گرانی برق در یک کفه و قطعی برق در کفه دیگر این انرژی ست

به گزارش ایران اکونومیست؛ سال‌هاست که اقتصاددان‌ها، چاره حل مشکل مصرف بالای برق را افزایش قیمت آن می‌دانند: اما هراس سیاست‌مداران از واکنش اجتماعی مانع اخذ این تصمیم می‌شود. اکنون شاهد هستیم که مشکل کمبود برق به بحران تبدیل شده و به‌جایی رسیده‌ایم که امکان به تعویق انداختن این تصمیم وجود ندارد.

به گزارش کاماپرس، در سایه پایین بودن قیمت برق، بی‌مبالاتی مردم در مصرف آن باقوت ادامه می‌یابد. در شرایط فعلی و با تجربه قطعی‌هایی مکرر برق و بحرانی که از کمبود این انرژی برای کشور ایجاد شده اقتصاددان‌ها بار دیگر ایده قدیمی خود را مبنی بر افزایش قیمت مطرح می‌کنند.

هنگامی که کارشناسان از بهینه نبودن مصرف برق، هم در بخش‌های خانگی و هم در بنگاه‌های اقتصادی می‌گویند پاسخ می‌شنوند که این مشکل را باید با کار فرهنگی حل کرد؛ اما دست به دامان تیزر و نماهنگ شدن نیز نتیجه عکس دارد.

اقتصاددان‌ها می‌گویند باید رفتار مردم را با فشار اهرم قیمت بهینه کرد و در جواب به استبداد محکوم می‌شوند؛ حال‌آن‌که قطعی برق بیشتر به استبداد شبیه است یا گرانی آن. این در حالیست که هزینه این امتناع از افزایش قیمت برق را صنعت می‌پردازد.

به نقل از دنیای اقتصاد، در این شرایط، افرادی مشکل را کمبود تعداد نیروگاه و کوتاهی دولت‌های قبل در ساخت آن می‌بینند و به این نتیجه می‌رسند که باید کسی را در جایگاه وزارت نیرو قرار داد که در کوتاه‌ترین زمان این کمبود را رفع کند؛ این رویکرد، ترجیح راه‌حل سریع به راه‌حل صحیح است.

راه‌حل صحیح پیش روی وزارت نیرو، گفت‌وگو با مردم و جاانداختن مفهوم تعرفه پلکانی برق برای آنان است. در این‌جا با دوگانه جدیت در حکم‌رانی و پوپولیسم مواجهیم و جدیت در حکم‌رانی نیازمند افزایش هزینه برق برای پرمصرف‌ها است. /کاماپرس