موشک جدید لاکهید مارتین به نام ماکو، به مدت هفت سال در دست توسعه بوده و توسط مقامات لاکهید، بهعنوان یک سیستم تسلیحاتی چندگانه با قابلیت حمله دریایی، دفاع ضد هوایی و انواع دیگر عملیات حمله سطحی معرفی شده است.
موشکهای هایپرسونیک سلاحهایی هستند که قادر به دستیابی به سرعتهای پایدار بیش از ۵ ماخ در حین مانور هستند. علاوه بر سرعت زیاد، تغییرات غیرقابلپیشبینی مسیر نیز رهگیری این سلاحها را بسیار دشوار میکند.
سرعت و مانور بالای ماکو این امکان را به آن میدهد تا به سامانههای دفاع هوایی پیشرفته نفوذ کند و با اهدافی با سرعت مافوق صوت یا کمتر از آن، بسته به نیاز مأموریت درگیر شود».
در مجموع حدود ۳۵ میلیون دلار در سه قرارداد توسعه جداگانه برای ساخت این موشک، به لاکهید مارتین اعطا شد. هدف این بود که سلاحی به کار گرفته شود تا بتواند بهطور مؤثر با اهداف ضد دسترس منطقه چین در اقیانوس آرام درگیر شود.
موشکهای هایپرسونیک بیش از حد بزرگ هستند و نمیتوانند در محل تسلیحات داخلی جنگندههای رادارگریز قرار بگیرند. توانایی موشک ماکو برای پرتاب از داخل جنگندههای رادارگریز آمریکا بهطور چشمگیری بردارهای این سلاح را افزایش میدهد. رهگیری یک سلاح با سرعت بیش از ۵ ماخ، ممکن است امروز پیشنهادی بسیار دشوار حتی برای پیشرفتهترین سیستمهای پدافند هوایی باشد و رهگیری آن از هر نقطهای سختتر خواهد بود.