ايران اكونوميست - عبدالرضا مصری در گفتوگو با «نامهنیوز» تصریح کرد: آقای مشایی به عنوان معاون اول رئیسجمهور انتخاب شد و ما متوجه شده بودیم که نظر مقام معظم رهبری مغایر با این موضوع است. تا اینکه آقای احمدینژاد به همراه آقای مشایی به دولت آمدند و همانطور که میدانید معمولا معاون اول جلسه دولت را برگزار میکند. در این هنگام بود که دوستان به صورت گروه گروه شروع به بحث کردند که اگر جلسه به ریاست آقای احمدینژاد شروع شود و ادامه آن به آقای مشایی محول شود با توجه به نظر رهبری، چاره کار ما چیست؟
وی ادامه داد: برای اولین بار در میانه جلسه یک وقفه اعلام شد و آقای احمدینژاد به همراه آقای مشایی از جلسه خارج شدند و به اتاق مجاور رفتند. در این بین، اعضای دولت در حال صحبت با هم بودند. برخی که نزدیکتر به آقای احمدی نژاد بودند، گفتند که آقا در نظر خود تجدیدنظر کرده است و برخی هم گفتند که یک مساله میان رهبر و رئیسجمهور است و خودشان حل میکنند و برخی هم میگفتند که حکم و نظر رهبری باید اجرا شود و آن جلسه تا ساعت 11 به بحث گذشت. آقای احمدینژاد و مشایی هم به جلسه هیئت دولت بازنگشتند و اعضای دولت جلسه را ترک کردند.
مصری افزود: همان روز من به دوستان گفتم چرا روزه شکدار بگیریم؟ برویم و این موضوع را از خود مقام معظم رهبری سوال کنیم. دوستان نپذیرفتند. من برای اینکه تکلیف خودم را بدانم، به آقای وحید زنگ زدم و گفتم که میخواهم خدمت آقا برسم. ایشان گفتند که اگر در اینباره باشد شاید لازم نباشد و من تاکید کردم که میخواهم تکلیف خودم را بدانم. آقای وحید گفتند اگر مثلا تا فلان ساعت برسید دیدار محقق خواهد شد و من هم به سرعت خود را به دفتر مقام معظم رهبری رساندم.
نماینده کرمانشاه در مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: بعد از اینکه توفیق شد به محضر مقام معظم رهبری برسم و توفیق حاصل شد و عرض ادب کردم، سوال خودم را در اینباره پرسیدم و گفتم که در حاشیه دولت برخی از دوستان از تجدیدنظر جنابعالی در این خصوص گفتند، آیا صحت دارد یا نه که رهبری اعلام داشتند نه، نظر بنده همان است که بود. در ادامه گفتم که اگر این موضوع اینگونه باشد ما مشروعیتی برای دولت قائل نخواهیم بود، چرا که اگر ولیفقیه حکمی دهد و در دولت اجرا نشود، مشروعیت دولت زیر سوال میرود که آقا گفتند خودتان میدانید.
مصری گفت: هنگام برگشت دیدم که وزرا تماس میگیرند و از موضوع میپرسند و قرار شد که شب در دفتر آقای اژهای جلسهای برگزار شود و دوستان جمع شوند. آقایان صفار، اژهای، نوذری وزیر نفت، زاهدی وزیر علوم، سعیدیکیا، جهرمی، لنکرانی و خانم جوادی تشریف داشتند و بحثهای مختلفی مطرح شد و من هم موضوع را تعریف کردم. بعد، متنی سه صفحهای علیه آقای مشایی تدوین شد اما ما پیشنهاد دادیم و گفتیم که موضوع ما فرد نیست و ما مشکلی با آقای مشایی نداریم و موضوع مهم مد نظر ما حکم رهبری است. نهایتا این نامه حذف شد و نامه جدیدی تدوین شد که بر اساس آن گفته شد که اگر حکم ولی فقیه انجام نشود ما مخالف هستیم و کنارهگیری میکنیم و هشت نفر از وزرا آن را امضا کردند.
وزیر رفاه دولت نهم خاطرنشان کرد: هر کسی که در آن جلسه حضور یافته بود از محتوای بحثی که قرار است در آن مطرح شود با خبر بود و بنابراین کسانی که نیامده بودند، نمیخواستند وارد این موضوع شوند، در حالی که تلفنی موضوع را از من جویا شده بودند. موضوع مد نظر ما این بود که در تاریخ ثبت شود که حکم مقام معظم رهبری لازمالاجراست ولو اینکه مخالف نظر ما باشد. این نامه تقدیم رهبری شد.
مصری افزود: قبل از اینکه این جلسه تشکیل شود، من با دفتر آقای احمدی نژاد تماس گرفتم تا با ایشان صحبت کنم و آقای احمدینژاد را در جریان نظر رهبری قرار دهم. چندین بار تماس گرفتم که ایشان نبودند. در نهایت ساعت 10 شب تماس گرفتم، گفتند مشغول دیدار با یک هیئت خارجی هستند و در نهایت وقتی آخر شب تماس گرفتم گفتند که آقای احمدینژاد بسیار خسته بودند و به منزل رفتند و قرار است فرداصبح ساعت 7 و نیم به فرودگاه و به مازندران بروند.
وی ادامه داد: فردا صبح به فرودگاه رفتم و در همان جای همیشگی هنگام سفرهای استانی نشستم که دیدم خبری نیست. خبر دادند که آقای احمدینژاد از یک در دیگر رفتهاند و وارد هواپیما شدهاند. به سرعت خود را به هواپیما رساندم و وارد شدم و به آقای احمدینژاد گفتم که نظر رهبر در اینباره تغییر نکرده است و من خدمت حضرت آقا رسیدم. در همین هنگام در هواپیما بسته شد و برخی از وزرا گفتند که ما را در این سفر همراهی کن و به مازندران برویم که گفتم من چند قرار مهم کاری دارم و کارها از قبل برنامهریزی شده است. به سمت در رفتم و از هواپیما خارج شدم. آقای احمدینژاد هم هیچ واکنش خاصی نداشتند، یعنی نه خوب برخورد کردند و نه بد.