تدوین برنامه 3 ساله برای صادرات 500 میلیون دلار دارو

ایران اکونومیست - به گزارش پایگاه خبری سازمان غذا و دارو، رسول دیناروند افزود: رسیدن به تراز مثبت یعنی تامین ارز مورد نیاز از طریق صادرات دارو، هدف غایی صنعت داروسازی است و اگر این اتفاق رخ دهد آن هنگام است که می توان ارزیابی موفق و کامل از صنعت داروسازی کشور به دست آورد.
 
وی خاطرنشان کرد: گام آخر توسعه صنعت دارویی کشور فرا رفتن از بازارهای داخلی به سمت صادرات است که باید توسط صنایع داروسازی لحاظ شود.
 
رییس سازمان غذا و دارو اظهارداشت: اگر بخواهیم صنعت دارویی کشور را سنجش کنیم، لازم است معیارهای بین المللی را مورد کاوش قرار دهیم.
 
دیناروند گفت: بر اساس تعاریف موجود در سازمان جهانی بهداشت، ایران با سابقه 80 ساله در صنعت دارویی، کشوری تولید کننده محسوب می شود.
 
وی تصریح کرد: البته منظور از 80 سال سابقه نطفه اولین کارخانه داروسازی است که در ایران بسته شد. زیرا، اولین پروانه رسمی تاسیس و فعالیت یک کارخانه داروسازی با مجوز بهداشت مربوط به تقریب 80 سال قبل است و اولین پروانه داروسازی بر اساس قانون دارویی کشور مصوب سال 1334 حدود 60 سال پیش صادر شده است.
 
معاون داروی وزیر بهداشت با اعلام اینکه در سال 57 ، 15 درصد حجم بازار از نظر ریالی و حدود 25 درصد تولید بازار دارویی ایران در اختیار صنایع داخلی و شرکت های چند ملیتی بود، افزود: پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، توسعه صنعت دارو سازی ایران طی چند مرحله اتفاق افتاد.
 
دیناروند در ادامه به تشریح توسعه صنعت دارویی کشور در سال های پس از انقلاب پرداخت و گفت: گام نخست در زمان دفاع مقدس اتفاق افتاد؛ در آن دوران با واگذاری شرکت های چند ملیتی به سازمان صنایع ملی ایران تقریبا صنعت داروسازی کشور ملی شد و به دنبال آن پنج تا شش کارخانه مهم دارو سازی که برخی از آنها هم اکنون نیز از جمله بزرگترین تولید کنندگان کشور هستند، تاسیس شدند.
 
وی به گام بعدی توسعه صنایع دارویی کشور که به دوران سازندگی باز می گردد، اشاره کرد و افزود: شرکت های داروسازی دولتی با واگذاری به سازمان تامین اجتماعی و شرکت های سرمایه گذاری بانک ها هرچند نه به مفهوم کامل ولی خصوصی سازی شدند و به تبع سیاست های کلان آن دوره اشخاص حقیقی به خرید کارخانجات اقدام کرده و شرکت های داروسازی خصوصی را تاسیس کردند به این صورت برای اولین بار تولید مواد اولیه دارویی در داخل کشور توسعه یافته و آغاز شد.
 
دیناروند ادامه داد: گام سوم توسعه صنعت دارویی ایران که بسیار مهم بود، ورود صنعت داروسازی به حوزه داروهای بیوتکنولوژیک بود.
 
وی افزود: با تاسیس شرکت های تولیدی فرآورده های نوترکیب، پروتئین و عموما فرآورده های دارای تکنولوژی بالا، این مهم از 10 سال پیش و عموما توسط شرکت های دانش بنیان اتفاق افتاد که فرآورده های بیوتکنولوژیک مورد نیاز بیماران خاص را تولید می کرد.
 
به گفته دیناروند، گام بعدی که با سرمایه ای عظیم و توسط شرکت های خصوصی، نیمه خصوصی و دولتی صورت پذیرفت، افتتاح ده ها کارخانه کوچک و بزرگ و ورود آنها به جرگه تولید کنندگان دارو در کشور بود.
 
معاون وزیر بهداشت تاکید کرد: درست است که تولید برخی از داروهای داخلی صرفا به دلیل تامین داروی بازار کشور صورت می پذیرفت اما در این بین دارو های مهمی نیز تولید شد که سازندگان محدودی در کشور داشتند.
 
دیناروند افزود: بطورمثال داروی ˈریتوکسی سبˈ که نوعی مونوکلونال آنتی بادی مختص بیماران سرطانی است و اوایل سال جاری وارد بازار شد و 70 درصد آن را به خود اختصاص داد یا نوع ژنریک داروی ˈهرسپتینˈ به نام ˈتراستوزماپˈ که قبل از پایان سال 93 وارد بازار خواهد شد از جمله داروهای مهم با سازندگان محدود هستند.
 
وی ادامه داد: جالب اینکه هر دوی اینها به جز همان برند اصلی رقیب دیگری ندارند.
 
وی افزود: داروی تراستوزماپ که نام بردیم از جمله داروهای پر مصرف است که حدود هفت تا هشت هفت تا هشت میلیارد دلار در دنیا فروش داشته است.
 
رییس سازمان غذا و دارو به سایر داروهای تولید داخل اشاره کرد و گفت: داروهای فاکتور خونی ریکامیننت و فاکتور 7 بیماران هموفیلی که دو سه سالی است وارد بازار شده اند، صد در صد بازار داخلی را از آن خود کرده است.
 
دیناروند افزود: داروی فاکتور 8 هم امسال تولید می شود و همه اینها توانمندی صنعت داخلی را می رساند.
 
وی اظهارداشت: به جرات می توان گفت هیچ گروه از داروها را نمی توان یافت که در ایران تولید نداشته باشد در خصوص داروهای نانو تکنولوژی مثل نانولیپوزوم ها نیز تولیداتی در بازار وجود دارد و بزودی نسل جدید این داروها که تولید کنندگان محدودی در دنیا دارند، توسط شرکت های دانش بنیان ایرانی تولید خواهد شد.