ایران اکونومیست - مرکز مدیریت امداد و هماهنگی عملیات رخدادهای رایانه ای - ماهر- با اعلام نکاتی به خانواده ها، نسبت به مخاطرات حضور کودکان در فضای آنلاین هشدار داد.
براین اساس بهتر است والدین قبل از اجازه ورود کودک خود به فضای مجازی و شبکه های اجتماعی نکات زیر را در نظر بگیرند.
1. والدین باید به کودکان یادآوری کنند که فعالیت‌های آنلاین نتایجی را در زندگی واقعی به دنبال دارند و کلماتی که کودکان می‌نویسند و تصاویری که ارسال می‌کنند، به شکل آفلاین نتایجی را به دنبال خواهند داشت.
2. کودکان فقط باید چیزی را ارسال کنند که می‌خواهند همه مشاهده کنند.
3. حتی اگر تنظیمات محرمانگی بالا و با دقت باشد، باز هم ممکن است کسانی پروفایل فرزند شما را مشاهده کنند که شما یا فرزندتان با آنها راحت نیستید. به کودکان خود بیاموزید که در مورد زبان آنلاین خود فکر کنند و پیش از ارسال تصاویر و ویدئوها خوب بیندیشند. ممکن است افراد بسیاری پست‌های فرزند شما را ببینند که برای شما خوشایند نباشد.
4. به کودکان یادآوری کنید که زمانی که چیزی را ارسال کردند دیگر قادر به بازگرداندن آن نیستند.
5. حتی اگر اطلاعاتی را از سایتی پاک کنید، کنترلی روی نسخه‌های قدیمی‌تر این اطلاعات که ممکن است روی کامپیوترهای دیگران وجود داشته باشد و به صورت آنلاین دست به دست شود ندارید.
6. به کودکان خود بگویید که خود را به جای دیگران جا نزنند.
7. به کودکان خود بیاموزید که ایجاد سایت، صفحه یا پستی که به نظر می‌رسد توسط کس دیگری مانند معلم، همکلاسی یا هر فرد دیگری ایجاد شده کار اشتباهی است.
8. به کودکان بگویید که مطالب اشتراکی خود را محدود کنند.
9. به کودکان خود کمک کنید که یاد بگیرند چه اطلاعاتی باید خصوصی و محرمانه باقی بمانند.
10. با فرزندان خود در مورد اهمیت محرمانه باقی ماندن برخی چیزها در مورد اطلاعات شخصی، اعضای خانواده و دوستان صحبت کنید. اطلاعاتی مانند شماره شناسنامه و کد ملی، آدرس خیابان، شماره تلفن و اطلاعات مالی خانواده (از جمله شماره‌های کارت اعتباری و حساب بانکی) محرمانه هستند و باید همیشه محرمانه باقی بمانند.
رفتارهای مناسب آنلاین را تشویق کنید
شما به کودک خود در مورد رعایت ادب در زندگی معمولی آموزش می‌دهید. با آنها در مورد رعایت ادب آنلاین نیز صحبت کنید. استفاده از کلماتی مانند «لطفاً» و «متشکرم» در متن‌ها نیز باید رعایت شود.
استفاده از فونت‌های نامناسب یا خیلی درشت یا خیلی ریز یا استفاده از رشته‌ای طولانی از علایم نگارشی مثل فریاد زدن است. اغلب افراد از آن خوششان نمی‌آید.
به فرزند خود توصیه کنید که در مورد وسوسه ارسال یک پیغام برای تمامی افراد لیست تماس خود، مقاومت کند و هر پیام را صرفا برای افرادی که واقعاً مخاطب آن هستند ارسال کند.
دسترسی به پروفایل کودکان خود را محدود کنید.
از تنظیمات محرمانگی استفاده کنید
بسیاری از سایت‌های شبکه‌های اجتماعی و اتاق‌های چت دارای تنظیمات محرمانگی قابل تنظیم هستند، در نتیجه شما می‌توانید دسترسی افراد به پروفایل فرزند خود را محدود کنید. در مورد اهمیت این تنظیمات و افرادی که مجاز به مشاهده پروفایل فرزند شما هستند، با وی صحبت کنید.
روی حساب‌های کاربری چت و ویدئو چت فرزند خود نیز تنظیمات محرمانگی بالایی را اعمال کنید. اغلب برنامه‌های چت به والدین اجازه می‌دهند کنترل کنند که آیا افراد لیست تماس فرزندشان قادر به دیدن وضعیت آنلاین وی هستند یا خیر. برخی حساب‌های کاربری چت و ایمیل به والدین اجازه می‌دهند در مورد افرادی که می‌توانند برای فرزند آنها پیغام ارسال کنند تصمیم گیری کنند و افرادی را که مایل نیستند در لیست وی باشند، مسدود کنند.
یک نام امن ایجاد کنید
با فرزند خود در مورد نامی که با آن در محیط مجازی نمایش داده می‌شود صحبت کنید. نام وی نباید اطلاعاتی در مورد سن، محل زندگی یا جنیست وی به همراه داشته باشد. به منظور محرمانگی بیشتر بهتر است که این نام با ایمیل وی یکسان باشد.
فهرست دوستان فرزند خود را مرور کنید
ممکن است لازم باشد دوستان آنلاین فرزند خود را به افرادی که واقعاً آنها را می‌شناسند محدود کنید.
با کودکان خود در مورد کارهای آنلاین آنها صحبت کنید.
بدانید که کودک شما چه می‌کند
از شبکه‌های اجتماعی که فرزند شما استفاده می‌کند آگاه باشید تا فعالیت‌های آنها را بدانید. اگر در مورد رفتارهای آنلاین پرخطر نگران هستید، ممکن است لازم باشد سایت‌های شبکه‌های اجتماعی مورد استفاده آنها را به دنبال اطلاعات ارسالی آنها جستجو کنید. آیا آنها وانمود می‌کنند که شخص دیگری هستند؟ آنها را از طریق نام، لقب، نام مدرسه، سرگرمی‌ها، سال تحصیلی یا گروه‌هایی که عضو هستند جستجو کنید.
از کودک خود بپرسید که با چه کسی آنلاین در تماس است؛ همانطور که شما می‌خواهید در مورد دوستان آفلاین کودک خود اطلاعات داشته باشید، باید در مورد افرادی که آنلاین با آنها صحبت می‌کنند نیز بدانید.
به کودک خود بگویید که در صورت مشاهده موارد مشکوک می‌تواند به شما اعتماد کند.
به فرزند خود اطمینان بدهید که درصورت احساس تهدید یا ناراحتی توسط افراد آنلاین می‌تواند به شما اعتماد کرده و همه چیز را بیان کند. رفتارهای تهدید کننده آنلاین نیز مانند رفتارهای تهدید کننده در زندگی عادی قابل پی‌گیری قضایی و پلیسی هستند.
