استعدادهای فوتبال ایران در باشگاههای عربی از بین می روند

ایران اکونومیست - پس از جام ملت های آسیا 1996 در امارات که با کسب مقام سوم و درخشش بازیکنانی چون علی دایی، مهرداد میناوند، خداداد عزیزی، کریم باقری، علیرضا منصوریان، نیما نکیسا و ... همراه شد، باشگاه های اروپایی به فوتبال ایران چراغ سبز نشان دادند.
 
جام جهانی 1998، مقدماتی جام جهانی 2002 و حتی جام جهانی 2006 نیز محلی بود تا جوانان با استعداد فوتبال ایران چون مهدی مهدوی کیا، علی کریمی و وحید هاشیمان که در باشگاههای ایرانی بازی می کردند، مسیر فوتبال اروپا و به خصوص آلمان را در پیش بگیرند و در باشگاه هایی چون هامبورگ، بایرن مونیخ و بوخوم تاثیرگذار باشند.
 
آن روزها فوتبال اروپا و به خصوص بوندسلیگای آلمان برای مردم ایران حال و هوای خاصی داشت ، چرا که همه در انتظار هنرنمایی لژیونرهای فوتبال ایران در سرزمین ژرمن ها بودند. حتی پس از آن نیز حضور درخشان جواد نکونام ومسعود شجاعی در اوساسونای اسپانیا وآندرانیک تیموریان در لیگ برتر انگلیس امید را برای حضور فوتبالیست های کشورمان در لیگ های مختلف افزایش داد.
 
پس از آن، فریدون زندی، دانیل داوری، اشکان دژاگه، رضا قوچان نژاد و چند بازیکن دیگر دورگه هایی بودند که نه از لیگ ایران بلکه ازهمان لیگ های کشورهای محل زندگی خود جذب لیگ های معتبر اروپا شده و درخشیدند وبا توجه به تبار ایرانی شان مورد توجه ایرانیان قرار گرفتند. آنان بعد از درخشش در این تیم ها با تلاش فراوان مسوولان و مربیان به تیم ملی ایران آمدند اما پس از مدت کوتاهی با افت روبرو شده و دیگر نتوانستند به باشگاههای درجه یک بازگردند.
 
فریدون زندی نخستین بازیکنی بود که با این مساله روبروشد. زندی شماره 10 خوش تکنیک و فوتبال بلد کایزرسلاترن که آن زمان از بهترین باشگاه های آلمان بود به تیم ملی ایران آمد و بعد از آن از بوندسلیگا خارج و سر از لیگ ایران در آورد.
 
اشکان دژاگه که در بوندسلیگا و لیگ برتر انگلیس خیلی ها برسر او دعوا می کردند حالا در لیگ نه چندان مطرح قطر بازی می کند.
 
آخرین نمونه ای که فوتبال ایران را در فکر فرو برد، رضا قوچان نژاد مهاجم شش دانگ تیم ملی است که تا دو سال گذشته صحبت از پیوستن این بازیکن با هوش به باشگاه های معتبر اروپایی بود اما حالا باشگاه الکویت هم با اتهام اینکه نتوانسته نقش خود را در این تیم بخوبی ایفا کند، قراردادش را لغو کرد.
 
این روند نگران کننده است واکنون باید دلخوش به حضورعلیرضا حقیقی دروازه بان تیم ملی ایران در باشگاه بی نام و نشان پنافیل پرتغال باشیم ، علیرضا جهانبخش را در لیگ دسته اول هلند ببینیم و بازیهای مسعود شجاعی، سیدجلال حسینی، مهرداد پولادی، مجتی جباری و حتی اشکان دژاگه را در لیگ نه چندان مطرح ستارگان قطر مشاهده کنیم.
 
حالا نگاه علاقمندان فوتبال ایران معطوف سردار آزمون و مرتضی پورعلی گنجی شده تا بتوانند در آینده دراروپا موفق باشند. آزمون که 3 فصلی است در روسیه بازی می کند با پیشنهادهای باشگاه های نامدار لیگ برتری اروپا مواجه شده و پورعلی گنجی بازیکن جوان تیم نفت نیز پس از عملکردی خیره کننده در جام ملت های آسیا گویا مورد توجه قرار گرفته و می تواند با توجه به سن پایین خود به نماد فوتبال ایران تبدیل شود. شاید انتخاب درست بتواند این دو جوان را به آینده درخشان سوق دهد.
 
منصور ابراهیم زاده مربی سال های گذشته تیم ملی فوتبال ایران که سابقه سالها حضور در تیم های مختلف لیگ برتر ایران را دارد درخصوص شرایط لژیونرهای فوتبال ایران می گوید: ابتدا باید بگویم که کشورهای عربی بازیکنان خارجی را صرفا برای گلزنی جذب می کنند.
 
وی افزود: حتی رضا قوچان نژاد را نیز برای همین مساله جذب کرده و زمانیکه خواسته آنان برآورده نشد به همکاری با وی پایان دادند. حتی بازیکنان بزرگ جهان نیز در اواخر فوتبال خود به باشگاه های عربی می پیوندند اما جوانان ایران در اوج فوتبال خود به این کشورها رفته و زمانیکه در گلزنی موفق نباشند ، خیلی راحت کنار گذاشته می شوند.
 
ابراهیم زاده در مورد شرایطی که برای قوچان نژاد به وجود آمد توضیح داد: وقتی بازیکنی که در فوتبال اروپا تاثیر گذار و گلزن تلقی می شود به لیگ های ضعیف عربی بپیوندد، عاقبت خوبی در انتظار او از نظر فنی نخواهد بود.
 
وی گفت: این باشگاه های عربی فقط گل می خواهند و کاری به اسم و رسم ندارند و بهتر است بازیکنان ما درانتخاب های خود دقت کنند.
 
ابراهیم زاده در مورد اینکه چرا پس از دهه 90 میلادی دیگر لژیونر تاثیر گذاری ازایران دردیگر کشورها نداشته ایم، گفت: آن یک نسل طلایی بود که در جام ملت ها و جام جهانی 1998درخشید. فوتبال ایران پیش از آن لژیونر تاثیر گذاری نداشت و پس از آن هم بازیکن تاثیرگذاری در تیم های اروپایی نداشت.
 
وی افزود: آن تیم، جوانان شایسته وخوش تکنیکی چون مهدوی کیا، عزیزی، پاشازاده، میناوند، باقری و دایی وخیلی های دیگر داشت.هم اکنون تیم ملی ایران پیراست و باشگاه های اروپایی به دنبال نفرات پا به سن گذاشته نمی روند.
 
مربی اسبق تیم ملی فوتبال ایران گفت: امید ما به سردارآزمون، وحید امیری و مرتضی پورعلی گنجی است تا شاید بتوانند در فوتبال روز اروپا تیم های خوبی پیدا کرده و موفق باشند.
 
ابراهیم زاده در پاسخ به این سوال که چرا نفرات دو رگه ای چون فریدون زندی، رضا قوچان نژاد و اشگان دژاگه با حضور درتیم ملی ایران دچار افت می شوند، گفت: این مساله را باید از دو زاویه دید. ابتدا اینکه مدیران اکثر باشگاه های اروپایی افرادی سیاسی هستند وحضوراین بازیکنان در تیم ملی ایران باعث می شود که از باشگاه های خود طرد شوند.
 
وی ادامه داد: این را هم اضافه کنید شرایط فوتبال روز اروپا با ایران قابل قیاس نیست و هر بازیکنی در ایران به سبب سطح فنی پایین با افت روبرو می شود.
 
به نظر می رسد با توجه به اینکه در گذشته همواره تیم ملی سکوی پرتابی برای بازیکنان ایران بوده است، غیبت جوانان دراین تیم باعث می شود که باشگاههای خارجی رغبتی به جذب بازیکنان ایرانی نداشته باشند.از سوی دیگر این بازیکنان نباید وسوسه پیشنهادهای مالی هنگفت این باشگاههای عربی حاشیه خلیج فارس شده و اینده فوتبال خود را دراین کشورها تباه کنند.
 
نکته جالب تر اینکه در گذشته بازیکنان ایرانی که جذب باشگاههای عربی می شدند، مثل علی دایی، علی کریمی و جواد نکونام از این کشورها راهی اروپا شدند، اما اکنون این باشگاهها به مکانی برای افت بیشتر استعدادهای فوتبال ایران و هدر رفتن آنها تبدیل شده اند.