به گزارش ایران اکونومیست، فوتبال ایران برای خلاصی از مشکلاتش نیاز جدی به نقد و بررسی منصفانه دارد. هر چند باید گوش شنوایی هم وجود داشته باشد تا از انتقادها بیشترین بهره‌برداری را کرد؛ اما مشکلی که در این خصوص وجود دارد صحبت‌های برخی کارشناسان است که در آنها رنگ و بوی انصاف دیده نمی‌شود. خداداد عزیزی در زمره همین کارشناسان است.
ملی‌پوش اسبق فوتبال ایران که همیشه صحبت‌های بی‌پرده‌ای در خصوص فوتبال انجام داده در یک برنامه تلویزیونی امیر قلعه‌نویی را مورد تاخت و تاز قرار داد؛ آن هم در برنامه تلویزیونی که برای رقابت‌های یورو است و قرار بود وی و اشکان دژاگه در خصوص این رقابت‌ها صحبت کنند؛ اما به یکباره بغض فرو خورده خداداد فوران کرد و وی صحبت‌های تندی را علیه سرمربی تیم ملی به زبان آورد.
قطعا بخشی از این صحبت‌ها با واقعیت‌ها تطابق دارد؛ اما در جایی که قلعه‌نویی امکان دفاع از خود و عملکردش ندارد حمله یک جانبه به وی اخلاقی و منصفانه نیست. نمی‌توان فراموش کرد در زمانی که قلعه‌نویی حکم سرمربیگری تیم ملی را گرفت خداداد جزو منتقدان وی بود؛ اما پس از انتصابش به عنوان مشاور دیگر خبری از انتقادها نبود و حتی صحبت‌هایش علیه سعید الهویی را پس گرفت؛ اما پس از جام ملت‌ها یکبار دیگر الهویی را زیر باد انتقاد قرار داد.
پس از چندی که قلعه‌نویی ترجیح داد حضور خداداد عزیزی در کادر تیم ملی ادامه پیدا نکند یکبار دیگر انتقاد از تیم ملی شدت گرفت. عزیزی برای اینکه به قلعه‌نویی طعنه بزند کی‌روش را موفق‌تر از او قلمداد کرد؛ اما خداداد باید به یاد بیاورد زمانی که حکم مشاور تیم ملی در جیبش بود منتقدان قلعه‌نویی را زیر سوال می‌برد و نتایج این مربی را مورد تحسین قرار می‌داد.
خداداد با گلی که در بازی برگشت مقابل استرالیا در انتخابی جام جهانی ۹۸ زد در فوتبال ایران به یک چهره مطرح تبدیل شد؛ اما شاید اگر این گل توسط او به ثمر نمی‌رسید حالا اینگونه از همه طلبکار نمی‌شد. اگر قلعه‌نویی یا هر مربی دیگری عملکرد ضعیفی دارد باید این عملکرد ضعیف در هر شرایطی مورد نقد قرار بگیرد و ربطی به اینکه حکمی برای منتقد صادر شود یا خیر نداشته باشد. در چنین شرایطی است که می‌توان گفت انتقادها از سر خیرخواهی است و نه منافع شخصی.
