روند کاهشی ضریب جینی که تا سال 91 وجود داشته در سال 92 نیز ادامه یافته است. ضریب جینی در مناطق روستایی0.3243، در مناطق شهری 0.3512 و در کل کشور 0.3650 است.
کد خبر: ۷۰۴۸۸
ایران اکونومیست - ضریب جینی شاخصی اقتصادی برای محاسبهٔ توزیع ثروت در میان مردم است. بالا بودن این ضریب در یک کشور معمولا به عنوان شاخصی از بالا بودن اختلاف طبقاتی و نابرابری درآمدی در این کشور در نظر گرفته می شود.
براساس نتایج طرح آمارگیری هزینه و درآمد خانوار سال 1392 که توسط مرکز آمار ایران انجام شده، سهم 10 درصد ثروتمندترین جمعیت به 10 درصد فقیرترین جمعیت در کل کشور از 15.97 درصد در سال 88 به 10.68 درصد در سال 92 رسیده که این کاهش خود توضیحی برای کاهش نابرابری است.
همچنین سهم 24 درصد ثروتمندترین جمعیت به سهم 24 درصد فقیرترین جمعیت در کل کشور به ترتیب از 9 و 4.63 درصد در سال 88 به 6.57 و 3.71 درصد در سال 92 کاهش یافته است.
** ضریب جینی در استانها
نتایج نشان می دهد که در سال 92 بالاترین ضریب جینی در استان گلستان (0.3692) و پایین ترین ضریب جینی در استان خراسان جنوبی (0.2550) وجود دارد.
همچنین در سال 92 در مناطق روستایی کشور بالاترین ضریب جینی در استان یزد (0.3500) و پایین ترین ضریب جینی در استان البرز (0.2161) مشاهده می شود.
ضریب جینی مناطق شهری در 10 استان سال 92 نسبت به ضریب جینی در سال 1390 افزایش یافته است. بیشترین کاهش در ضریب جینی در سال 1392 نسبت به سال 1390 در مناطق شهری استان خراسان جنوبی و کمترین کاهش در مناطق شهری استان مازندران مشاهده می شود.
همچنین در مناطق روستایی نیز در 10 استان، ضریب جینی در سال 1392 نسبت به ضریب جینی در سال 1390 افزایش یافته است.
بیشترین کاهش در ضریب جینی در مناطق روستایی استان ها در سال 1392 نسبت به سال 1390 در استان بوشهر و کمترین کاهش در استان مازندران مشاهده می شود.
