به گزارش ایران اکونومیست؛ در مطالعه‌ای که اخیراً در Nutrients منتشر شده است، محققان آنالیزهای آزمایشگاهی روی سلول‌های سرطان پروستات (PCa) تحت درمان با زعفران انجام دادند تا تأثیر آن را بر مواد واسطه در سرطان‌زایی پروستات ارزیابی کنند.
زمینه
در ایالات متحده، تومورهای پروستات باعث مرگ و میر قابل توجهی در مردان می شود. آنتاگونیست های گیرنده آندروژن (AR) در درمان سرطان پیشرفته پروستات حیاتی هستند، اگرچه برخی از افراد به بیماری مقاوم به اختگی مبتلا می شوند و بر نیاز به درمان های جایگزین تأکید می کنند.
ادویه و ماده طعم دهنده، زعفران، فعالیت ضد سرطانی را در بسیاری از بدخیمی ها نشان داده است. مطالعات در مورد اثرات ضد سرطانی زعفران بر روی پیوندهای تهاجمی مشتق شده از سلول های PCa در موش ها گزارش شده است.
در مورد مطالعه تأثیر زعفران درمانی
محققان مطالعه حاضر تأثیر زعفران درمانی را بر ترمیم اسید دئوکسی ریبونوکلئیک (DNA)، مسیرهای اپی ژنتیک و سیگنال دهی التهابی در سلول های سرطان پروستات در شرایط آزمایشگاهی بررسی کردند.
این تیم خواص ضدسرطانی عصاره‌های پودر شده زعفران خام را روی سلول‌های تومور پروستات LNCaP و PC3 بررسی کردند. آنها متابولیت‌های زعفران را با حل کردن 20 میلی‌گرم در هر میلی‌لیتر زعفران در آب فوق‌العاده خالص و مخلوط کردن آن به مدت یک ساعت با تکان‌دهنده اوربیتال در تاریکی ایجاد کردند. عصاره زعفران حاوی 5.0 میلی مولار سافرانال، کروسین و کروستین بود.
سلول ها می توانند به مدت 24 ساعت قبل از درمان با متابولیت های زعفران در غلظت های مختلف (0.50 میلی گرم در میلی لیتر، 2.0 میلی گرم در میلی لیتر و 4.0 میلی گرم در میلی لیتر) زعفران نوع محلول در آب با 1.0 میلی لیتر محیط بچسبند. این تیم تاثیر زعفران درمانی را بر بقای LNCaP با استفاده از شمارنده سلولی مستقیم با استفاده از رنگ تریپان بلو ارزیابی کردند.
محققان ریبونوکلئیک اسید کل (RNA) را از سلول های کشت شده برای انجام واکنش زنجیره ای پلیمراز کمی (RT-PCR) ژن های مرتبط با مسیرهای اپی ژنتیکی و ترمیم DNA در سلول های LNCaP سرطان پروستات به دنبال زعفران درمانی به دست آوردند.
آنها همچنین بیان لنفوم سلول B 2 (Bcl-2) پیام رسان ریبونوکلئیک اسید (mRNA) و سطوح اینترلوکین-2 (IL-2) مرتبط با التهاب را پس از درمان بررسی کردند.
این تیم از میکروسکوپ های معکوس برای ارزیابی تغییرات مورفولوژیکی در سلول های PCa پس از تیمار زعفران (4.0 میلی گرم در میلی لیتر) استفاده کردند.
آنها آنالیز وسترن بلات را برای ارزیابی بیان ژن‌های تنظیم‌کننده اپی ژنتیک، از جمله DNA متیل ترانسفراز 1 (DNMT1)، پروتئین دامنه متصل شونده به متیل-CpG 2 (MBD2) و DNMT3b در سلول‌های LNCaP تیمار شده با زعفران در مقایسه با گروه کنترل انجام دادند.
