به گواه آمارهای بین المللی، تورم مواد خوراکی در سال گذشته میلادی در ایران، در رتبه چهارم بالاترین تورم خوراکی در جهان قرار داشته است.
همچنین بر اساس داده‌های مرکز آمار، میانگین قیمت کالاهای خوراکی و آشامیدنی از ابتدای سال ۱۳۹۷ تا آذر امسال یعنی در کمتر از ۶ سال حدود ۱۰ برابر شده‌است. این در حالی است که سهم خوراکی‌ها در هزینه پایین‌ترین دهک جامعه بیش از ۴۲ درصد است اما در نقطه مقابل خوراکی‌ها تنها ۲۰ درصد هزینه بالاترین دهک جامعه را شامل می‌شود. به بیان دیگر این اعداد و ارقام نشان می‌دهد که افزایش هزینه‌های خوراکی‌ها مستقیما ضعیف‌ترین خانوارهای کشور را تخت تاثیر قرار می‌دهد و نتیجه آن چیزی جز تشدید فقر، کاهش سرانه مصرف و آسیب‌های اقتصادی و اجتماعی نیست.
بر اساس گزارش‌های موجود میانگین سرانه مصرف گوشت قرمز در ایران از ۱۲ کیلوگرم در سال ۱۳۹۷ به کمتر از ۶ کیلوگرم در سال جاری رسیده‌است. این در حالی است که این عدد در مقیاس جهانی بیش از ۶۸ کیلوگرم است. حتی در آرژانتین نیز که تورم بسیار بیشتری نسبت به ایران دارد ۸۸ کیلوگرم سرانه مصرف گوشت قرمز برای سال ۲۰۲۳ به ثبت رسیده است.
سرانه مصرف گوشت پرندگان که در ایران عمدتا با مصرف مرغ اندازه‌گیری می‌شود نیز مطابق با آمارهای فائو، ۱۷ کیلوگرم از میانگین جهانی کمتر است. این در شرایطی است که در سال ۹۶، سرانه مصرف مرغ در ایران ۵۵ درصد بالاتر از میانگین جهانی بود.
کاهش سرانه مصرف کالاهای اساسی هماند گوشت قرمز نتایج اقتصادی و اجتماعی متعددی دارد که معضلات مربوط به سلامت یکی از مهم‌ترین آن‌ها است. مطابق با بررسی‌های پژوهشگران فائو، کاهش مصرف گوشت قرمز در بزرگسالان با اختلالات روحی و روانی و کاهش توانایی فعالیت‌های جسمی و شغلی همراه خواهد بود و در کهنسالان باعث تشدید بیماری‌های مغزی و حرکتی می‌شود. همچنین در کودکان نیز کاهش مصرف گوشت قرمز با اختلالات شدید در رشد جسمی و ذهنی همراه خواهد بود و با کاهش بهره هوشی، نظام آموزشی را به چالش خواهد کشید
