عبدالقادر فایز، خبرنگار الجزیره از محتوای تازهترین پیام آمریکا به ایران خبر داد. در این پیام که از طریق منابع غیررسمی و چند روز پیش به دست تهران رسیده است، شاهد عقبنشینی آشکار آمریکا در برخی حوزهها هستیم. از جمله اینکه «واشنگتن برای پذیرش بقای حماس و حفظ برخی از قابلیتهای این گروه در غزه بهعنوان بخشی از هر راهحل سیاسی پس از پایان جنگ، آمادگی دارد.» همینطور«واشنگتن معتقد است، نتانیاهو تنها کسی است که می خواهد دایره جنگ را در منطقه گسترش دهد و البته واشنگتن چندان به نتانیاهو تکیه ندارد و او را بخشی از راهحل سیاسی این مناقشه نمیداند.»
عبدالقادر فایز، خبرنگار الجزیره نوشت: آیا پیام آمریکا که منابع غیررسمی میگویند چند روز پیش و با واسطه به ایران رسیده، برای مهار تهران و حفظ موضع فعلی ایران برای عدمگسترش دایره جنگ، کافی است؟ منابع غیررسمی گفتهاند که محتوای این پیام چارچوبی چندگانه دارد و همزمان شامل عقبنشینی، تشویق، بازدارندگی و هشدار است. به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی«انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: گفته میشود (به طور غیررسمی) این پیام حول این محورهاست:
۱. اطلاعاتی مربوط به روند جنگ اسرائیل علیه غزه و آینده این جنگ و اعلام اینکه واشنگتن معتقد است، نتانیاهو تنها کسی است که میخواهد دایره جنگ را در منطقه گسترش دهد.
۲. واشنگتن چندان به نتانیاهو تکیه ندارد و او را بخشی از راهحل سیاسی این مناقشه نمیداند.
۳. واشنگتن برای پذیرش بقای حماس، و حفظ برخی از قابلیتهای این گروه در غزه به عنوان بخشی از هر راهحل سیاسی پس از پایان جنگ، آمادگی دارد.
۴. بیان خطرات و نتایج محتمل حوادث دریای سرخ و باب المندب به واسطه سیاستهایی که انصارالله یمن اتخاذ کرده.
بعد از حمله اخیر کرمان، برخی از افراد در ایران علنا نظریههایی مطرح کردهاند مبنی بر اینکه یکی از راههای اجتناب از جنگ، ورود به آن است. اما ارزیابی شخصی من این است که ایران به صورت مستقیم وارد جنگ نمیشود و به اقدامات خود تحت همان حدود استراتژیک معین ادامه میدهد. حتی اگر تهران به مناسب بودن اقدامی به عنوان یک عامل بازدارنده علیه اسرائیل فکر کند، اقدامی در همین محدوده خواهد بود.اینکه ایران چگونه خواهد توانست این کار را انجام دهد و این دو [بازدارندگی در برابر اسرائیل و فراتر نرفتن اقداماتش از سقف استراتژیکی تعیین شده] را با هم جمع کند، مشخص نیست.این کار دشوار و پیچیدهای است و شامل محاسبات داخلی، منطقهای و بینالمللی زیادی است.