به گزارش ایران اکونومیست، وحید خضاب، فعال رسانه، در یادداشتی در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
برخی‌ها برای توصیف آنچه در غزه جریان دارد از عبارت «نکبت دوم» استفاده میکنند.
نکبت (النکبة) به ماجرا تاسیس اسرائیل در سال ۱۹۴۸ و قتل و آواره کردن بخش زیادی از ساکنان فلسطین و اشغالی ازاضی بسبار وسبع از خاک این کشور گفته می‌شود.
اما انصافا چیزی که جریان دارد نکبت دوم نیست.
عاموس هارئل (تحلیل‌گر نظامی سرشناس اسرائیلی) مقاله مهمی در هاآرتز نوشته و تصریح کرده است که عوامل تعیین کننده موفقیت سه چیز است: آزادی گروگان‌ها، نابودی تونل‌های حماس و از بین بردن فرماندهان ارشد حماس.
این یعنی عوامل تعیین کننده شکست نیز همین سه موضوع است. با این احتساب، تا اینجا (تاکید میکنم تا اینجا) اسرائیل عملا شکست خورده است و باز تا اینجا (تاکید میکنم تا اینجا) یکی از بزرگترین پیروزی‌های مقاومت به دست آمده است. اینها چه تشابهی با شکست مطلق النکبه داره؟
این خطای شناختی، تا حدی ناشی از تصویری است که رسانه‌های خودی ساخته‌اند: آنها فقط مرگ و تصویر کشته‌ها و بدبختی و آوارگی مردم غزه و مشکلات باورنکردنی در زمینه آب و دارو و ... را روایت میکنند.
البته همه اینها متاسفانه واقعیت دارد، اما مشکل در آن «فقطِ» ابتدای جمله است.
فرض کنید رسانه های ما در عملیات بیت المقدس برای آزادسازی خرمشهر، فقط تصاویر کشته‌های خودی و جانبازان و بیمارستانهای صحرایی و ماشین‌های سوخته خودی و فرزندان بی‌پدرشده و دست و پاهای بریده و ... را نشان می دادند. آن وقت دقیقا یادمان می‌رفت که در کنار اینها خرمشهر فتح شده است.
