به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از نیو اطلس، در حالی که ما اغلب سعی می‌کنیم در گذشته زندگی نکنیم، زیست‌شناسی ما اغلب این گونه نیست. پژوهشگران با افزودن به شواهد فزاینده‌ای که اضافه وزن را با سرطان مرتبط می‌کنند، خطرات قابل توجهی بالاتری را برای ۱۷ سرطان مختلف در مردانی که در دوران جوانی وزن بیشتری داشته‌اند، یافته‌اند.
دانشمندان دانشگاه گوتنبرگ در دو مطالعه جدید به بررسی شاخص توده بدنی(BMI)، مستقل از سطح آمادگی هوازی یک میلیون و ۴۸۹ هزار و ۱۱۵ مردی که بین سال‌های ۱۹۶۸ تا ۲۰۰۵ در خدمت سربازی اجباری در سوئد ثبت‌نام کرده بودند، پرداختند. حدود ۸۴ هزار و ۶۲۱ نفر از آنها در طول دوره پیگیری به نوعی سرطان مبتلا شدند.
پژوهشگران دریافتند که شاخص توده بدنی بالا در سربازی اجباری با خطر بالای سرطان ریه، سر و گردن، مغز، تیروئید، مری، معده، لوزالمعده، کبد، روده بزرگ، رکتوم، کلیه و مثانه و همچنین سرطان بدخیم ملانوما، لوسمی، میلوما و لنفوم(هوچکین و غیر هوچکین) مرتبط است.
آرون وانروپ نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه گوتنبرگ می‌گوید: به نظر می‌رسد اضافه وزن و چاقی در سنین جوانی خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد و ما بین وزن ناسالم و سرطان تقریباً در هر اندامی ارتباط می‌بینیم.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به روند نگران کننده افزایش چاقی در دوران کودکی و نوجوانی، این مطالعه نیاز به استفاده از منابع قوی برای معکوس کردن این روند را برجسته می‌کند.
جالب توجه است که چندین سرطان قبلاً مشاهده شده بود که در بین مردان با شاخص توده بدنی ۲۰ تا ۲۲.۴ که در محدوده طبیعی(۱۸.۵-۲۴.۹) قرار داشتند، شایع‌تر بود. اینها شامل سرطان‌های سر و گردن، مری، معده، لوزالمعده، کبد و کلیه، به علاوه ملانومای بدخیم و لنفوم غیر هوچکین بودند.
ماریا آبرگ نویسنده ارشد این مقاله و استاد پزشکی خانواده در دانشگاه گوتنبرگ می‌گوید: این نشان می‌دهد که تعریف فعلی وزن طبیعی ممکن است در درجه اول برای افراد مسن قابل استفاده باشد، در حالی که وزن مطلوب در بزرگسالان جوان احتمالاً در محدوده پایین‌تری قرار دارد. گروه تحقیقاتی ما نتایج مشابهی را در مورد BMI در اوایل بزرگسالی و بیماری‌های قلبی عروقی بعدی گرفته است.
در حالی که به طور گسترده پذیرفته شده است که BMI تصویر کاملی از وزن یا وضعیت سلامتی یک فرد را نشان نمی‌دهد، تحقیقات اخیر ارتباط قابل توجهی را بین سرطان‌ها و اندازه‌گیری این شاخص نشان می‌دهد.
پژوهشگران می‌گویند، در شرکت‌کنندگان ما شاخص توده بدنی بالا در زمان ثبت‌نام، سه تا چهار برابر خطر ابتلا به سرطان‌های شکم از جمله سرطان مری، معده و کلیه را در مراحل بعدی زندگی به همراه داشت.
در حال حاضر، اضافه وزن در دوران جوانی حدود ۱۵ تا ۲۵ درصد از موارد ابتلا به این سرطان‌ها را در سوئد تشکیل می‌دهد.
پژوهشگران انتظار دارند در ۳۰ سال آینده افزایش قابل توجهی در موارد ابتلا به سرطان مرتبط با اضافه وزن افزایش یابد. به عنوان مثال، آنها پیش‌بینی می‌کنند که ۳۲ درصد از موارد ابتلا به سرطان معده و ۳۷ درصد موارد ابتلا به سرطان مری به مسائل مربوط به وزن بدن در گذشته مرتبط است.
علاوه بر این، تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که مردان دارای اضافه وزن یا چاق، دو تا سه برابر بیشتر در معرض خطر مرگ طی پنج سال پس از تشخیص سرطان پوست، لنفوم هوچکین و تیروئید، مثانه و سرطان پروستات، سر و گردن، رکتوم و کلیه هستند.
این مطالعه منعکس کننده یافته‌های یک مطالعه قبلی است که در ماه ژوئن در مجله Nature Communications منتشر شده بود و نشان می‌داد که BMI بالا در بیش از ۲.۶ میلیون بزرگسال اسپانیایی با خطر ابتلا به ۱۸ سرطان مختلف مرتبط است.
در عین حال، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا(CDC) می‌گوید در حال حاضر وزن در شیوع ۱۳ سرطان مختلف نقش دارد. با این حال همچنین اشاره می‌کند که سرطان نتیجه تضمینی چاقی در هیچ مرحله‌ای از زندگی نیست و این خطر را می‌توان با انتخاب شیوه زندگی بهتر یا مداخله پزشکی کاهش داد. این نهاد همچنین بر اهمیت هوشیاری در معاینات بهداشتی و نظارت بر علائم اولیه بیماری تاکید می‌کند.
پژوهشگران سوئدی همچنین خاطرنشان می‌کنند که شیوع چاقی به طور قطع فشار فزاینده‌ای را بر سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی وارد می‌کند، زیرا افراد پیرتر می‌شوند و بیشتر مستعد ابتلا به این سرطان‌ها می‌شوند.
این پژوهش در دو مقاله در مجلات Obesity و Cancer Medicine منتشر شده است.
