با توسعه تجارت بین‌المللی و گسترش جهانی شدن و پیشرفت در فناوری، تجارت و صادرات جهانی در 20 سال گذشته حدود 300 درصد افزایش یافته است.
صادرات می‌تواند برای مشاغل در هر اندازه‌ای سودآور باشد. به طور متوسط، فروش سریع‌تر رشد می‌کند، شغل‌های بیشتری ایجاد می‌شود و کارکنان درآمد بیشتری نسبت به شرکت‌های غیرصادراتی دارند.
مزیت رقابتی. ایالات متحده در سراسر جهان به دلیل کیفیت بالا، کالاها و خدمات نوآورانه، خدمات مشتریان و شیوه‌های تجاری صحیح شناخته شده است.
در جدول زیر از داده‌های سازمان تجارت جهانی (WTO) برای ترسیم صادرکنندگان برتر جهان بر اساس کشور استفاده شده است.
11 صادرکننده بزرگ جهان، 12.8 تریلیون دلار کالا در سال 2022 صادر کردند که بیشتر از مجموع سایر کشورهای جهان (12.1 تریلیون دلار) است.
چین با 3.6 تریلیون دلار یا 14 درصد از کل صادرات، در صدر فهرست صادرات جهانی قرار دارد. این کشور از سال 2009 بزرگترین صادرکننده کالا در جهان بوده است.
علاوه بر هزینه‌های پایین نیروی کار، چین به دلیل اکوسیستم تجاری قوی، رعایت مقررات، مالیات و عوارض پایین و شیوه‌های ارزی رقابتی، به «کارخانه جهانی» معروف شده است.
در سال 2022، برترین محصولات صادر شده از چین از نظر ارزش، تلفن‌ها (از جمله گوشی‌های هوشمند)، رایانه‌ها، فیبرهای نوری، مدارهای مجتمع، دیودهای انرژی خورشیدی و نیمه‌هادی‌ها بودند.
دو شریک تجاری اصلی چین، کشورهای همسایه ژاپن و کره جنوبی هستند.
چین روابط تجاری قابل توجهی با اتحادیه اروپا و ایالات متحده، دو تا از بزرگترین بازارهای کالا در جهان، برقرار کرده است.
با این حال، تنش‌های تجاری اخیر منجر به از دست دادن موقعیت چین به عنوان بزرگترین شریک تجاری ایالات متحده در سال 2023 شده است.
مکزیک اکنون از چین به عنوان بزرگترین فروشنده به ایالات متحده پیشی گرفته است. این تغییر در پویایی تجارت بخشی از تلاش گسترده‌تر ایالات متحده برای واردات کالا از محلی نزدیک‌تر و کاهش وابستگی آن به رقبای ژئوپلیتیکی است.
ایالات متحده با بیش از 2 تریلیون دلار در سال دومین صادرکننده بزرگ کالا در جهان است.
کانادا بزرگترین خریدار صادرات ایالات متحده در سال 2022 بود که 17 درصد از کل صادرات را به خود اختصاص داد و پس از آن مکزیک، چین، ژاپن و بریتانیا قرار گرفتند.
عمده‌ترین صادرات ایالات متحده نفت تصفیه‌شده، گاز نفتی، نفت خام، خودروها و مدارهای مجتمع است.
در حالی که کشورهای آسیایی، اروپایی و آمریکای شمالی محصولات تولیدی و فناوری را جزو صادرات اصلی خود دارند، کشورهای آفریقایی و آمریکای جنوبی بیشتر کالاهایی مانند نفت، طلا، الماس، کاکائو، چوب و فلزات گرانبها را صادر می‌کنند.
جهانی‌زدایی معمولا به معنای از دست دادن تعامل و حرکت مشترک اقتصادهاست. جهانی‌زدایی به معنای کاهش همکاری بین کشورها و حتی افزایش خطر درگیری بین‌المللی است.
به عنوان مثال، خرید کالاهای «ساخت آمریکا» و اعمال تعرفه بر کالاهای وارداتی نمونه‌ایی از جهانی‌زدایی است.
تجارت بین‌الملل و صادرات جهانی در آغاز قرن بیست و یکم به شدت رشد کرد و از 15.6 تریلیون دلار در سال 2001 به 40.7 تریلیون دلار در سال 2008 رسید.
از آن زمان، سیاست‌های تجاری حمایتی مانند مالیات بر کالاهای خارجی و سهمیه واردات 663 درصد افزایش یافته است.
با وجود کاهش وابستگی متقابل و ادغام بسیاری از کشورها در دوران پس از کووید، صادرات جهانی همچنان بین سال‌های 2020 تا 2030، 70 درصد رشد خواهد کرد و طبق آمار منتشر شده توسط بانک انگلیسی استاندارد چارترد تا سال 2030 به 29.7 تریلیون دلار خواهد رسید.
