هر ساله با فرارسیدن نیمه دوم سال و فصل سرما، دستگاه ها و مسئولان ذیربط در حوزه مقابله با آلودگی هوا پس از ماه ها سکوت، به فکر اتخاذ و اجرای تدابیر لازم برای رفع این معضل قدیمی می افتند اما به دلیل نبود عزم راسخ و همچنین توجه به راهکارهای قدیمی و ناکارآمد، نه فقط هیچ توفیقی به دست نمی آید ،بلکه شرایط وخیم تر از سال های گذشته می شود.
به گفته کارشناسان ، وسایل نقلیه موتوری اعم از خودرو و موتورسیکلت،متهمان اصلی آلودگی هوا در پایتخت و سایر کلانشهرها هستند و پس ازآن، استفاده از مازوت در نیروگاه ها و فعالیت معادن شن در حومه شهرها و ...،در تیره و تار شدن آسمان نقش دارند.
طی سال های گذشته به دلیل عدم اجرای کامل طرح اسقاط خودروهای فرسوده ، تعداد آن ها به شدت افزایش یافته است و به این ترتیب این وسایل نقلیه به تنهایی به یک منبع بزرگ آلودگی هوا تبدیل شده اند.
از سوی دیگر تردد میلیون ها دستگاه موتورسیکلت فرسوده و کاربراتوری، چالش دیگری است که تمامی کلانشهرهای کشورمان به آن مبتلا هستند و متاسفانه هیچ عزمی هم برای جایگزین کردن آن ها با موتوسیکلت های برقی و حتی انژکتوری وجود ندارد.
بررسی ها و پیمایش های کارشناسان حوزه وسایل موتوری و آلودگی هوا بیانگر این واقعیت است که هر یک دستگاه موتورسیکلت کاربراتوری و فرسوده بیش از 7 برابر یک دستگاه خودرو سالم انژکتوری، آلودگی تولید می کند.
بر اساس اعلام مسئولان، اکنون بیش از 11 میلیون دستگاه موتورسیکلت در کشور تردد می کنند که حدود 70 در صد آن ها (7میلیون و 700 هزار دستگاه) کاربراتوری و فرسوده هستند؛و روزانه به اندازه 53 میلیون و 900 هزار دستگاه خودرو، ذرات مرگبار روانه ریه های شهروندان می کنند !
بر اساس نتیجه این بررسی ساده، جایگزین کردن موتورسیکلت های کاربراتوری و فرسوده امری لازم و ضروری محسوب می شود ، زیرا تا زمانی که این منابع متحرک آلودگی تردد می کنند، خبری از رفع معضل کهنه آلودگی هوا هم نخواهد بود.
لذا دستگاه های مرتبط با این موضوع به ویژه وزرات صنعت و همچنین شهرداری ها باید هر چه زودتر با فراهم کردن تسهیلات لازم، درصدد رفع این چالش برآیند، اما متاسفانه این نهاد ها هم به جای عمل به وظایف قانونی خود، فقط نظاره گر اجرای طرح های قدیمی هستند و به این ترتیب تمامی اقدامات برای رفع آلودگی هوا، نمایشی وغیر واقعی خواهند بود و تاثیری در رهایی مردم از آلودگی هوا که سالانه سبب مرگ زودرس هزاران نفر می شود، نخواهند داشت.
نتیجه این بی مبالاتی ها و اقدامات غیرعلمی و غیرکارشناسی در مقابله با آلودگی هوا، وضع بغرنج فعلی در تمامی کلانشهرهاست، به نحوی که تعداد روزهای پاک در تهران و دیگر شهرها از ابتدای سال تاکنون از تعداد انگشتان 2 دست هم فراتر نرفته است؛ شاید به همین دلیل است که امسال برای نخستین بار اعلام شاخص های آلودگی هوا در پایتخت از دستور کار مسئولان خارج شده است!
