تیم ملی ایران از ساعت ۲۱:۳۰ امشب در دیدار نهایی تورنمنت چهارجانبه اردن به مصاف قطر خواهد رفت. تیم ایران در بازی اول موفق به شکست میزبان شد. این اتفاق در حالی رخ داد که شاگردان امیر قلعه‌نویی مخصوصا در نیمه دوم نمایش بسیار بحث‌برانگیزی داشتند و به معنی واقعی کلمه شانس آوردند که آن بازی را از اردن بردند.
در شرایطی که مسابقه با نتیجه ۲بریک به سود ایران در حال پایان بود، اردنی‌ها یک پنالتی گرفتند و خراب کردند تا تیم ملی در فضای هیجانی بعد از آن گل سوم را بزند و خلاص. به این ترتیب هفتمین پیروزی پیاپی قلعه‌نویی روی نیمکت تیم ملی به دست آمد، هرچند آن‌قدر نمایش ایران ضعیف بود که خود امیر در مصاحبه بعد از بازی به آن اشاره کرد و در تمرین روز بعد هم به گله‌گذاری از شاگردانش پرداخت.
در هر صورت در چنین فضایی، تیم ملی آماده مصاف با قطر به سرمربیگری کارلوس کی‌روش شده است؛ تیمی که بازی اول را با تساوی بدون گل برابر عراق به پایان رساند و در ضربات پنالتی موفق به کسب پیروزی شد. از قضا قطر هم خیلی فوتبال بدی بازی کرد؛ آن‌قدر که کی‌روش بعد از مسابقه رو به مربی حریف گفت: «این بدترین بازی عمرم بود. داشتم خفه می‌شدم.» انتقادها از کارلوس در دوحه زیاد است و کاربران توییتر، تیم او را بدترین قطر این سال‌ها می‌خوانند. بنابراین شاید از نظر فنی سزاوارانه‌تر بود که جای بازی رده‌بندی و فینال این مسابقات عوض شود و عراق و اردن سر جام بجنگند، اما فعلا اتفاق دیگری رخ داده است. با توجه به آنچه شرح دادیم، روشن است که بازی امشب چه اهمیتی می‌تواند برای دو مربی داشته باشد. هر دو قصد دارند از برچسب هدایت یک «تیم بد» فرار کنند و این وسط جامی هم بگیرند که البته آن‌قدرها مهم نیست، اما می‌دانیم که به ویژه اگر قلعه‌نویی آن را ببرد، تا سال‌ها در سیاهه افتخاراتش به این موفقیت بزرگ اشاره خواهد کرد؛ چنان که بعد از فتح کافا گفت: «خوشحالم که تیم ملی بعد از سال‌ها توانست با من به یک جام قهرمانی دست پیدا کند!»
از همه اینها که بگذریم، جذابیت مضاعف این مسابقه مربوط به تقابل تیم ملی ایران با شخص کارلوس کی‌روش است؛ یکی از مهم‌ترین اسامی در تاریخ فوتبال کشورمان که یک دو قطبی بزرگ را رهبری می‌کند. به ندرت می‌توانید کسی را پیدا کنید که در مورد کارلوس دیدگاه ملایم و متعادل داشته باشد. برخی به‌شدت هوادار او هستند و بعضی دیگر به همان شدت یا حتی بیشتر، از مربی پرتغالی ابراز بیزاری می‌کنند. این دو قطبی مخصوصا قبل از جام‌جهانی ۲۰۲۲ و بازگشت غیرحرفه‌ای و ناموفق کارلوس روی نیمکت تیم ملی شدیدتر هم بود، اما رفتارهای او در آن مقطع کمی موازنه را به زیان کی‌روش به هم زد. شاید اغراق نباشد اگر مرد پرتغالی را محبوب‌ترین منفور یا منفورترین محبوب فوتبال ایران بخوانیم و از همین جهت است که رودررویی بی‌سابقه او با تیم ملی ایران، واجد جذابیتی دوچندان می‌شود.
