اجازه بدهید به نقره نوبرانه ژیمناستیک اشاره کنیم و عملکرد خوب کشتی آزاد کشورمان را به یاد بیاوریم. چند قلم عملکرد قابل قبول دیگر هم در کاروان بود که نیاز چندانی به باز تشریح آن نیست؛ بس که رسانه‌های دولتی و صداوسیما در این مدت برای یک‌یک آنها جشن و پایکوبی راه انداخته‌اند! این یعنی ما نکات مثبت را دیدیم و بابتش ممنونیم، هرچند حتی عمده همین سپاس‌ها هم باید معطوف به خود ورزشکاران شود و ربطی به مسوولان ندارد؛ چنان که پرهام مقصودلو، کاپیتان تیم ملی شطرنج هم گفته بود: «نه مربی داشتیم، نه اردوی تدارکاتی. فقط با همت و اراده خودمان موفق شدیم.» با اجازه پرهام اما اجازه بدهید حتی امتیاز همین کامیابی را هم به مهارت مدیران ایرانی بدهیم، اما غیر از اینها چه دارید؟ چه کردید؟ حواس‌تان هست در هانگژو چه فاجعه عظیمی را از سر گذراندیم؟
یک عقب‌گرد کامل
عملکرد کاروان ورزش ایران در بازی‌های آسیایی 2023 یک سقوط کامل بود. در حال که ما در سه دوره قبلی به کف 20مدال طلا رسیده بودیم، این دوره فقط 13 طلا آوردیم و با نزول در جدول توزیع مدال‌ها در رده هفتم قرار گرفتیم. در تاریخ ورزش ایران فقط یک بار کاروان ورزش کشورمان در بازی‌های آسیایی پایین‌تر از رده هفتم قرار گرفته که مربوط به رتبه دهمی در بوسان 2002 بوده است. حالا هم اگر آن رتبه تکرار نشده، دعایش را باید به جان شطرنج‌بازها کنیم و البته ژاپنی‌ها که تیم دوم والیبال‌شان را به هانگژو فرستادند و اجازه دادند ایران طلا بگیرد. در غیر این صورت تایلند و بحرین یک‌ونیم میلیون نفری با یک طلا کمتر مترصد عبور از ایران بودند. در مجموع مدال‌ها هم کاروان ایران 8 مدال کمتر از دوره قبلی گرفت و این در حالی است که در هانگژو شاهد اعزام بزرگ‌ترین کاروان تاریخ ورزش کشور با 500 نفر بودیم. زنگ خطر برای ورزش ایران، دیری است که به صدا در آمده و نشنیدن آن هنر می‌خواهد. چین و ژاپن و کره‌جنوبی که مدت‌هاست خودشان را کنده‌اند و رفته‌اند. ما در 2010 گوانگژو بعد از این سه کشور، چهارم شدیم. در 2014 اینچئون پنجم شدیم، در 2018 جاکارتا ششم شدیم و در 2023 هانگژو به مقام هفتمی رسیدیم. با شرایطی که می‌بینیم، گویا این روند حالا حالاها ادامه خواهد داشت.
پیشرفت رقبا را ببینید
بگذارید دو مثال ساده هم از پیشرفت رقبا بزنیم و خلاص؛ هندوستان سال 2014 فقط 11 طلا گرفت، 2018 این عدد را به 15 طلا رساند و امسال هم موفق شد 28 طلا به دست بیاورد؛ یعنی از مجموع دو دوره قبلی بیشتر. ازبکستان 2014 توانسته بود 9 طلا بگیرد، 2018 آن را به 21 طلا رساند و امسال هم 22 طلا گرفت. سیر پیشرفت ازبک‌ها در فوتبال هم مشخص بوده و امسال آنها ما را از انتخابی المپیک اوت کردند. دیگر خودتان می‌دانید و ورزش‌تان!
