به گزارش ایران اکونومیست، گندمکاران کشور امسال با تولید کافی گندم اتفاق بزرگی را رقم زدند و آن هم خودکفایی در تولید گندم نان بود، کشاورزان در سال جاری 10.5 میلیون تن گندم مازاد بر نیاز خود را به سیلوهای دولتی تحویل دادند.
این امر سبب شد که کشور ایران از واردات گندم نان بی‌نیاز شود و این امر 4 میلیارد دلار صرفه جویی ارزی برای کشور در پی داشته است، با این حال همانطور که قانون در نظر گرفته، پول آنها باید نهایتا تا 24 ساعت پس از تحویل محصول داده شود، اما در عمل این پول داده نشده است، برخی از این کشاورزان 5 ماه است بعد از تحویل گندم منتظر پول خود هستند و در برخی استان‌ها هم مبلغی به طور علی‌الحساب و با مبنای کیلویی 11500 تومان به آنها پرداخت شده است.
دولت در قبال دریافت 10.5 میلیون تن گندم برمبنای کیلویی 11500 تومان باید 120 هزار و 75 میلیارد تومان پول به گندمکاران بپردازد که تاکنون 110 هزار میلیارد تومان پرداخت کرده و هنوز تکلیف 10 هزار و 75 میلیارد تومان روشن نیست، اما بعد از اعتراض کشاورزان قرار شده کیلویی 15000 تومان به آنها پرداخت شود که درآن صورت باید 157 هزار میلیارد تومان به آنها پرداخت شود که در این صورت باید 47 هزار میلیارد تومان دیگر به گندمکاران پرداخت شود. آخرین قول‌ها برای پرداخت به کشاورزان تا آخر شهریور بود که آن هم عملی نشد، این در حالی است که سال زراعی جدید 1403-1402 آغاز شده و گندمکاران برای کشت محصول جدید پائیزه خود نیاز به نقدینگی د ارند.
*قول‌های عملی نشده
وزیر جهاد کشاورزی در 17 مرداد 1402 اعلام کرد که پول گندمکاران تا آخر شهریور تسویه کامل خواهد شد.
در این زمینه همچنین داوود منظور رئیس سازمان برنامه و بودجه هم چند وقت پیش گفت: پول گندمکاران تا یک هفته دیگر تسویه می‌شود و تاکنون 72 هزار میلیارد تومان به گندمکاران پرداخت شده و تا یک هفته دیگر 50 هزار میلیارد تومان دیگر داده می‌شود.
محمد باقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی نیز در 30 مرداد در مجلس تاکید کرد که مطالبات کشاورزان باید کامل پرداخت شود.
همچنین آقای رئیس جمهور هم در 22 مرداد اعلام کرد که پول گندمکاران هر چه زودتر باید پرداخت شود.
بالاخره زمان‌ها آمد و رفت و آخر شهریور هم رسید، اما به مصداق هزار وعده خوبان یکی وفا نکند، هیچ کدام از وعده‌ها انجام نشد.
*پرداختی جدیدی برای گندمکاران انجام نشد
گزارش جدید از استان‌های کشور حاکی است که پرداختی جدیدی برای گندمکاران انجام نشده است.
رئیس بنیاد ملی گندمکاران هم در گفت‌وگو با خبرنگار فارس گفت: پول جدیدی به گندمکاران کشور پرداخت نشده و مسئولان تا کنون وعده‌های تو خالی را تحویل کشاورزان داده‌اند.
هاشمی افزود: در مجموع باید 120 هزار میلیارد تومان به کشاورزان گندمکار بپردازند که 110 هزار میلیارد تومان پرداخت شده است و تکلیف بقیه بدهی هنوز مشخص نیست.
این مسئول افزود: در حالی است که برخی از گندمکاران 5 ماه پیش گندم خود را به سیلوهای دولتی تحویل داده‌اند و در برخی استان‌ها هم پول گندم به صورت علی‌الحساب پرداخت شده است.
*عدم پرداخت مطالبات گندمکاران مغایر با قانون است
رئیس بنیاد ملی گندمکاران افزود: بر اساس تبصره دو قانون قیمت‌گذاری محصولات کشاورزی، شرکت بازرگانی دولتی و سازمان مرکزی تعاون روستایی موظفند نهایتا 24 ساعت پس از تحویل گندم، پول کشاورزان را بپردازند.
وی ادامه داد: در تبصره 3 این قانون هم تاکید شده است که در صورت دیرکرد در پرداخت، باید پول کشاورز به همراه سود بر پایه بلند مدت محاسبه و پرداخت شود.
رئیس بنیاد ملی گندمکاران با بیان اینکه عدم پرداخت به هنگام پول گندمکاران باعث دلسردی آنها شده است، گفت: کشاورزان امسال در بدترین شرایط آب و هوایی و وضعیت اقتصادی، با تولید 10.5 میلیون تن گندم و خودکفایی در تولید، این افتخار ملی را خلق کردند که وظیفه دولت است که حداقل پول آنها را به موقع پرداخت کند.
در این میان خبری اعلام شده است که ظاهرا سازمان برنامه و بودجه اعلام کرده، پول گندمکاران تا دوشنبه و سه شنبه هفته جاری پرداخت می‌شود، اما هنوز کسی این خبر را تایید نکرده است.
*چرا باید دولت پول گندمکار را باید به موقع بدهد
همچنان که در قانون هم تصریح شده دولت به دو دلیل باید پول گندمکار را به موقع بدهد، نخست اینکه آنها ترغیب شوند، این محصول استراتژیک را در سالهای بعد هم بکارند. همچنین پول و نقدینگی لازم برای انجام کشت را داشته باشند.
دوم اینکه با کشت و افزایش تولید گندم، وابستگی دولت به واردات این محصول هم کاهش می یابد. در برخی سالها، دولت مجبور شده تا 4 میلیارد دلار گندم وارد کند، بنابر این اگر از کشاورز داخلی حمایت نشود، وابستگی به واردات و خروج دلار از کشور بیشتر می‌شود.
طی سالهای گذشته خودکفایی در گندم اتفاق افتاده، اما پایدار نبوده است، امسال خودکفایی گندم نان رقم خورده و برای اینکه به مرحله ثبات و پایداری برسد، باید دولت خیلی مراقبت کند و نباید این سرمایه ملی را به راحتی از دست داد.
همراهی دولت با کشاورزان از تامین نهاده و بذر مورد نیاز آنها گرفته تا خرید محصولشان می‌تواند باعث دلگرمی و تشویق آنها به کشت این محصول در سالهای بعد و افزایش تولیدشان باشد که در این صورت خودکفایی پایدار خواهیم داشت، تامین غذا در جهان امروز پیچیدگی‌های خاصی پیدا کرده که باید این موهبت بزرگ خودکفایی گندم را قدر بدانیم.
پایان پیام/
