حمید نجف در گفتوگو با ایران اکونومیست، با اشاره به تدوین پیش نویس اصلاحیه قانون کار و بررسی آن در کمیسیونهای دولت اظهار کرد: تدوین اصلاحیه با رویکرد حفظ منافع کارگران و امنیت شغلی آنها اقدام مثبت و خوبی است ولی آنچه باید به آن توجه کنیم، مجریان و کارگزارانیاند که قرار است این اتفاق را رقم بزنند و باید نهایت تلاش از سوی وزارت کار صورت گیرد تا امکان سوءاستفاده از بندها و تبصرههای اصلاحی به وجود نیاید.
وی ادامه داد: در مورد تبصره یک ماده ۷ قانون کار حداکثر مدت برای کارهایی که ماهیت آنها جنبه غیرمستمر دارد، همان سقف چهار سال تعیین شده که قبلا در هیات وزیران تصویب شده بود ولی در مورد تبصره دو ماده ۷ انتظار داریم با توجه به آنکه سالهای سال است با کارگران در کارهای با ماهیت مستمر قرارداد موقت بسته میشود، وزارت کار اقدام جدی در جهت دائمی شدن قراردادها در کارهای با ماهیت مستمر صورت دهد.
این کارشناس حوزه کار در عین حال به وزارت کار پیشنهاد کرد تا حقوق آن دسته از کارگرانی که سالها در مجموعههای مختلف کار کردهاند در اصلاحیه قانون کار مدنظر قرار دهد.
نجف افزود: برخی از کارگران ممکن است سالها در شرکتها و مجموعههای مختلف کار کرده و طی این مدت سابقه ۲۰ تا ۲۵ سال داشته باشند ولی در آخرین کارگاه فرضا دو سال مشغول کار باشند و هنگام ساماندهی قرارداد به جای آنها، کارگرانی که در همان مجموعه چهار سال سابقه کار دارند، پیمانی یا رسمی میشوند. درواقع کارگر مذکور با داشتن سابقه بالا تنها به این دلیل که مدت حضورش در کارگاه آخر کمتر بوده مشمول طرح نمیشود لذا به وزارت کار پیشنهاد میشود بند یا تبصرهای در خصوص وضعیت این دسته کارگران در لایحه بگنجاند تا جلوی بی عدالتی و تضییع حقوق آنها گرفته شود.
این کارشناس حوزه کار ادامه داد: طبعا اصلاحیه قانون کار باید به مجلس ارائه شود و در کمیسیونهای مربوطه از جمله کمیسیون اجتماعی مورد چکش کاری قرار بگیرد لذا از نمایندگان مجلس انتظار داریم در راستای ساماندهی وضعیت کارگرانی که سالها در مجموعههای مختلف مشغول فعالیت بودهاند و ممکن است هنگام تبدیل وضعیت قرارداد دچار مشکل شوند، بند یا تبصرهای به پیش نویس مربوطه اضافه کنند تا شامل حال همه کارگران شود و امکان سوء استفاده از مفاد اصلاحیه را از میان بردارند.
نجف نصریح کرد: معتقدم اصلاح قانون کار نباید به سرنوشت قانون خصوصی سازی دچار شود که محتوا و شکل کار خوب بود ولی کارگران زیان دیدند و یک عده خاص قانونی که میتوانست انقلابی در صنعت کشور ایجاد کند با تعطیلی کارخانهها و بیکار شدن کارگران زیر سوال بردند.
وی در پایان گفت: بحث اصلاح قانون کار باید به شکل سه جانبه دنبال و نظر کارگران و کارفرمایان در اصلاح بندهای مورد نظر حتما لحاظ شود در غیر این صورت اصلاح یکجانبه نمیتواند مبنای قانونی داشته باشد.