ایران اکونومیست - در روزهای اخیر که مدیران و ناظران بازار سرمایه در راهروهای مجلس بالا و پایین می روند و به هر دری می زنند تا با هر سختی هم که شده بتوانند بهارستانی ها را قانع کنند که تصمیم گیری های شتاب زده مجلس درباره افزایش نرخ خوراک گاز پتروشیمی ها و افزایش بهره مالکانه موجب ریزش بازار و کاهش شاخص کل شده است،با جواب هایی همچون ادعای یکی از اعضای کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس روبرو می شوند که گفته: " پالایشگاه های خصوصی بدون اینکه سهم ملت را پرداخت کنند سود قابل توجهی می برند که رویه باید اصلاح می شد."
جالب توجه این که تصمیمات درباره بازار سرمایه ، که قرار است قطب سرمایه گذاری هر کشوری باشد، معمولا در بستری از کارشناسان اقتصادی که کاملاً همه جوانب هر نوع تصمیم گیری را مد نظر قرار می دهند گرفته می شود. دلیل آن هم این که همه متخصصان بازار می دانند که بورس همانند یک موجود زنده کاملاً به تمامی اخبار مثبت و منفی عکس العمل نشان می دهد و از هرچیزی بیشتر نیز به ابهامات و بی ثباتی واکنش منفی نشان می دهد.
هر چند نباید انتظار داشته باشیم که در جایی که بازار سرمایه و بازار پول به جای حمایت از یکدیگر، رقیب هم هستند و تصمیم گیرندگان بازار پولی کشور به جای تمرکز بر کاهش نرخ سود سپرده ها که نرخ بازدهی مورد انتظار را در جامعه افزایش می دهد و خود به نوعی به تشدید تورم دامن می زند، بر نرخ گذاری کالاها تمرکز می کنند، بازار سرمایه چندان روند منطقی را بتواند طی کند.
نباید انتظار داشته باشیم که در جایی که تصمیم گیری درباره تعیین نرخ محصولات ماه ها پشت درهای رایزنی تصمیم گیرندگان باقی می مانند، و یک روز با افزایش نرخ ها موافقت می شود و به ماه نرسیده تصمیم جدید دیگری گرفته می شود، بازار سرمایه روز خوش را به خود ببیند.
چطور انتظار داشته باشیم وقتی که با سه برابر شدن نرخ همه محصولات یک کشور ظرف یکسال، قیمت سهام شرکت ها کمتر از دو برابر افزایش قیمت پیدا می کند و درکنار بازدهی 200 الی 300 درصدی بازارهای موازی، رشد 150 درصدی شاخص کل حباب خوانده می شود و به هر قیمتی تصمیم گیرندگان اقتصادی ما با سوزن توهمی خود به دنبال خارج کردن باد این حباب هستند، روند بازار سرمایه منطقی باشد؟
و چطور انتظار داشته باشیم در جایی که قیمت خودرو بعد از ماه ها انتظار توسط شورای رقابت که سه عضو آن از خود مجلسی ها هستند ، در تمامی رسانه های کشوراعلام می شود و طبق نظر اعلام شده آنها بسیاری از سرمایه گذاران خسته از رکود بازار بخش عمده ای از سرمایه خود را در روزهای پس از آن وارد گروه خودرو می کنند، ناگهان اسباب تکدر خاطر دولتی ها را فراهم می کند و ابهامات ،دوباره آغاز می شود، بازار سرمایه روند منطقی داشته باشد؟
باید از نماینده عزیز مجلس پرسید، آیا هنوز هم جای شائبه است که چرا شاخص کل بورس افت 20 درصدی داشته است؟ تا زمانی که دعوای زرگری دولتی ها و مجلسی ها ادامه دارد و به طور ساعتی تصمیم گیری ها در بخش های مختلف ارکان حکومتی کشور زیر سوال می رود، چه انتظاری از حمایت سهامداران در بازار سرمایه می توان داشت؟
براستی فلسفه این همه بردن ها و آوردن های وزرای دولتی و مدیران صنایع مختلف در راهروهای خانه ملت برای تصمیم گیری ها چیست؟ آیا واقعا قرار است کار کارشناسی در بهارستان صورت گیرد یا باید پشت درهای بسته منتظر بود و دید که آیا " فلانی باج سبیل گرفت" یا ...
