بیش از یک سال است که حسن روحانی، ردای ریاست جمهوری را از تن به در آورده و صندلی پاستور را به ابراهیم رئیسی واگذار کرده است.
او بیشتر این دوران پسا ریاست جمهوری را در سکوت گذارند اما چندماهی است که حضوری متفاوت را در پیش گرفته و علم جلسات با وزرا، معاونان و دیگر مدیران دولتش را برپا کرده و آشکارا به مسائل و مباحث روز ورود پیدا می کند.
گاهی به دولت رئیسی کنایه می زند و گاهی گریزی به مسائل مذاکرات هسته ای و تحریم ها می زند و البته در این میان به تناوب گزارش هایی از عملکرد دولتش را مطرح می کند تا پاسخی به نقدهای دولتمردان و حامیان دولت باشد.
سیگنال مهم شیخ دیپلمات به دولت رئیسی
اگر چه ابراهیم رئیسی و دولتمردان در یک سال و نیمی که روی کار آمدند، بارها کنایه های تند و تیزی را روانه دولت سابق کرده و روحانی و حامیانش را مقصر مشکلات کشور معرفی کردند اما، گویی حسن روحانی تصمیم گرفته تا مسیر متفاوت تری را از رئیسی و حتی محمود احمدی نژاد پیش گیرد و ضمن پاسخگویی نرم به نقدها، سیگنال کمک و همکاری به سوی دولت مستقر بفرستد.
چنانچه روحانی در اولین جلساتی که با مدیران دولتش داشت درباره برجام گفته بود، «مهم نیست که چه کسی تصمیم دارد این توافق را احیا کند، او حاضر است تجربیات دولت را در اختیار دولت جدید قرار دهد».
یا در آخرین دیدارش با وزیران و معاونان رئیس‌جمهور دولت‌های یازدهم و دوازدهم گفت:« امروز هم وظیفه ملی و شرعی ماست که هر نظر و فکری داریم به دولت منتقل کنیم. فارغ از اینکه فکر کنیم اثر دارد یا نه. باید به دولت کمک کرد که پروژه‌های نیمه‌تمام عمرانی مثل چند طرح بیمارستانی و طرح دریاچه ارومیه که در دولت قبل ۹۷ درصد پیشرفت داشته را تکمیل کند و به بهره‌برداری برساند.»
برجام محور اصلی سخنان روحانی
اما، با نگاه به اظهارات حسن روحانی می توان این را دریافت که واژه برجام، کلید واژه پرتکرار سخنان اخیر او بوده و بارها بر احیای آن و حل مسئله تحریم ها تاکید کرده است. اگر چه این روزها برجام از دستور کار کشورهای غربی خارج شده و در داخل، حملات تندی به آن می شود اما، رئیس جمهور سابق همچنان معتقد است که راه نجات و خروج از شرایط بد اقتصادی کشور، احیای برجام است.
روحانی در آخرین اظهاراتش با اشاره به اینکه گفتمان دولت‌های یازدهم و دوازدهم توسعه کشور از راه حل مساله تحریم‌ها و تشویق مردم برای سرمایه‌گذاری بود، تاکید کرد:« با حرکت در این مسیر کارهای بزرگ سیاسی و اقتصادی انجام شد. قبل از دولت یازدهم ما در آستانه حمله نظامی بودیم؛ یکی از رؤسای‌جمهور غربی عضو ۱+۵ به طور رسمی در مصاحبه مطبوعاتی اعلام کرد در سال ۲۰۱۳ برای حمله نظامی به ایران تصمیم گرفته بودیم. ما نه تنها توانستیم از تهدید نظامی عبور کنیم که حتی قطعنامه‌های تحریمی که ذیل فصل هفتم در شورای امنیت تصویب شده بود را بدون حتی یک روز اجرا، ملغی کردیم. امید مردم در آغاز دوره یازدهم در ایجاد ثبات و بهبود شرایط اقتصادی مؤثر بود و ما می‌توانستیم در اسفند ۱۳۹۹ با رفع تحریم‌ها، این امید را احیا کنیم و حتی شروط ما برای رفع برخی تحریم‌های غیرهسته‌ای نیز پذیرفته شده بود اما تصویب مصوبه اقدام راهبردی مجلس مانع آن شد.»
روحانی بعد از پیام عفو رهبری هم تاکید کرد که یکی از گشایش‌ها، رفع تحریم‌ها و کاهش فشار اقتصادی بر مردم است.
یا در هفتم دی ماه امسال در دیدار با استانداران دولت سابق گفت:« در دولت دوازدهم برجام را در مقابل حملات فراوان نگه داشتیم، لازم بود فریز شود تا زنده بماند. دولت سیزدهم اگر می‌خواست، می‌توانست از اجرایی شدن برجام به خوبی استفاده کند. اگر بخواهند در مسائل اقتصادی تحول رخ دهد یک شرط آن احیای برجام است. تا تحریم برداشته نشود و رابطه با دنیا بهبود نیابد، سختی‌های اقتصادی برطرف نمی‌شود. برخی فکر می‌کنند با تعامل، نفوذ خارجی ایجاد می‌شود، اما این انزواست که نفوذ ایجاد می‌کند.»
عقب نشینی، هرگز!
با این حال، علی رغم سینگنال هایی که حسن روحانی برای کمک به دولت فرستاده و تا کنون بی پاسخ مانده است، او ضمن ارائه راهکار برای حل شرایط اقتصادی و سیاسی این سیگنال را هم به مخالفانش می فرستد که هنوز قصد ماندن در دنیای سیاست را دارد و علی رغم همه تندروی ها عقب نشینی نمی کند.
اقتصاد نیوز
