به گزارش ایران اکونومیست، ایده دیجیتال ساینیج (Digital Signage) تقریبا ۳۰ سال پیش با اتصال دستگاه های ویدئو کاست به تلویزیون‌های CRT شکل گرفت و با قرار گرفتن آن ،تلویزیون‌ها در مسیرهای پر تردد مثل هتل‌ها و فروشگاه‌ها ، مورد توجه شرکت‌های مد و لباس برای تبلیغات به صورت مدرن قرار گرفت.
سال‌ها بعد با نتیجه گرفتن از این روش تبلیغات، شرکت‌های بیشتری ترغیب به نمایش اطلاعات محصولاتشان به صورت نمایش فیلم در مکان‌های عمومی شدند.
انتقال اطلاعات به این روش روشی مورد توجه سازمان‌های بزرگ دولتی نیز برای انتقال اطلاعات بیشتر به مخاطبین قرار گرفت و از سال ۱۹۹۰ به بعد با پیدایش اینترنت و مهیا شدن بستری برای انتقال اطلاعات و با اتصال نمایشگر ها به بستر اینترنت نگاه ویژه‌ای به دیجیتال ساینیج (Digital Signage) در دنیا شکل گرفت.
دیجیتال ساینیج (Digital Signage) متولد شد تا انتقال اطلاعات واضح ، کامل ، جذاب ، سریع و ارزان‌تر صورت گیرد.
الهه ذوالفقاری مدیر عامل یکی از شرکت‌های فناور، در گفت‌وگو با ایران اکونومیست، زمینه تحقیقاتی این شرکت را "دیجیتال‌ساینیج" ذکر کرد و گفت: فناوری دیجیتال ساینچ فناوری است که در کشورهای اروپایی سابقه ۳۰ ساله دارد و ما در این شرکت، این فناوری را بومی سازی کردیم.
وی ادامه داد: ما برای این منظور نرم افزارهای این فناوری را در این شرکت تدوین کردیم و این نرم افزارها، در سخت‌افزارهای تولید شده در این شرکت،کاربردی شده است.
ذوالفقاری سخت‌افزارهای تولید شده را شامل کیوسک‌های نوبت‌دهی و پرداخت، نمایشگرهای تجاری، باکس‌های هوشمند ذکر کرد و یادآور شد: بیشترین کاربردی که ما از این فناوری دیدیم، استفاده از آن در استند کیوسک‌ها در فضای باز و بسته است.
مدیر عامل این شرکت ادامه داد: کاربرد این فناوری در فضاهای بسته بیشتر برای تبلیغات و اطلاع رسانی و ارائه بلیط، پذیرش و پرداخت‌ها در رستوران‌ها و فضاهای مشابه است. کیوسک‌های فضای باز برای کاربردهایی چون ارائه خدمات شهرداری می‌توان بهره برد.
به گفته ذوالفقاری این محصولات تجاری سازی شده‌اند.
