به گزارش ایران اکونومیست، حامد اسدی‌فرد درباره برگزاری دوازدهمین نمایشگاه بین‌المللی «مادر، نوزاد و کودک» گفت: تولیدات داخلی در حوزه اسباب‌بازی مشتری خود را یافته است اما در حوزه سیسمونی متاسفانه هنوز فاصله داریم و مخاطب بیشتر به‌دنبال اجناس خارجی است.
او در عین حال معتقد است: عمدتا در کشور از تولیدکننده حمایت خوبی صورت نمی‌گیرد و میان تولیدکننده و واردکننده هیچ تفاوتی در امور حمایتی وجود ندارد.
اسدی‌فرد دلیل استقبال نکردنِ مادران از کالای سیسمونی داخلی را نبود تبلیغات مناسب دانست و افزود: مشکل ما، فروشندگان کالاها هستند. بسیاری از نشان‌هایی که به نام تُرک در بازار به فروش می‌رسد تولید داخل است، اما با نام نشان کالای خارجی به فروش می‌رسد. تنها به این دلیل که آن نشان خارجی با تبلیغاتی که همین فروشندگان در بازار داشته‌اند، امروز مخاطب خود را یافته است، اما کالای ایرانی این‌گونه نیست. در حالی که کالای ایرانی هم‌کیفیت با همان محصول خارجی است و با قیمت مناسب‌تر که متاسفانه مخاطب کمتری دارد در هر حالی که اگر تبلیغات مثبت روی کالای ایرانی هم به‌خوبی انجام و کالای با کیفیت نیز تولید شود قطعا مخاطب به سمت خرید کالای ایرانی می‌آید.
او معضل دیگر این عرصه را نبود نظارت صنفی دانست و گفت: منِ تولیدکننده، کالای باکیفیت تولید می‌کنم و تحت کنترل کار می‌کنم، اما واردکنندۀ اجناس خارجی یا تولیدکنندۀ داخلی که اصطلاحا به آن‌ها «تولیدکنندۀ زیرپله‌ای» می‌گویند محصول خود را با نام خارجی می‌فروشد هیچ مانعی بر سر راهش ندارد و نظارتی روی کار آن صورت نمی‌گیرد.
این تولیدکننده همچنین اظهار کرد: ما متاسفانه در بخش سیسمونی صنفی نداریم و در بخش اسباب‌بازی نیز چند سال است که انجمن تولید اسباب‌بازی را راه‌اندازی کرده‌اند که هنوز صنف نشده است. در این چند سال انجمن فعالیت خوبی داشته است، اما مشکل این است که چندان فعال نیست؛ برای مثال در بخش واردات و در زمینه قاچاق نتوانسته هنوز کاری بکند و همچنان قاچاق اسباب‌بازی انجام می‌شود.
او در پاسخ به این سوال که آیا نظارت و حمایتی در این صنف وجود دارد یا نه، مطرح کرد: متاسفانه حمایتی از تولیدکنندگان صورت نمی‌گیرد. ما سال گذشته در نمایشگاه اسباب‌بازی استانبول شرکت کردیم و ۴۰ درصد هزینه‌های ما را معاونت علمی ریاست جمهوری برعهده گرفت، در حالی‌که باید سازمان توسعه تجارت یا اتاق بازرگانی یا وزارت صمت این حمایت را انجام می‌داد. دستگاه‌های مرتبط باید این حمایت را انجام دهند. ضمن این که میان من تولیدکننده و واردکننده هیچ تفاوتی وجود ندارد و تسهیلات خاصی برای تولیدکننده در نظر گرفته نمی‌شود، حتی واردکننده از من راحت‌تر کار می‌کند، در حالی که اگر حمایت صورت گیرد من تولیدکننده می‌توانم تبلیغات گسترده‌تری داشته باشم.
اسدی‌فرد در عین حال انتظار دارد وقتی محصولی در شورای نظارت بر اسباب‌بازی ثبت می‌شود اگر از روی آن کپی شود یک نهاد از نظر حقوقی پیگیر حقوق مادی و معنوی تولیدکننده باشد.
او در این‌باره توضیح داد: آن تولیدکننده زیرپله‌ای که غیرقانونی کار می‌کند، می‌تواند با هزینه کمتر و سود بیشتر نسبت به من که قانونی کار می‌کنم درآمد داشته باشد. از زمان بالا رفتن قیمت دلار، اکثر کالاهای تُرک در ایران در حال تولید است و چون الان واردات کالا مقرون‌به‌صرفه نیست و قاچاق هم سخت شده است، همان نشان در داخل تولید می‌شود اما به نام کالای تُرک به فروش می‌رسد و مخاطب هم از آن استقبال می‌کند.
اسدی‌فرد در پایان درباره حضور در دوازدهمین نمایشگاه بین‌المللی مادر، نوزاد و کودک و برپایی و تاثیر آن در جامعه بیان کرد: برپایی نمایشگاه تا حدی باعث شده تا ما تولیدکنندگان بتوانیم با مخاطبان خود به‌شکل مستقیم ارتباط برقرار کنیم، اما هنوز تا شکل مطلوب آن فاصله داریم.
دوازدهمین نمایشگاه بین‌المللی«مادر، نوزاد و کودک» (MBC) با نظارت شورای نظارت بر اسباب‌بازی روزهای دوم تا پنجم اسفندماه ۱۴۰۱ به‌صورت حضوری در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران برگزار خواهد شد.
