دست‌فرمانش، دست‌فرمان محمود احمدی‌نژاد در ۴ سال دوم است؛ از دل محافظه‌کاران برآمده ولی اقداماتی می‌کند که نوک تیز پیکان انتقادات همین طیف را به سمت خودش هدایت می‌کند.
عزت‌الله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی دولت رییسی، معلوم نیست می‌خواهد به اپوزیسیون محافظه‌کاران تندرو تبدیل شود یا می‌خواهد جاده‌صاف‌کن برای تغییراتی باشد که برخی از آن سخن می‌گویند؛ هر نیتی که داشته باشد، محافظه‌کاران سنتی و تندرو را علیه خودش شورانده است.
به نظر می‌رسد ضرغامی مواضع و اقداماتش را هدفمند انتخاب می‌کند و با این اقدامات تندروها را در موضع تدافعی قرار می‌دهد؛ به عبارت دیگر به آن‌ها فرصت کنش نمی‌دهد و در جایگاه واکنشی قرارشان می‌دهد. گویا او بنا دارد با چنین حرکاتی انرژی محافظه‌کاران تندرو را تخلیه کند و به نوعی ضربه‌گیر دولت برابر انتقادات احتمالی این طیف باشد.
البته که محافظه‌کاران به صورت یکپارچه و با تمام قوا از دولت رییسی حمایت می‌کنند ولی دولت بعضا بنا بر شرایط، مجبور به اقداماتی می‌شود که نه باب میل خودش هست و نه هواداران محافظه‌کارش، اما برای جلوگیری از بالا گرفتن این انتقادات ضرغامی خودش را جلو انداخته است.
در عین حال، نظری هم وجود دارد که معتقد است او قصد دارد با این مواضع طیف به قول خودش خاکستری را جذب کند و دور بعدی انتخابات ریاست‌جمهوری مقابل رییس فعلی‌اش بایستد؛ البته اگر رییس فعلی برنامه‌ای برای حضور در انتخابات را دوباره داشته باشد. این تحلیل آخر، میان محافظه‌کاران طرفدار زیادی دارد؛ آنقدر که همین چند روز پیش، ضرغامی مجبور شد حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری آینده را رد کند: «در مورد انتخابات بدانید که اجمالا ریاست‌جمهوری در ایران دو دوره‌ای است؛ در سال ۱۴۰۸ من هفتاد سال دارم و مناسب این مسوولیت نیستم. نه شورای نگهبان صلاحیت من را احراز می‌کند و نه دیگر علاقه‌ای به قضاوت آنان در مورد خودم دارم.» البته که این سخنان ضرغامی هوشمندانه بیان شده و او درباره انتخابات ۱۴۰۴ صحبتی نکرده و درباره انتخابات ۱۴۰۸ صحبت کرده است.
اعتماد
