به گزارش ایران اکونومیست، بازار سرمایه روز سه شنبه همانطور که در حالت خوش بینانه انتظار میرفت در نیمه دوم با تقاضای بهتری مواجه شد و یک کندل مثبت را ثبت کرد.
علی فراقی، تحلیلگر بازار سرمایه در این باره به مهر گفت: جریانی که برای روز چهارشنبه معاملاتی انتظار خواهد با تأثیر از روز گذشته آغاز مساعدتری نسبت به روزهای اول هفته خواهد بود موردی که پس از انتشار برخی خبرهای منفی در روز دوشنبه و با توجه به بهتر شدن خبرها و اتفاقات همانند تخصیص مبلغی از صندوق توسعه برای بورس بود و البته هرچند نسبت به میزان نیاز بازار مبلغ قابل توجهی نیست ولی در نهایت از لحاظ روانی برای بازار سرمایه یک نکته تأثیر گذار میباشد.
فراقی افزود: در نکته کلیدی صحبتها همانطور که بارها از آن صحبت شد حجم و ارزش معاملات بازار است که هرچند در وضعیت بهتری نسبت به روزهای گذشته به سر میبرد ولی آن چنانی که بتواند محکم به سمت بالا حرکت نماید نیست و نیازمند شکل گیری یک روند صعودی در این دو پارامتر است که در حال حاضر میتواند یک نقطه احتیاط در فعالیت بازار باشد موردی که اوضاع مناسب مقطعی صرفاً میتواند تله باشد تا فرصت. برای کسانی هم که اصرار به فعالیت و معامله در بازار را دارند به خوبی میتواند همانند قبل صنایع کوچکتر و تک سهمها منطقیتر و کم ریسک تر باشند و در صورت شکل گیری ورود پول قابل توجه شیفت کردن از این سهام به صنایع بزرگتر یک گزینه منطقی میتواند باشد.
تحلیلگر بازار سرمایه تشریح کرد: از لحاظ نموداری هم اگر بخواهیم به شاخص کل و شاخص هم وزن نگاهی داشته باشیم، شاخص هم وزن در وضعیت مناسبتری به سر میبرد و با توجه به واکنش قیمتی روز سه شنبه به خوبی میتواند از محدوده چهارصد و هشتاد هزار واحد با یک کف سازی مناسب به واسطه کمک نقدینگی به ادامه مسیر اصلی رشدی که شکل داده ادامه دهد.
این کارشناس بازار سرمایه افزود: در ادامه هم مجبور به تکرار گفتههای قبلی هستیم که هرچند بازار در این وهله مقداری با عدم جذابیت برای خریداران مواجه گردیده ولی در کلیت آن از لحاظ بیشتر فاکتورهای اقتصادی عقب ماندگیهایی دارد که دیر یا زود مجبور به رسیدن به آنها میباشد.
فراقی در پایان گفت: با وجود ارزندگی بسیاری از نمادهای بورسی در صورت عدم توجه تقاضا کننده در بازار رفتار معقولانه انتظار برای توجه خریداران و ورود پول به بازار است و پس از آن تصمیم به ورود یا افزایش میزان سرمایه درگیر شده در بازار است، موردی که مخصوصاً ثبات در سیاست گذاری تعیین کننده مسیر اصلی آن است.