خبرهای دومین جشنواره فجر با تغییر در متولی برگزاری شروع شد، اولین دوره جشنواره فجر با حمایت دفتر شعر و موسیقی بود و به‌دنبال جدا شدن این دفتر، مسؤول برگزاری این جشنواره، معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شد.
هرچندن معاون فرهنگی در آبان ۱۳۸۶ از احتمال برگزار نشدن دومین دوره جشنواره فجر خبر داد ولی در نهایت دی‌ماه جشنواره شعر فجر فراخوان داد و محمود اکرامی‌فر هم دبیر دومین جشنواره‌ی شعر فجر شد.
حسین اسرافیلی درباره این دوره گفته بود: جشنواره‌ی شعر فجر امسال نسبت به سال قبل بهتر و سامان‌مندتر برگزار شد. کاری که علیرضا قزوه شروع کرد و پایه‌گذار آن بود - که جای تقدیر دارد -، در دوره اول به دلیل اولین تجربه، یک‌سری نارسایی‌ها داشت؛ اما امسال با این‌که دیر به فکر برگزاری جشنواره‌ی شعر فجر افتادند، برخی نارسایی‌ها برطرف شدند و دبیر جشنواره - محمود اکرامی‌فر - خوب آن را جمع و جور کرد.
نام احمدرضا احمدی همراه اسامی چون مفتون امینی، محمدباقر کلاهی اهری و م. موید به عنوان برگزیده بخش شعر آزاد به چشم می‌خورد.
یکی از نقدهایی که در دور اول به جشنواره شده بود این بود که همه جریان‌ها را ندیده بود، محمدعلی بهمنی که یکی از داوران دومین دوره جشنواره بود از این انتخاب دفاع کرده و گفته بود: فکر می‌کنم بخش آزاد که خودم یکی از داورانش بودم، یکی از بهترین انتخاب‌های جشنواره را داشت و احمدرضا احمدی، یدالله مفتون امینی، محدباقر کلاهی اهری و م. مؤید که انتخاب شدند، نشان می‌دهد نگاهی همه‌جانبه بر انتخاب‌ها حاکم بوده و نگاه، نگاه بسته‌ای نبوده است.
در بخش کافه خاطره می‌خواهیم مروری داشته باشیم بر شاعرانی در جشنواره شرکت کرده‌اند.
احمدرضا احمدی، زاده ازدیبهشت ۱۳۱۹، در پی اعلام برگزیده‌شدنش به ایران اکونومیست گفته بود: من در اولین دوره‌ی جشنواره نبودم؛ اما جشنواره دوم با نظم و قاعده و مراسم نیز خوب برگزار شد. این از نکات خوب بود و همچنین توجه به افراد و نگاه‌های مختلف از دیگر نکات مثبت بود و همه بودند. این را نه به این دلیل که به من جایزه دادند، می‌گویم؛ بلکه احساس می‌کنم به بخش‌های مختلف توجه شده بود
او توجه به جوانان را نکات مهم این جشنواره اعلام کرده و آن را از جذابیت‌های جشنواره فجر خوانده بود.
احمدی درباره برگزاری جشنواره‌های استانی هم گفته بود: توجه به جوانان شهرستانی و شاعران شهرستان از اهمیت بالایی برخوردار است؛ زیرا همه‌چیز پایتخت نیست و ضرورت دارد به شهرستان‌ها هم توجه شود.
احمدی گفت: برگزیدگان بخش‌های مختلف بویژه جوان نشان می‌داد، سعی شده همه‌ی ظرفیت‌های شعر جوان کشور دیده شود. البته یادآور شوم که من از آثار رسیده به جشنواره و چگونگی داوری آثار اطلاعی ندارم.
این شاعر پیشکسوت تصریح کرد: اکنون جشنواره شعر فجر در شروع کار و به تعبیری در ابتدای راه است و برای فراگیر شدن و همچنین اعتبار یافتن به گذر زمان نیاز دارد و چنان‌چه مانند جشنواره‌های دیگر، عمری ۲۰ و چندساله داشته باشد، به اعتبار و اهمیت دیگر جشنواره‌ها خواهد رسید؛ از این‌رو ضرورت دارد با گذر زمان در بین کسانی که در کار ادبیات و شعر هستند، جا بیافتد و هنوز کار دارد.
او با اشاره به این‌که خودش داور بخش ادبیات کودک و نوجوان در بیست سال ادبیات کودکان بوده است، اظهار کرد: در جریانم که دبیرخانه تمام آثار منتشرشده را جمع‌آوری می‌کرد و برای بررسی در اختیار داوران قرار می‌داد. ضمن این‌که کم پیش می‌آید شاعری در جریان این اتفاق قرار نگیرد و همچنین در ایران این‌قدر آثار منتشرشده‌ی شعری از شاعران زیاد نیست که دبیرخانه‌ی جشنواره کسی را از قلم بیاندازد. دبیرخانه همه آثار منتشرشده را مرور کرده است.
احمدرضا احمدی با اشاره به سال‌های جوانی‌اش، گفت: در دوره‌ی ما این چیزها اصلا نبود و اکنون که واکنش‌های دیگران را به کتاب اولم مرور می‌کنم، می‌بینم همه دشنام و اتهام و نقد گزنده بود و ما خود مقاومت و حوصله کردیم تا توانستیم تا به امروز بیاییم؛ اما حالا جوان‌ها این شانس را دارند که بیش از گذشته به آن‌ها توجه شود. جشنواره در عین حال که موضوعی است، بخش آزاد هم دارد و من نیز در بخش آزاد معرفی شدم و به خاطر کتاب خاصی به من جایزه نداده‌اند. ضمن این‌که موضوعات جشنواره را برگزارکنندگان آن تعیین می‌کنند و چنان‌چه جشنواره موضوعی هم باشد، اشکالی ندارد.
البته نام احمدرضا احمدی در جشنواره‌های بعدی هم به عنوان برگزیده تکرار شد؛ در هفتمین دوره برگزاری جشنواره شعر فجر با دبیری رضا حمیدی، احمدرضا احمدی برای مجموعه اشعارش به عنوان برگزیده بخش کتاب از سوی جشنواره معرفی شد که خودش در مراسم حضور نداشت و اعلام شد، به خاطر کسالت نتوانسته به این مراسم بیاید.
در دهمین دوره جشنواره شعر فجر، مجموعه شعر «سکوت فرفره کوچکی بود که در باد می‌چرخید» احمدرضا احمدی (نیماژ) در کنار «بادام هزاره‌ها» محمدشریف سعیدی (انجمن شاعران ایران)، «پرتره» هرمز علی‌پور (نیماژ)، «دو قدم مانده به خاکستر» تیرداد نصری (سولار)، «سپیدخوانی روز» مفتون امینی (ثالث)، «سکته سوم» رضا بروسان (نیماژ)، «سیبی از باغ زمستان» جعفر درویشیان (دیباچه)، «لحظه جهان» قربان ولیئی (نیستان)، «مجموعه آثار هوشنگ چالنگی» هوشنگ چالنگی (افراز)، «مجموعه غزل پری‌خوانی» امیرحسین اللهیاری (قطره) در میان نامزدهای شعر بزرگسال بود؛ هرچند این بخش برگزیده‌ای نداشت.
