به گزارش خبرنگار فرهنگی ایران اکونومیست، سینمای کودک و نوجوان همواره مورد ظلم و مهجوریت قرار داشته است. سینمای کودک از نظر تربیتی و فرهنگی از اهمیت روشنی برخوردار است اما به عنوان یک سینمای دم دستی به آن نگاه شده است. البته از زمانی که سینمای پویانمایی جان گرفته است به خاطر دستآوردهای صنعتی و فناورانه آن و همچنین هزینه بالای ساخت آن دیگر نمی‌توان این گونه را دست کم گرفت به خصوص آنکه انیمیشن در سینمای ما در سال‌های اخیر تا به امروز فروش بالایی داشته است.
در ایام گذشته که سینماهای ایران از وضعیت نابسامانی در فروش برخوردار بودند، فیلمهای کودک تقریباً اصلی‌ترین فیلمهای سینمای کشور بودند. غیر از فیلم بخارست که از 24 آبان به سینماهای کشور آمد، انیمیشن لوپتو از 11 آبان، فیلم بام بالا از 14 مهر و جزیره فضایی از 29 آذر به عنوان نمایندگان سینمای کودک روی پرده رفتند. قبل از این نیز انیمیشن پسر دلفینی قبل از آغاز ناآرامی‌ها در سینمای کشور در حال اکران بود. این فیلم که پدیده فروش سینمای کودک و نوجوان سال جاری لقب دارد، از اوایل شهریور تا امروز 21 میلیارد تومان فروش کرده و به عنوان ششمین فیلم سینمای کشور با فاصله بسیار اندک از فیلمهای چهارم و پنجم قرار دارد به طوریکه امکان دارد با تبلیغات و فروش بیشتر بتواند به راحتی جایگاه چهارم فروش سینمای کشور را کسب کند.
لوپتو نیز با فروش 14 میلیاردی در جایگاه نهم قرار دارد که این فیلم نیز فاصله کمی با دو فیلم هشتم و هفتم قرار دارد. در هر حال دو انیمیشن محبوب این روزهای سینمای ایران در ماههای اخیر، 34 میلیارد تومان فروش کردند. بام بالا فیلم سید جمال سید حاتمی 3 میلیارد و 500 میلیون تومان و جزیره فضایی نیز 1 میلیارد و 400 میلیون تومان نیز فروخت. در مجموع سینمای کودک و نوجوان در 5 ماه گذشته 39 میلیارد تومان فروش داشتند.
از سوی دیگر تا اواخر آبان ماه پسر دلفینی و لوپتو به عنوان فیلمهای پرفروش سینما در جایگاه رتبه نخست قرار داشتند. طبیعتاً از زمانی که فیلم بخارست روی پرده آمد، بعد از یک هفته در جایگاه نخست فروش سینمای ایران قرار گرفت. بخارست با فروش 24 میلیارد تومانی خود حالا در جایگاه سوم فروش کل کشور و بعد از دو فیلم انفرادی و سگ بند قرار دارد.
حال اگر بازه فروش سینمای ایران در شرایط نامساعد را از 26 شهریور امسال در نظر بگیریم که فروش سینمای ایران رو به کاهش گذاشت، بر اساس آماری که سایت سمفا ارائه می‌دهد شاهد فروش 95 میلیاردی سینمای کشور هستیم. از ابتدای این بازه زمانی تا به امروز، فیلمهای کودک و نوجوان به 32 میلیارد تومان فروش کردند. بنابراین سهم سینمای کودک و نوجوان کشور ما در ماههای اخیر 33% است که همین رقم نشان دهنده تلاش موفقیت آمیز سینمای کودک و نوجوان ما خصوصاً صنعت سینمای انیمیشن است. اگر انیمیشن‌های ایران در این چند ماه بر پرده اکران نبودند، طبیعتاً شاهد فروش تنها 65 میلیاردی سینمای ایران می‌بودیم.
صابری سخنگوی انجمن سینماداران کشور در خصوص فروش انیمیشنها در ماههای اخیر بیان کرد: انیمیشنها و همینطور سینمای کودک و نوجوان در این مدت فروش چشمگیری داشتند. رقم 33 درصد برای فروش سینمای کشور عدد کوچکی نیست.
او با اشاره به فروش بسیار خوب پسر دلفینی گفت: این فیلم برای خانواده‌ها بسیار جذاب بود. فیلمی خوش‌ساخت و با کیفیت که بچه‌ها از دیدن آن لذت بردند. پسر دلفینی قبل از اتفاقات اخیر، تنها در یک روز رکورد جذب مخاطب را به تنهایی زد و توانست 56 هزار نفر را به سینما بیاورد که در نوع خود بی‌نظیر بود اما متأسفانه کم‌کم با آغاز ناآرامی‌ها این فروش عالی از دست رفت اما باز در مجموع توانست فروش خوبی را کسب کند. پویانمایی لوپتو نیز به عنوان کاری با کیفیت و جذاب توانست مخاطبان زیادی را به سینما بیاورد که قابل تحسین بود.
این مدیر سینمایی گفت: بنابراین باید نسبت به ساخت و تولید در سینمای کودک توجه جدی کنیم. سینمای کودک و نوجوان سینمای پرمخاطبی است. به خاطر دارم که افتتاح سینما کوروش تهران با اکران فیلم مدرسه موش‌ها بود که یک افتتاحیه تاریخی در نوع خود بود. اما متأسفانه برای ساخت و تولید فیلم کودک و نوجوان کم‌کاری شده است که امیدوارم نهادهای مرتبط دولتی مانند بنیاد سینمایی فارابی به این موضوع توجه جدی کنند. امروز انیمیشن‌سازان کشور ما با خلاقیت و با داشتن ابزار و تکنولوژی روز فیلمهای خوبی ساخته‌اند که نشان‌دهنده قدرت و قابلیت آنان است.
او در پایان گفت: اگر تهیه‌کننده‌ای در صنعت انیمیشن امروز ورود کند به نظر من ضرر نخواهد کرد که به سود هم خواهد رسید. برای همین بخش خصوصی هم مانند بخش دولتی می‌تواند در این زمینه ورود کند و به سود خوبی در صنعت پویانمایی کشور برسد.
قبلتر بر توجه و ضرورت ساخت فیلمهای کودک و نوجوان خصوصاً صنعت پراشتغال و کارآفرین‌محور پویانمایی گفته‌‌ایم. فیلمهای کودک و نوجوان اگرچه هزینه زیادی برای ساخت ندارند اما در فروش اتفاق خوبی را رقم می‌زنند زیرا هر بچه‌ای که بخواهد فیلمی را تماشا کند، باید همراه با والدین و حداقل یکی از والدین خود بیاید و این یعنی در کنار هر بلیت 1 تا 2 بلیت دیگر برا هر نفر در نظر بگیریم که این برای سالن‌داران سینما اتفاق خوبی است. البته سینمای انیمیشن هزینه بالایی برای تولید دارد اما از سویی همین اعداد و ارقام نشان می‌دهند که سود آنها بهتر از فیلمهای رئال کودک و نوجوان است.
امروز پلتفرم‌ها نقش بسیار مهمی در تخریب سینمای پویانمایی ما دارند. نمایش انیمیشن‌های خارجی بدون پرداخت رایت و به راحتی هرچه تمام‌تر در پلتفرم‌های ما برای بچه‌ها و از آن سو عدم حمایت آنها در تولید باعث شده است که این صنعت با زحمات بسیار زیادی کار کند. اگرچه که تا همینجای کار هم پویانماسازان کشور ما تلاش قابل تقدیری کردند و باید مدیران و مسئولین فرهنگی کشور به آنها توجه جدی‌تری کنند.
