به گزارش ایران اکونومیست، به نقل از شبکه المیادین، «علی مزید»، مهندس لبنانی که با یک شرکت مشاوره مهندسی اسپانیایی که ده‌ها شعبه در سراسر جهان دارد، همکاری می‌کند، درباره بازداشتش گفت که دستگاه امنیت عربستان از حدود یک سال و شش ماه پیش وی را به اتهام حمایت مالی از حزب‌الله لبنان بازداشت کرده بود.
وی این اتهامات را رد کرد و گفت: من ارتباطی با حزب‌الله ندارم و از آن حمایت مالی نکرده‌ام. حزب‌الله از نظر مالی نیازی به من ندارد. دستگاه امنیت عربستان هیچ سند و مدرکی برای این اتهامات پیدا نکرد. بازپرسان از فعالیت من در چندین پروژه مهندسی که یکی از آنها در عراق بود سؤال کردند. آنها از من پرسیدند که آیا حزب‌الله در یمن و عراق می‌جنگد. آنها درباره افرادی از من سؤال کردند که آیا ارتباطی با حزب‌الله دارند یا خیر. همچنین نگذاشتند که من سند و مدرکی درباره بی‌گناهی خودم ارائه کنم یا وکیل داشته باشم یا با خانواده‌ام تماس بگیرم. آنها گفتند که تنها در صورت اعتراف کردن به حمایت مالی از حزب‌الله حتی به میزان یک دلار، این اجازه را به من خواهند داد.
علی مزید که ۲۶ دسامبر آزاد شد، گفت که بازداشت وی در وضعیت سلامتی‌اش تأثیر زیادی گذاشته، به ویژه اینکه به سرطان و دیابت مبتلاست.
وی گفت: من حدود یک و نیم ماه در سلول انفرادی بودم که همین مسئله موجب وخامت وضعیت سلامتی‌ام شد. زندان الوافدین تنها چند متر و بدون سقف بود. حدود ۴۸ ساعت را با ۵۰۰ نفر دیگر در هوایی بسیار سرد و بدون پتو گذراندم.
علی مزید درباره دلیل اول بازداشتش گفت: فکر می‌کنم که فردی از لبنان نزد مقامات عربستان درباره من سخن‌چینی کرده تا به پول برسد. طی دوره بازداشتم با زندانیانی مواجه شدم که به دلیل یک توییت یا پستی در شبکه‌های اجتماعی علیه عربستان زندانی شده بودند. همچنین زندانیانی به خاطر حمایت مالی از آوارگان مسلمان میانمار بازداشت شده بودند، این درحالی است که ملک فیصل دستور کمک به آنها را داده بود. از سال ۲۰۱۰ سیاست عربستان تغییر کرده و دیگر اسرائیل را دشمن نمی‌داند و در مقابل عربستان کمپین تبلیغاتی آمریکا علیه ایران را همراهی می‌کند. من شکایتی را به مرکز حقوق بشر سازمان ملل به دلیل رنج و مشکلاتی که در زندان داشتم، به‌رغم اینکه بی‌گناه بودم، ارائه کردم.
از سوی دیگر احمد مزید، پسر علی مزید گفت: بعد از چند ساعت از ناپدید شدن پدرم فکر کردم که او باید یک مشکل جسمانی پیدا کرده باشد بعداً با افرادی که او را می‌شناختند تماس گرفته و آنها گفتند که خودرویش هست اما خودش در منزل نیست. بعداً نگهبان ساختمان گفت که افرادی او را از منزل به جای دیگری بردند که به نظر می‌رسید نیروی امنیتی باشند. از طریق پیگیری دوربین‌های منزل برخی از آشناهای ما در آنجا فهمیدیم که پنج نفر با لباس شخصی او را از منزل برده‌اند و پدرمان دیگر هیچ تماسی تا یک هفته قبل از آزادی‌اش با ما نگرفت. به طرف‌های رسمی لبنانی و سفارت عربستان در بیروت و سفارت لبنان در عربستان درباره پرونده پدرم اطلاع داده شد اما هیچ کدام از آنها هیچ کاری نکردند یا اطلاعاتی به ما ندادند. بعداً اینترپل اعلام کرد که پدرم در دستگاه امنیت عربستان به اتهامات امنیتی بازداشت است. نبیه بری، رئیس پارلمان لبنان و وزارت خارجه از این پرونده اطلاع داشتند. آنها کار به خصوصی در این باره نکردند. نجیب میقاتی، نخست وزیر لبنان نیز اعلام کرد که ارتباطی با این موضوع ندارد. در سایه کوتاهی دولت لبنان در عمل به مسئولیت‌های خود در قبال پدرم ما به صورت شخصی از طریق شبکه‌های ارتباطات اجتماعی وارد عمل شدیم و با تمام نهادهای حقوقی مثل عفو بین‌الملل و سازمان اروپایی-عربستان و نهادهای دیگر تماس برقرار کردیم اما آنها نیز کار چندانی نکردند. تنها کسی که این پرونده را پیگیری کرد عباس ابراهیم، مدیرکل دستگاه امنیت لبنان بود.
احمد مزید تأکید کرد که پدرش در شرایط بسیار بدی وارد بیروت شد، بدون اینکه لباس مناسبی داشته باشد و تنها یک عبای عربی بدون توجه به سردی هوا در لبنان به پوشانده بودند. او گفت که پدرش در حالی وارد بیروت شد که آنها هیچ خبری از ورودش نداشتند.
تعداد بازداشتی‌های لبنانی در عربستان به ۲۵ تن می‌رسد که بیشترشان به خاطر پرونده‌های امنیتی در آنجا بازداشت هستند.
