به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست از وبگاه نیو اطلس (New Atlas)، مرکز رحم مصنوعی اِکتولایف (EctoLife) راهی جدید و بحثبرانگیز برای بارداری طراحی کرده است که نوزاد را در محیطی ایدهآل اما کاملاً غیرانسانی رشد میدهد؛ به گونه ای که صدها نوزاد در محفظه هایی شفاف در کنار هم رشد میکنند.
بهتر است از همین ابتدا روشن کنیم که این فقط زاییده تخیل هاشم الغیلی (Hashem Al-Ghaili)، فیلمساز و تهیهکننده ساکن برلین است. برای ساخت تأسیسات اکتولایف برنامهای فوری وجود ندارد. این صرفاً یک داستان علمیتخیلی است که الغیلی از وضعیت فعلی تحقیقات باروری استخراج کرده است.
قرار است این داستان، مدلی جدیدی از والدین ارائه دهد که الغیلی معتقد است در آینده امکانپذیر و در طول چند دهه فراگیر خواهد شد.
استدلال الغیلی چیزی شبیه به این است: بارداری سرگرمکننده نیست و ممکن است برای مادر خستهکننده، دردناک، تهوعآور، مزاحم، ناخوشایند و گاهی خطرناک باشد. ضمن اینکه وضعیتهایی وجود دارد که شاید برای نوزاد مناسب نباشد؛ اگر باردار هستید و سیگار میکشید یا زیاد استرس دارید یا به بیماریهای خاصی مبتلا هستید، احتمالاً شرایط مناسبی برای نوزادتان فراهم نمیکنید.
الغیلی میگوید: علم توانایی دارد شرایط ایدهآل بارداری در رحم بدون عفونت با دمای کنترلشده را شبیهسازی کند. یک بند ناف مصنوعی میتواند اکسیژن و تغذیه را فراهم کند؛ زیرا نوزاد در مایع آمنیوتیک مصنوعی شناور میشود و دائماً هورمونها، آنتیبادیها و فاکتورهای رشد کاملاً متناسبسازیشده را دریافت میکند؛ ضمن اینکه میتوان مواد زائد نوزاد را از طریق یک بیوراکتور حذف کرد.
او اضافه میکند: میتوان از بلندگوهای کوچک، برای نوزاد موسیقی کلاسیک پخش کرد که بهترین تغذیه ممکن برای مغز بهشمار میرود و پخش صدای آرامشبخش والدین نیز پیوندی ارزشمند بین آنها و نوزادشان برقرار خواهد کرد. نظارت بر علائم حیاتی نوزاد به طور مداوم صورت میگیرد. پیش از آن هم، نوزاد از نظر نقصهای فیزیکی و ناهنجاریهای ژنتیکی کنترل میشود. دادههای لحظهای از طریق یک برنامه تلفن همراه به همراه تصاویر زنده از نوزاد، از زمان جنینی تا نهماهگی، برای پدر و مادر ارسال میشود.
او میگوید: اگر مایل نیستید دلبندتان در آزمایشگاهی که ۴۰۰ غلاف تولید نوزاد دارد، حضور داشته باشد، میتوانید یک غلاف تولید نوزاد را که با باتری کار میکند در خانهتان نصب کنید.
الغیلی معتقد است که این تنها گزینه برای آن دسته از زوجها است که نمیتوانند به طور طبیعی بچهدار شوند که البته ممکن است به یک انتخاب برای همه والدین آینده تبدیل شود. این گزینه بهراحتی با باروری آزمایشگاهی (آیویاِف)، غربالگری ژنتیکی، انتخاب جنین، مدلسازی پتانسیل ژنتیکی و مهندسی ژنتیک مرتبط میشود.
او در پایان میگوید: دو فرزند دارم که احساس میکنم خیلی به آنها نزدیک هستم. من مجبور نبودم بارداری یا زایمان را پشت سر بگذارم؛ آن قسمت را به همسرم واگذار کردم؛ بنابراین من در جایگاهی نیستم که بتوانم این فکر را نقد کنم.