به گزارش حوزه دولت ایران اکونومیست، در روزهای اخیر رئیس مرکز ارتباطات مردمی ریاست جمهوری با اشاره به اینکه این مرکز پل ارتباطی بین مردم و مسئولان است، به ارائه آماری از محتوای پیام‌های ارسالی به این مجموعه پرداخت و با تأکید بر اینکه «در زمینه انتقال دیدگاه‌ها امانت‌داری کامل در این مرکز وجود دارد و اگرچه معتقدیم اعتراض با اغتشاش تفاوت دارد اما صدای همه مردم اعم از اقلیت و اکثریت را به تصمیم‌گیران منتقل می‌کنیم»، از «معیشت، اشتغال و مسکن» به‌عنوان سه موضوع اصلی و پُررنگ در فهرست تماس‌های مردمی با این مرکز یاد کرد.
حجت‌الاسلام والمسلمین «احمد صالحی» در حاشیه نشست‌های هفتگی مدیران عالی دولت برای پاسخگویی به تماس‌های مردمی در پاسخ به سوال خبرنگاری که با توجه به مسائل فرهنگی و اجتماعی روز از وی درباره برخی درخواست‌ها همچون «آزادی پوشش در جامعه» سوال کرده بود، اعلام کرد: شاید در موارد بسیار نادری، نظرات یا درخواست‌هایی درباره چنین موضوعاتی مطرح شود که اینها بسیار اندک است اما همین موارد هم برحسب وظیفه ذاتی مرکز به مسئولان منتقل می‌شود.
در حالی‌که این موضع‌گیری و تلاش برای ایجاد پل ارتباطی بین همه مردم با هرگونه تفکر، سلیقه و اعتقادی با تصمیم‌گیران که صرفاً ناظر بر شنیدن حرف‌ها و نظرات بخش‌های مختلف جامعه و انعکاس آن به مسئولان امر براساس یک وظیفه قانونی بوده، باید مورد تحسین محافل و جریان‌های مختلف قرار گیرد، متأسفانه عدم درک درست از آن و بر اساس برداشتی ناقص از این سخن، موجب ایجاد حواشی و مباحثات فراوانی در فضای مجازی شد.
یکی از مهم‌ترین سوالات و مباحث مطرح شده پس از موضع‌گیری مقامات و سران کشور درباره ضرورت شنیدن اعتراضات و تفاوت اعتراض با اغتشاش، این بوده است که معترضین به مسائل مختلف اعم از مسائل سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و...، چگونه سخن و استدلال خود را به گوش مسئولین برسانند؟
اکنون که مرکز ارتباطات ریاست جمهوری به‌عنوان پل ارتباطی بین مردم و مسئولین تلاش دارد تا بدون سانسور پیام‌های مردمی (حتی اگر اقلیتی آن را طرح کرده باشد)، این نظرات و سخنان را به گوش مسئولان برساند، چرا باید با ایجاد حواشی و حتی تحریف و وارونه‌نمایی ماجرا و اتهام‌زنی به مسئولین موجب شد که برخی به بهانه اینکه مسیر و راهی برای رساندن پیام و نظر خود به مسئولان ندارند، به اغتشاش و برهم زدن فضای جامعه مبادرت کنند؟
در جامعه متکثری مانند جامعه ایرانی با حضور تفکرات، سلائق و علائق مختلف، تقویت این مسیر و باز کردن راه مفاهمه و گفت‌وگو، همان چیزی‌ست که دشمن از آن واهمه داشته و همواره تلاش می‌کند تا با ادعای دروغین نرسیدن صدای معترض به مسئولان، او را تحریک کرده و به بیراهه‌هایی از جنس اتفاقاتی که در دو ماه اخیر شاهد آن هستیم بکشاند.
لذا ضروری‌ست نخبگان و رسانه‌ها با استقبال از این رویکرد و تلاش برای تقویت آن، مانع از باورپذیر شدن ادعاهای دروغین افرادی شوند که همواره با درپیش گرفتن برنامه‌هایی از جنس دوقطبی کردن جامعه و رویارویی و به جان هم انداختن مردم، رویای تحقق اهداف شوم خود و ویران کردن این کشور را در سر دارند.
