فرشید پورحاجت در گفتوگو با ایران اکونومیست درباره آغاز معاملات صندوق سرمایهگذاری املاک و مستغلات اظهار کرد: استفاده از ابزارهای مالی همواره به عنوان یک اهرم تامین نقدینگی برای بنگاههای اقتصادی مورد توجه قرار دارد. در مورد صندوق املاک و مستغلات به منظور ورود سهامداران به سرمایهگذاری در بخش مسکن نیز باید گفت این ابزار میتواند کمکی به تامین نقدینگی برای پروژههای ساختمانی باشد.
پروژهها باید شفاف عرضه شود
وی افزود: ماهیت بورس و ساختمان شیشهای، شفافیت است. لذا باید این شفافیت در وضعیت پروژههایی که در بورس عرضه میشود وجود داشته باشد و نباید توهم سود آنچنانی از این پروژهها به مخاطب القا کرد.
عضو هیات مدیره کانون انبوهسازان تصریح کرد: از منظر دیگر اگر بخواهیم به موضوع نگاه کنیم تکانههای اقتصادی و پیکهای پنج ساله درخصوص نوسانات شدید قیمت مسکن، قدرت خرید مردم را کاهش داده است. با توجه به اینکه بیش از ۹۵ درصد حوزه مسکن در اختیار بخش خصوصی است، به راحتی میتواند جذب نقدینگی کند و تعریف پروژه از این بابت صورت گیرد.
پورحاجت در عین گفت: صندوق املاک شاید بتواند مقداری به حفظ سرمایههای مردم در برابر تورم کمک کند اما تاثیری در ایجاد رونق بخش مسکن نخواهد داشت.
ابتدا باید مشکلات تولید مسکن را حل کنیم
وی مشکل اصلی بخش مسکن را رکود و فرار سرمایهها دانست و گفت: بخش خصوصی رغبتی به تولید مسکن ندارد؛ چرا که بازده سرمایه به خطر افتاده است. امروز دریافت یک پروانه ساختمانی به نوعی مصیبت برای سازندگان تبدیل شده و بروکراسی اداری کمر بخش خصوصی را خم کرده است.
این کارشناس بازار مسکن تاکید کرد: حالا قرار است از طریق بورس، تامین نقدینگی برای بخش مسکن صورت گیرد. سوال این است که آیا از طریق این جذب سرمایه، خلق پروژه صورت میگیرد؟ و آیا مشتری ثانویه برای این پروژهها وجود دارد؟ اینها باگهای چنین طرحهایی است. به نظر من به جای ارایه ایدههایی مثل صندوق املاک و مستغلات، باید مشکلات تولید مسکن را به صورت ریشهای حل کنیم.
به گفته پورحاجت، اگر اقدام عاجلی برای تقویت قدرت خرید متقاضیان خانه و خروج از رکود این بخش صورت نگیرد کمبود تولید مسکن در کشور ادامه مییابد و کماکان تورم در بازار مسکن وجود خواهد داشت. بنابراین بورس، تاثیری در صاحب خانه کردن مردم نخواهد داشت.