به گزارش ایران اکونومیست، آیین تشییع جلال مقامی با حضور دوبلورها و هنرمندان نام آشنایی همچون ناصر ممدوح، ابوالحسن تهامی‌نژاد، محمود قنبری، منوچهر والی‌زاده، جلیل فرجاد، علی همت مومیوند، منوچهر زنده‌دل، افشین زی‌نوری، اردشیر منظم و فرزاد حسنی (مجری مراسم) برگزار شد.
فیلم صامت را به ناطق تبدیل کردی
ابولحسن تهامی‌نژاد، صداپیشه پیشکسوت در ابتدای مراسم آهنگ «رسم زمونه» از رسول نجفیان را خواند و خطاب به جلال مقامی گفت: یادت می‌آید وقتی همدیگر را دیدیم دهه شصت بود و در نمایش بازی می‌کردیم. تو با هوشنگ بهشتی پشت صحنه آمدی. جوانی سفید، مو بور و بلند قد دبیرستانی بودی که گفتی دوبله هم می‌کنی. تو یکی از ستاره‌های دوبله شدی «شکوه علفزار» را حرف زدی. صدای تو در همه خانه های ایران بود. مردم دانستنی‌ها را از «دیدنی‌ها»ی تو یاد می‌گرفتند. سریال شرلوک هولمز را دوبله کردی با صدایی که انگار از پوست بازیگر خارج می‌شد. لیاقت داشتی که از تو ده ها فیلم بسازند اما فقط یکی ساختند. از تو خواستند برای فیلم صامت لورل هاردی دیالوگ اختراع کنی و فیلم صامت را به ناطق تبدیل کردی. بعد مدیر دوبلاژ شدی و خیلی از فیلم‌هایی که مدیر دوبلاژش بودی مورد تایید تماشاگر قرار گرفت. چند سال در خدمت هنر بودی؟ بیش از شصت سال و حالا تصمیم گرفتی پیش دوستان پیش چنگیز، پیش حسن، پیش رفعت همسر نابغه هنرمندت بروی. به همه‌شان سلام برسان. ان‌شاءالله من هم به زودی به شما ملحق شوم.
تنها صداست که می‌ماند
محمود قنبری، دیگر دوبلور (صداپیشه) کشورمان نیز در مراسم تشییع پیکر جلال مقامی، گفت: جلال هم پرکشید. جای تاسف است که باید اسم همکاران قدیمی خود را با واژه مرحوم همراه کنم. جلال جای هنرمندان بزرگی همچون رابین ویلیامز و راجندرا کومار حرف زد. در فیلم‌های فارسی زیادی هم گویندگی کرد. در سال‌های اخیر به دلیل بیماری صدایش صلابت خودش را از دست داده بود و کمتر حرف می‌زد. این‌ها رفتند، ما هم می‌رویم و تنها صداست که می‌ماند.
جلال مقامی مظلوم زیست و مظلوم رفت
ناصر ممدوح، دوبلور و بازیگر نیز در مراسم وداع با همکارش گفت: جلال مقامی مظلوم زیست و مظلوم رفت. از فقدان ایشان بسیار متاثرم و حرف زدن برایم مشکل است. آقای قنبری و تهامی‌نژاد به خوبی مطالب را بیان کردند. خدمت دوستان و خانواده‌شان به ویژه خواهرزاده‌شان خانم شراره حضرتی که برایشان زحمت کشیدند تسلیت می‌گویم. دیر یا زود بزرگانمان خواهند رفت؛ چه بسا دفعه‌ی بعد نوبت من باشد البته من بزرگ نیستم من کوچک شما هستم.
با جلال خداحافظی نمی‌کنم
منوچهر والی‌زاده از پیشکسوتان عرصه دوبلاژ هم بیان کرد: فقط دلم برای یک چیز تنگ می‌شود. همیشه سر کار که بودیم، جلال عزیز وقتی مدیر دوبلاژی می‌کرد و من برایش برخی فیلم‌ها را حرف می‌زدم، وقتی دیر می‌کردم صدا می‌زد پسرم بیا دیگر! متاسفانه پدرم رفت به همین راحتی. چقدر زود به زود امسال همکارانمان درجه یکمان را از دست دادیم اصلا فکرش را نمی‌کردم. ان‌شاءالله همه کسانی که تازه به این رشته آمده‌اند بدانند کسانی در این رشته بودند که زحمت کشیدند این حرفه را نگه دارند. شما هم سعی کنید این حرفه را خوب نگه دارید. در این سال‌ها همکاران بسیار خوبمان از دست رفتند و بعد هم کرونا بین بچه‌ها فاصله انداخت. بچه‌هایی که تازه آمدند آرزوی این را داشتند که در کنار جلال نقش بگویند ولی نشد. با جلال خداحافظی نمی‌کنم چون صدایش همیشه هست.
قدر کلمات را می‌دانست
در ادامه مراسم محمدمهدی عسگرپور، مدیر عامل خانه هنرمندان در سخنانی کوتاه درباره جلال مقامی گفت: ایشان چند نسل را با آثار خود آشنا کردند. کارنامه درخشانی را شکل دادند که راز ماندگاری یک هنرمند بزرگ است. اخلاق نیکوی ایشان قابل توجه بود. در رادیو صدایشان را می‌شنیدم دیدم که چقدر قدر کلمات را می‌دانند و چقدر بی‌توقع هستند. این چیزی است که معجونی از فرد می‌سازد که او را مانا می‌کند، هنرمندی که برای همیشه خواهد بود. جای بسیاری از این اساتید به این سادگی پر نمی‌شود.
به گزارش ایران اکونومیست، جلال مقامی، دوبلور مطرح کشورمان روز پنجشنبه (پنجم آبان ماه) بر اثر ایست قلبی چشم از جهان فرو بست. سه شنبه دهم آبان نیز از ساعت ۱۳تا ۱۴:۳۰ مراسم یادبود این هنرمند در مسجد جامع شهرک غرب برگزار خواهد شد.
