جهانبخش محبی نیا در گفت وگو با ایران اکونومیست، درباره دلیل سیر سریع اعتراضات با خشونت و اغتشاش در ایران، اظهار کرد: جامعه ایران دچار سیکل معیوب سیاسی و اجتماعی شده است که عدم تحمل یکی از نشانه های آن است. عوامل متعدی موجب شده است که مردم نسبت به حاکمیت، اعتماد مطلوب را نداشته باشند و حاکمیت هم براساس تجربه‌های نارسایی‌ها و گرفتاری‌های حلقوی و مستمر، یک مقدار دچار بدخلقی شود. ترکیبی از این حالت روانشناختی در حوزه امنیت و مسائل سیاسی برای جامعه ایران این اختلالات را به بار می آورد. با این حال من معتقدم که بیشتر از اینکه دنبال مقصر باشیم، باید مردم، نخبگان و حاکمیت نسبت به حل مساله با استثنا کردن دو طیف اقدام عاجلی را به عمل آورند، در غیر اینصورت دچار مرحله مزمنی می شویم که به هیچ وجه برای اقتصاد ملی، امنیت ملی و جایگاه بین المللی ایران مناسب نخواهد بود.
وی درباره دو طیفی که باید توسط جامعه طرد شوند، خاطرنشان کرد: یک طیف اپوزیسیون خارج نشین است که مردم را خون ریزی و قتل و غارت دعوت می‌کنند و یک طیف از داخل جامعه که حوصله شنیدن صدای معترضان را ندارند و همه چیز را می خواهد با سرکوب حل کنند.
این تحلیلگر مسائل سیاسی درباره اهمیت گفت‌وگو میان معترضان و حاکمیت و شنیده شدن صدای اعتراض در داخل دانشگاه ها، تصریح کرد: مسئولانی باید به دانشگاه بروند که نمایندگی تام دولت را داشته باشند. به نظر من وزیر علوم باید مسوولیت پاسخگویی به دانشجویان را بر عهده بگیرند. از نظر من مسئولان وزارت علوم در این زمینه کاملا تعلل دارند. از سویی بخشی از اعتراضات هم مورد دستبرد قرار گرفته و آن طیفی که نگاه اصلاحی و تعاملی ندارند، دنبال این هستند که به هر نحوی اعتراضات را به اغتشاش بکشانند و طبیعی است وقتی در صحنه اجتماع یک پدیده رنگ و بوی اعتراض داشته باشد، نحوه مدیریت، برخورد و تعامل با آن با اغتشاش فرق می کند.
این استاد دانشگاه در ادامه درباره شیوه تعامل مناسب با معترضان برای پایان دادن به اعتراضات، گفت: بخشی از این عدم تعادل و نامتجاس بودن طرفین و اینکه رَه به گفت وگو نمی برند به این برمی گردد که صدای ملت شنیده نشده است. البته در برخی موارد مثلا فرهنگیان و برخی صنوف اعتراض کردند و تا حدی به خواسته خود رسیدند، اما در کل اقبالی در به رسمیت شمردن کلیت مردم و معترضان نداشته‌ایم و همین عامل، مقداری لایه ارتباط را زخمی کرده است. باید صف معترضان از اغتشاشگران جدا شده و صدای اعتراض معترضین شنیده شود. با این حال کسانی که به جامعه ایران دلبستگی نداشته و خشونت می کارند، باید بدانند که اعمالشان موجب بازآفرینی خشونت می شود.
محبی نیا همچنین با بیان اینکه افرادی در درون حاکمیت هستند که با ناآگاهی و ندانم کاری خود خشونت را تحریک می‌کنند، اظهار کرد: وقتی دلسوزان جامعه و نخبگان، مردم را به گفت وگو و نظام را به سعه صدر دعوت می‌کنند، همین افراد در درون لشکر خودی دنبال دشمن گشته و دلسوزان را متهم می‌کنند. اینها به ظاهر صاحب رسانه و مسئولیت در نظام هستند، ولی به نخبگان و دلسوزان توهین می‌کنند و به آزادی های پذیرفته شده اجتماعی معترض هستند. باید جلو این افراد گرفته شود و در مقابل نخبگان سالم و معتدل به میدان بیایند مثلا شخصیتی مثل ناطق نوری و سایر افرادی که چهره ملی و مذهبی دارند به صحنه بیانید و گفتمان معتدلی را در کشور مدیریت کنند. من معتقدم که فضای کشور را با ورود این افراد می توان آرام کرد. آرام کردن فضا اگر ناآگاهان و ولگردان سیاسی اجازه دهند، ساده است.
این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این پرسش که آیا معترضان توجهی به دیگاه ها و نظرات افراد و جریان های سیاسی داخل کشور دارند، گفت: بدون شک ورود افراد معتدل، خوش نام، محبوب و افراد خارج از قدرت و حتی نیروهایی که در خارج از کشور هستند، ولی به ایران و انقلاب اسلامی علاقه دارند، در تغییر فضای کشور تاثیر مثبتی دارد.
