پایان غیرمنتظره بیمه زنان خانه‌دار

دیروز این حذف به دست نمایندگان مجلس اتفاق افتاد، چون شورای نگهبان در بررسی لایحه بودجه مصوب مجلس به این نتیجه رسید که بیمه شدن 200 هزار زن خانه دار در سال 93 بار مالی مضاعفی را به دولت تحمیل می کند، آن هم در شرایطی که منابع در اختیار، محدود است.

زمانی که لایحه بودجه در مجلس بررسی و تصویب می شد، نمایندگان در بند الحاقی 2 از تبصره 11 لایحه مصوب کردند که سازمان تامین اجتماعی و صندوق بیمه اجتماعی روستاییان و عشایر مجازند در ازای دریافت هفت درصد و پنج درصد حق بیمه، 200 هزار زن خانه دار متاهل را در سال آینده بیمه کنند، اما به این دلیل که شورای نگهبان این اقدام را تحمیل هزینه به دولت دانست، نمایندگان مجبور به حذف این بند از لایحه بودجه شدند که اگر در فرصت باقیمانده از سال، دولت اقدامی برای پر کردن این خلا نکند، سال 93 نیز برای زنان خانه دار، بدون بیمه سپری خواهد شد.

مجلس پیگیر است

تا اینجای راه، سال 93 از لحاظ حمایت های بیمه ای سال خوبی برای زنان خانه دار نیست، مگر این که رایزنی های مجلس با دولت به نقطه ای امیدوارکننده برسد.

روز گذشته فاطمه رهبر، رئیس فراکسیون زنان مجلس به مهر خبر داد که اعضای این فراکسیون قصد دارند پیشنهاد جدیدی را به دولت ارائه دهند و در آن از قوه مجریه بخواهند تا بیمه زنان خانه دار را در قالب لایحه ببیند و آنگاه آن لایحه را برای تصویب به مجلس ارسال کند.

اگر این پیشنهاد ارائه شود حسن اش این است که اگر این لایحه در مجلس تصویب شود در حکم قانون در می آید و چون در لوایح، منابع تامین هزینه ها نیز پیش بینی می شود دیگر شورای نگهبان از بابت تحمیل فشار مالی بر دولت به آن ایراد نخواهد گرفت.

تبدیل شدن بیمه زنان خانه دار به قانون، فایده دیگری نیز دارد و به تکلیفی دائمی برای سازمان تامین اجتماعی تبدیل می شود.

فاطمه رهبر می گوید یکی از دلایلی که شورای نگهبان به بیمه زنان خانه دار در بودجه سال آینده ایراد گرفته این است که اعضای این شورا معتقدند جای این موضوع در بودجه های سالانه نیست، بلکه نیازمند قانونی مستقل و دائمی است.

پس اگر دولت لایحه مورد نیاز این بخش را تهیه و هر چه زودتر به مجلس ارسال کند، با توجه به جدیتی که نمایندگان مجلس برای اجرای بیمه زنان خانه دار دارند، می توان به گسترده شدن چتر حمایت های بیمه بر سر زنان خانه دار امیدوار بود.

دست زنان خانه دار تنگ است

سرشماری سال 90 نشان می دهد که در کشور بیش از 21 میلیون خانوار زندگی می کند که اگر زنان نیمی از این خانوارها، خانه دار باشند، مشخص می شود که چه تعداد زن نیاز به برقراری بیمه زنان خانه دار دارند.

البته هم اکنون اگر زنی خانه دار برای بهره مندی از مزایای بیمه ای مایل باشد، منعی برای بیمه شدنش وجود ندارد، ولی مشکل این است که بیشتر زنان خانه دار منبع درآمدی برای تامین هزینه های بیمه ندارند و همسرانشان نیز از پس تامین این هزینه ها برنمی آیند.

طرح بیمه زنان خانه دار نیز به همین علت گره خورده، چون انتظار می رود دولت بخش قابل توجهی از حق بیمه زنان را تامین کند، در حالی که از دهه 80 تاکنون هیچ یک از دولت ها قادر به این کار نبوده اند.

اگر دولت از زنان خانه دار حمایت نکند نیز اوضاع همان می شود که تاکنون شده است، یعنی زنانی که مایل به بیمه شدن هستند، اما بیشترشان از پس پرداخت حق بیمه ماهانه 60 هزار تومان برای استفاده از مزایای بازنشستگی، 75 هزار تومان برای بازنشستگی و فوت و 90 هزار تومان برای بازنشستگی، فوت و از کار افتادگی برنمی آیند. (آخرین نرخ های حق بیمه که مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی اعلام کرده است)

این بلاتکلیفی در حالی است که برنامه پنج ساله پنجم توسعه بصراحت دولت را به تدوین و ابلاغ مشوق های مالی برای حمایت از فعالیت های خانه داری زنان از جمله بیمه زنان خانه دار مجاز کرده است.

پس هم اکنون می توان گفت که هم زنان خانه دار به علت نبود مکانیسم های حمایتی بلاتکلیفند و هم ماده 46 قانون برنامه پنج ساله توسعه، بلاتکلیف.

به این ترتیب اگر برای حفظ وجاهت قانون هم که شده دولت باید هر چه سریع تر راهی برای برون رفت بیمه زنان خانه دار از بن بست ارائه دهد و مانع بسته شدن پرونده این بیمه برای همیشه شود.