به گزارش ایران اکونومیست به نقل از اتاق بازرگانی تهران، محمود نجفی عرب با بیان اینکه عوامل متعددی در شکل گیری احساس کمبود سرم نقش دارد، اظهار کرد: با توجه به حجم انبوه تولید سرم در کشور، نباید کمبودی وجود داشته باشد. اما تغییر در الگوی درمان و همچنین شیوع بیماری‌های فصلی تا حدودی به افزایش مصرف دامن زده است. این احساس کمبود در شرایطی ایجاد شده است که واحدهای تولیدکننده با حداکثر ظرفیت در حال فعالیت هستند و حتی به تعداد شیفت‌های خود افزوده‌اند، البته فراخوانی هم از سوی وزارت بهداشت برای واردات سرم صادر شده و احتمالاً این کمبود به زودی برطرف شود.
عضو اتاق بازرگانی تهران راه‌حل ریشه‌ای رفع کمبود این فرآورده دارویی را ایجاد واحدهای تولیدی جدید دانست و افزود: اگر قرار است این مساله به صورت ریشه‌ای حل شود، راهکار این است که یک یا دو کارخانه سرم‌سازی دیگر در کشور راه‌اندازی شود که البته سرمایه‌گذاری‌هایی نیز در حال شکل‌گیری است. به هر شکل، کشور ما نباید در زمینه تامین سرم پس از حدود ۴۰ سال که به خودکفایی دست یافته، دچار کمبود شود.
و ی با تاکید بر اینکه کمبود سرم مقطعی است، افزود: دولت برای مدیریت تقاضا، توزیع داروخانه‌ای سرم را محدود کرده و این سیاست، خود دلیلی برای شکل‌گیری تنش در بازار بوده است. به هر حال بیمار به داروخانه‌های مختلف مراجعه می‌کند و وقتی موفق به تامین کالای مورد نیاز خود نمی‌شود، احساس کمبود کرده و این مساله یک جو روانی ایجاد می‌کند. در واقع، شاید کمبودی در کشور وجود نداشته باشد اما جو روانی ایجاد شده، نشان‌دهنده کمبود یا نبود است. بنابراین، این تصمیمات نه‌تنها به بهبود شرایط کمک نمی‌کند که به تشدید یک وضعیت بحرانی دامن می‌زند.
رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق بازرگانی تهران بیان داشت: هیچ دلیلی وجود نداشت که توزیع داروخانه‌ای سرم سلب شده و صرفاً در اختیار مراکز درمانی قرار گیرد. در حالی که باید نظارت بیشتری بر مصرف صورت می‌گرفت؛ از آن جهت که برخی مصارف فقط جنبه اقتصادی دارد و شاید ضرورتی به تزریق سرم به یک بیمار وجود نداشته باشد.
