خواننده «با ستاره‌ها» ادامه داد: این شاید خیلی خواسته عجیبی از سوی هنرمندان نباشد که بخواهند کارشان با اجازه، از صدا و سیما پخش شود. پدرم آن زمان می‌گفتند، موسیقی برای صدا و سیما مثل پوشال لای ظروف است اما کم کم اوضاع در حال بهتر شدن است و تلویزیون دیگر اسم آهنگساز و شاعر را هنگام پخش آثار می‌نویسد. به هر حال ما هنوز هم این قضیه را پیگیری می‌کنیم که کارها با اجازه، از تلویزیون پخش شود.
شجریان که صبح 12 بهمن ماه در موسسه دل آواز سخن می‌گفت، بیان کرد: آلبوم «چه آتش‌ها» مربوط به کنسرت پاییز سال 90 است که سازبندی خاص خود را داشت و بازتاب‌های متفاوتی هم از سوی مخاطبان دریافت کردیم و امیدوارم این آلبوم مورد استقبال مخاطبان قرار گیرد.
خواننده هوای گریه همچنین گفت: خیلی‌ها از آن کار انتقاد کردند و می‌گفتند که چرا باید ساز گیتار وارد چنین کنسرتی می‌شد که البته نظرشان هم محترم بود. اما نظرات مثبتی هم وجود داشت. البته کارهای علی قمصری همیشه خاص است و شنونده خود را دارد. این در حالی است که دی وی دی این کار نیز به زودی منتشر می‌شود.
وی افزود: آلبوم صوتی که فردا 13 بهمن ماه منتشر می‌شود، اجرای همان کنسرت است که هیچ تغییری در آن داده نشده است.
او در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چرا این آلبوم به فاصله دو سال از کنسرت منتشر می‌شود، توضیح داد: دلیل تاخیر در انتشار کار تنبلی ما نبود بلکه مشکلات فنی در این راستا وجود داشت که باید حل می‌شد. ما از خدایمان است که وقتی کاری اجرا می‌شود، بتوانیم آن را همزمان یا در مدت کوتاهی منتشر کنیم تا شنونده‌ها همچنان در فضا قرار داشته باشند. به هر حال اشعاری که ما انتخاب می‌کنیم، برگرفته از شرایط زمانه است.
این هنرمند در بخش دیگری از سخنانش مطرح کرد: البته من دوست ندارم زیاد کار کنم، اگر هم کاری منطبق سلیقه‌ام نباشد آن را انجام نمی‌دهم و یا اینکه اگر پروژه‌ای را در دست داشته باشم، پیشنهاد دیگری را قبول نمی‌کنم، زیرا دوست ندارم سر خودم را شلوغ کنم، چرا که این موضوع باعث افت و نزول خواهد شد.
شجریان همچنین از مراحل تولید یکی دیگر از آثارش خبر داد و گفت: در حال همکاری با یک آهنگساز آمریکایی به نام ژانو هستم که به زبان فارسی مسلط است و من هم علاقه‌مند شدم که با او پروژه‌ای مشترک داشته باشم.
در بخش دیگری از این نشست علی قمصری آهنگساز آلبوم «چه آتش‌ها» در سخنانی گفت: این آلبوم حاصل کنسرتی است که دو سال پیش در تالار وحدت و در پنج سانس به همراهی هم نوازان حصار به روی صحنه رفت و فضایی تلفیقی داشت و گفت وگوی موسیقی ایرانی و موسیقی بین الملل را در بر می‌گرفت.
این آهنگساز ادامه داد: در این کنسرت اتفاقات تازه‌ای در ساز بندی بود و بهرام آقاخان نیز در آن کنسرت گیتار فلامنکو را نواخت. همراهی کمانچه و ویلن آلتو، بم کمان و ویلن سل و ... تقابلی را ایجاد کرد که از این فضا استفاده کنیم و این فضا هم در ادامه تفکراتم بود.
قمصری افزود: ایده اصلی این کار در آن زمان مایه گردی‌های متداوم بود. به طوری که یکی از قطعات را در بیات ترک شروع می‌کردیم و بلافاصله وارد همایون می‌شدیم. اما از آنجا که سعی کرده بودیم در این پروژه از پل‌های هارمونیک استفاده کنیم، در هر دستگاه چند راه محدود برای مایه گردی داشتیم.
او همچنین گفت: بخش اول کار دوئت تار و آواز بود و بخش دوم با همراهی اعضای هم نوازان حصار نگاه متفاوت‌تری به رپرتوآر موسیقی ایرانی داشتیم که بیشتر در دستگاه همایون اجرا می‌شد.
این نوازنده تار در بخش دیگری از سخنانش اظهار کرد: پس از اینکه فال‌های سوتی این اجرا را شنیدم با خودم فکر کردم که چقدر همه چیز سرجایش است، اجراها به قدری کامل است که کاملا بدون اینکه دستخوش تغییر شود، می‌تواندمنتشر شود و فکر می‌کنم نوازنده‌ها در آن کنسرت اجرای بی‌نقصی داشته‌اند.
او اضافه کرد: به اعتقاد من تنوع آوازی کار، از جهت لحن و داینامیک جدید است و با استانداردهای آواز ایرانی فرق دارد. آواز شجریان در این کار شبیه خودش است و استقلال آواز در آن دیده می‌شود.
این هنرمند همچنین گفت: احساس را در این کار نادیده نگرفته‌ایم، مشی من این است که توجهم به ساختار موسیقی متعالی معطوف باشد. قرار نیست موسیقی شنونده‌کش باشد و این در مرام و مسلک من نیست، اینکه با تفکر مخاطب معاشرت داشته باشم، برایم افق روشنی ندارد ما تحصیل موسیقی نکردیم که بخواهیم مثل کسانی که موسیقی را تجربی فرا گرفتند، کار کنیم.
وی افزود: اعتقاد شخصی من این است که در چند سال گذشته با اینکه تفکر من چه در بعد آهنگسازی و چه نوازندگی تغییر کرده است، اما اثر «چه آتش‌ها» قدمی رو به جلو است و روی همه ابعاد آن تمرکز شده است. در این اثر نه آنقدر جوان بوده‌ام که جوانی کنم و نه آنقدر پیر بودم که بخواهم کار خسته کننده منتشر کنم.
به گزارش ایسنا، آلبوم موسیقی «چه آتش‌ها» به آهنگسازی علی قمصری و با صدای همایون شجریان از 12 بهمن ماه در بازار موسیقی منتشر می‌شود.
