از بین هزینه انجام شده در خانوارهای شهری که نسبت به سال 90 با رشد 23.8 درصدی نیز مواجه بوده است نزدیک به 73 درصد یعنی حدود 11 میلیون و 971 هزار تومان برای تامین مواد خوراکی و دخانی و حدود 28 درصد معادل چهار میلیون و 457 هزار تومان برای خرید کالاهای غیر خوراکی صرف شده است.
اما دربین هزینه های غیر خوراکی مسکن با سهم 24.2 درصدی دومین هزینه شهرنشینان بعد از هزینه 31 درصدی پوشاک و کفش است.
بر این اساس نزدیک به یک میلیون و 100 هزار تومان از هزینه های خانوارهای شهری در طول سال گذشته به مسکن اختصاص داشته است.
این در حالی است که مسولین بانک مسکن مبنای تعیین سقف تسهیلات جدید مسکن همچنین اقساط را آمارهای مربوط به هزینه درآمد خانوارها عنوان کرده اند.
به گفته رحیمی- مدیر مرکز برنامه‌ریزی و ارزیابی عملکرد این بانک - هزینه‌ی خانوارها در پایان سال 91 نشان می‌دهد که هزینه‌ی مسکن بیشترین سهم را در هزینه‌های آنها داشته است، به‌طوری که تا پایان این سال سهم مسکن 33 درصد از کل هزینه‌های خانوارهای شهری و حدود 20 درصد در مناطق روستایی را پوشش داده است، بنابراین آنچه که بانک مرکزی به آن استناد می‌کند تبعیت از استاندارد 28 تا 30 درصدی است.
اما در سال گذشته 68.4 درصد خانوارهای شهری با رشد 1.5 درصدی نسبت به سال 90 صاحبخانه بوده اند.
در عین حال در سال قبل از تعداد مستاجران شهری 5.8 درصد کاسته شد و خانوارهای دارای مسکن رهنی و اجاره ای به 21.7 درصد کاهش یافته اند.
همچنین 9.9 درصد جمعیت شهری نه مستاجراند و نه صاحبخانه بلکه محل سکونت خود را در برابر انجام خدمت، رایگان و سایر امکانات تهیه می کنند.
