دو گام بزرگ رو به جلوی غرب، انقلاب صنعتی و مصرفگرایی، هر دو از لباس، جدایی ناپذیر هستند: اقتصادیتر بسازید: برهنهتر بپوشانید.
کد خبر: ۴۹۲۲۹
به گزارشایران اکونومیست, مطالبی که مشاهده میکنید قسمت پنجم مستند
تمدنسازی، ساخته نایل فرگوسن، مورخ، اقتصاددان و استراتژیست نوظهور غربی
است. وی در این مستند یک سوال اساسی را مطرح میکند: آیا غرب به تاریخ
خواهد پیوست؟در مستند ۶ قسمتی تمدن سازی وی میکوشد تا به ۶ دلیل اساسی
برتری غرب در ۵۰۰ سال گذشته اشاره کرده و در نهایت نتیجه میگیرد که آیا
جهان غرب به پایان خود نزدیک شده است یا خیر؟
پروفسور نایل فرگوسن
یک جمهوریخواه تندرو و از نئومحافظهکاران است. در انتخابات دو دوره قبل
در ایالات متحده مشاور جان مککین بود و در حال حاضر یکی از گزینههای اصلی
جایگزینی هنری کسینجر در جناح جمهوریخواه و برنارد لوییس، استراتژیست
فرهنگی غرب است.
او از مسیحیان صهیونیست و طرفدار دو آتشهی
اسرائیل و کاملا ضد اسلام است. در سال ۲۰۱۰ همسر خود را با ۳ فرزند طلاق
داد و با ایان هیرسی علی که فمینیست افراطگرای ضد اسلام است ازدواج کرد.
انتخاب
این مستند از یک سو با رویکرد دشمنشناسی، در جهت آشنایی مخاطبان با
نظرات اصلی این استراتژیست غربی و ضد اسلام صورت گرفته و از سوی دیگر کمک
میکند تا مخاطبان با دستیابی به برآورد استراتژیک متوجه شوند که دشمنان
اسلام چطور یا چگونه فکر میکنند. در ضمن با توجه به اینکه جنبههای آموزشی
این مستند از حیث تاریخی و کلاننگر، یکی از عوامل اصلی در انتخاب این
مستند بوده، به مخاطب گرامی اصرار میورزیم که اصل ویدئوی این مستند را
مشاهده نموده و از مطالب عمیق آن نهایت استفاده را ببرند. آنچه که در ادامه
میآید روگرفتی ساده و خلاصهای مجمل از این مستند ۶ قسمتی میباشد.
نایل
فرگوسن: بیش از ۱۰۰ سال پیش، عکاسی به نام آلبرت کان، مجموعهای با ۷۲۰۰۰
عکس از لباسهای مختلف مردم جهان را به تصویر کشید. اما این کار در زمانی
مثل حالا کاری بیارزش است چرا که دیگر همهی مردم دنیا به یک صورت لباس
میپوشند. یک جور، جین و یک جور تیشرت و به عبارت دیگر به شیوهی غربی
لباس میپوشند.
جادوی پنجمی که غرب را از فروپاشیدگی پس از دو جنگ
جهانی نجات داد، مصرفگرایی بیحد و مرز بود. امروزه در همهی دنیا، مد در
حال همگرا شدن به سمت غرب است. چرا همهی دنیا نه تنها از لباس ما که از
موسیقی و سینما و فرهنگ ما تقلید میکنند؟ چون اولا پیام «آزادی» را در خود
دارد که هر کسی حق پوشیدن هر چیزی که دلش میخواهد را دارد. دوما دموکراسی
را با خودش دارد زیرا عملا همان چیزهایی که مردم میخواهند ساخته میشود و
بالاتر از همه سرمایهداری را به دوش میکشد چرا که از فروش اجناس،
شرکتها باید پول در بیاورند.
بعد از جنگ جهانی دوم، تصویر جدید
دنیا در آمریکا ساخته میشد نه در اروپا. مدل لباس آمریکایی که شیک و ساده
است، بیزرق و برق است، راحت و در دسترس است، از پیش دوخته است و برای همه
است، درست به زمان جنگ استقلال آمریکا برمیگردد.
طولی
نکشید که هر شهر عمدهی آمریکا بازار پوشاک خودش را داشت. بعد
تولیدکنندگان به کشف بزرگ رسیدند که تغییرات نسبی اندام انسان دامنهی
کوچکتر از آنی دارد که بخواهید فکرش را بکنید.