به گزارش ایران اکونومیست، در شرایطی که در انتظار اعزام تیم فوتبال ایران به ترکیه و حضور در بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی بودیم، خبری از اردوی این تیم منتشر شد که در ابتدا بیشتر به یک شوخی شبیه بود اما رنگ واقعیت به خود گرفت تا معلوم شود هیچ تغییری نسبت به این تیم ایجاد نشده و نباید امید زیادی به امیدها برای حضور در بازیهای المپیک آن هم بعد از ۴۸ سال را داشته باشیم.
از سوی دیگر در شرایطی که تیم ملی فوتبال بزرگسالان ایران در آستانه جام جهانی ۲۰۲۲ قطر با بحران انتخابات فدراسیون فوتبال و حاشیههای اطراف آن روبرو است و از برگزاری دیدارهای دوستانه برای این تیم عاجز هستیم نباید توقع حمایت از تیمی را داشته باشیم که قرار است آرزوی ۴۸ ساله فوتبال ایران را محقق سازد.
گروگانگیری به سبک فوتبالی؛ تیم امید پول اسکان نداشت
آنچه در چند روز اخیر اتفاق افتاد یک بار دیگر آشفتگی و سوء مدیریت در فدراسیون فوتبال را نشان داد؛ اینکه مدارک شناسایی اعضای تیم فوتبال امید ایران در هتل محل اقامت تیم تا زمان تسویه حساب گرو نگه داشته شد، یکی از شاهکارهای فوتبالی است که بی شک بازتاب خوبی برای ورزش ایران ندارد.
در شرایطی که حضور نداشتن تیم فوتبال امید در بازیهای کشورهای اسلامی قطعی شد و کادر فنی به این نتیجه رسید که نرفتن به قونیه از رفتن آن بهتر است؛ مسئولان هتل، مدارک شناسایی بازیکنان را نگه داشته و به آنها اجازه خروج ندادند چرا که هزینه اسکان تیم پرداخت نشده بود.
سوخت موشک چه زمانی تمام می شود؟
اتفاقات فوتبالی ما با هیچ منطق و قانونی همخوانی ندارد. مهدویکیا در چند روز صحبتهایی را مطرح کرد که نباید از آن به سادگی گذشت، او گفت خیلیها به ما قول همکاری دادند اما این قولها عملی و اجرایی نشد. با این شرایط پیش برویم تا فرودگاه مهرآباد هم نمیتوانیم برسیم، چه برسد به پاریس. در مدتی که تمرینات را آغاز کردهایم بیشتر تمرکزمان روی موضوعات بیرونی بوده تا کارهای فنی و این موضوع آزار دهنده است. ما هر روز میشنویم یک مشکل جدید برای تیم پیش آمده و هر روز میگویند فلان بازیکن در اختیار ما هست و فلان بازیکن را نداریم. یک ماه پیش فهرست نفرات مورد نظر خود را اعلام کردیم، خیلیها به ما قول همکاری دادند اما این قولها عملی و اجرایی نشد.
سرمربی تیم فوتبال امید درباره شرایط دستیار اولش و شکایت او به فیفا هم یادآور شد: طبق قراردادی که او داشت دستمزدش را نگرفت و قراردادش را فسخ کرد البته قرار است فدراسیون با او توافق کند. من، تک و تنها ماندهام و نمیدانم در این باره چه بگویم، بسیاری در این فوتبال دم از جوانگرایی زدند اما هیچکس چنین کاری را انجام نداد. تبعاتش را قبول کردم و با تیمی جوان راهی مسابقات شدم و همه هجمهها را هم تحمل کردم.
بازگشت به عقب/ ۲۴ فروردین ماه؛ دفتر وزیر ورزش
۲۴ فروردین ماه سال جاری بود که پس از مشکل ایجاد شده بر سر دیدار تیم فوتبال امید ایران و گلگهر سیرجان در ورزشگاه آزادی، در نهایت این مساله با ورود وزیر ورزش و جوانان حل و فصل شد تا شاگردان مهدوی کیا در ورزشگاه اصلی آزادی به میدان بروند. اینکه حتی برای یک بازی دوستانه آنهم در داخل کشور، نیازمند ورود و حمایت شخص اول ورزش کشور باشیم، نشان دهنده آن است که تیم امید چندان جدی گرفته نشده و از همان روز مهدویکیا میبایست در انتظار چنین اتفاقاتی هم باشد. تیمی که همه از آن انتظار زنده کردن امیدها را دارند اما برای احیای آن تلاشی نمیشود.
وعدههای صالحیامیری؛ از واقعیت تا رویا
رئیس کمیته ملی المپیک ۲۲ فروردینماه و پس از حضور در تمرینات تیم فوتبال امید با تاکید بر حمایت لازم از شاگردان مهدویکیا گفت: به هر شکلی که نیاز باشد در کنار این تیم خواهیم بود و اعتقاد دارم این تیم در پاریس به میدان میرود. صالحیامیری در آن روز و در جمع بازیکنان امید گفت: در اولین اقدام، کمک ٥٠٠ میلیون تومانی از تیم امید انجام دادیم و این حمایت ادامه دارد. انتخاب کادر فنی درست بود و مهدویکیا یکی از بهترینهای فوتبال ایران است و مسیری رو به موفقیت را دنبال میکند. قول حمایت از تیم امید برای حضور در بازیهای کشورهای اسلامی و بازیهای آسیایی را دادیم و هر نوع حمایت مادی، معنوی و حقوقی مورد نیاز را انجام میدهیم.
بازیهای کشورهای اسلامی؛ فرصتی که از دست رفت
بازیهای کشورهای اسلامی از چند جهت برای ما بسیار مهم و ارزشمند بود. اول اینکه امیدهای ایران که در رقابتهای قهرمانی زیر۲۳ سال آسیا خیلی زود و در مرحله گروهی از دور این رقابتها کنار رفتند به دنبال اعاده حیثیت و حضوری قدرتمندانه در بازیهای کشورهای اسلامی بودند اما با اتفاقات اخیر، ضربه سنگینی هم بر تیم امید و هم بر پیکره روانی بازیکنان جوان و آیندهدار فوتبال ایران وارد شد که بدون شک تبعات خاص خود را هم خواهد داشت.
قرار بود همه از این تیم حمایت کنند اما همانطور که پیشبینی میشد و تجربه هم بارها ثابت کرده، حمایتها در حد حرف و سخن باقی ماند. انتظار خلق معجزه از تیمی که حمایت نمیشود شبیه سناریوی فیلمهای تخیلی است. اما اینجا صحبت از واقعیت و منطق فوتبال است و با این نگاه به هیچ جایی نخواهیم رسید.
فراموش نکنیم تیم امید ایران در نیم قرن اخیر کمتر پیش آمده در تورنمنتی، موفقیتی به دست آورد و حذف این تیم از رقابتهای فوتبال زیر ۲۳ سال آسیا هم اتفاق عجیبی نبود. بزرگترین چالش تیم امید در نیم قرن گذشته آن است که با وجود همه وعدهها و صحبتهایی که میشود هیچ وقت این تیم جدی گرفته نشده، اما بعد از ناکامی از آینده و برنامههای پیش رو سخن میگویم و نکته عجیبتر آن است که این داستان سریالی همیشه ادامه دارد.
امیدها آینده خوبی دارند اگر دستخوش تغییرات نشوند
برای رسیدن به یک هدف نیازمند بودجه، برنامهریزی و صبوری هستیم. هر چند تیم فوتبال امید ایران در مسابقات قهرمانی زیر ۲۳ سال آسیا نمایش ضعیفی را از خود به نمایش گذاشت و به اولین تیم ایران در دور نهایی تبدیل شد که بدون برد از گردونه مسابقات کنار رفت، اما نگاه مهدویکیا به آینده و هدف نهایی او که حضور در المپیک پاریس است میتواند نوید بخش روزهای خوب باشد. او در این راه از بازیکنانی استفاده کرد که برای حضور در پاریس مشکلی ندارند و از نظر میانگین سنی در وضعیت مطلوبی هستند.
ایران، سومین تیم جوان رقابتهای زیر ۲۳ سال آسیا
با بررسی تیمهای شرکت کننده در رقابتهای فوتبال زیر ۲۳ سال آسیا به یک نکته مهم بر میخوریم و آن این است که تیم ایران سومین تیم جوان مسابقات بود. در این میان ازبکستان و ژاپن تنها تیمهای این جام بودند که کلیه نفراتشان ۲۱ و زیر ۲۱ سال بوده و به نظر میرسد که این نگاه به آینده نیز در سطح مدیریتی فوتبال آنها هم دیده میشود، البته در بحث حمایتی و زیرساختی تفاوت بسیاری بین ما و آنها وجود دارد.
مساله دیگر در بُعد نتیجهگیری شاگردان مهدویکیا بود، تیم جوان ما در گلزنی بسیار ضعیف نشان داد و نتوانست در قواره یک تیم خوب خودش را نشان بدهد. در گلزنی بسیار بیدقت عمل کردیم و در ساختار دفاعی نیز مشکلات عدیدهای داشتیم که باید حل شود. حضور در مسابقات مختلف و رقابت با سایر تیمها از جمله فرصتهایی است که شاگردان مهدویکیا هم میتوانند خود را محک بزنند و هم به نوعی کسب تجربه کنند و در این شرایط خاص که برای بازیهای دوستانه تیم ملی فوتبال ایران هم ناتوان هستیم، فرصت طلایی حضور در بازیهای کشورهای اسلامی را به راحتی آب خوردن از دست میدهیم.
آیندهی تیم امید را به بازی نگیریم
اصلیترین مسابقه تیم امید در سال ۲۰۲۴ خواهد بود. ششمین دوره رقابتهای قهرمانی زیر ۲۳ سال آسیا که حکم انتخابی المپیک پاریس را دارد. در آن دوره از رقابتها همه تیمها با تمام قدرت و توان خود به مسابقات پا میگذارند. در این مدت باید دید چه بلایی سر تیم امید ایران خواهد آمد. آیا بازهم گوشمان از کلمات تکراری «حمایت و امید به آینده» پر میشود یا قرار است با حضور مهدویکیا به عنوان یک اسطوره فوتبالی و انگیزه مضاعف او برای تلاش و جنگیدن با پدیده شوم سوء مدیریت فوتبال ایران، اینبار سنتشکنی کرده و یکی از مسافران المپیک فرانسه باشیم.
نکته مهم بحث حمایت از نخبگان داخلی، مربیان بادانش ایرانی و ارج نهادن به داشتههای بومی است تا شاهد رشد ورزش ایران در شیبی ملایم و احیای امیدهای امید ایران باشیم.