به گزارش ایسنا به نقل از روزنامه کسب و کار، تا چند سال پیش که هنوز ارز
مرجع و مبادلهای و آزاد در کشور باب نشده بود و البته نرخ ارز هم چندان
بالا نبود، قیمت یک ماشین وارداتی نسبت به خودروهای تولید داخل حداکثر
تفاوت دو برابری داشت. تعداد ماشینهای گرانقیمت هم در تهران آنقدر زیاد
نبود که بشود در هر کوچه و خیابان بالا و پایین شهر، بارها آنها را دید.
وضعیت این روزها اما تفاوت دارد.
هر جا که سر بگردانید، چندتا از
این ماشینهای رنگارنگ وگرانقیمت میبینید که اتفاقا تعداد زیادی از آنها
دست جوانهاست؛ جوانهایی که با پول پدرشان صاحب ماشینهای لوکس شدهاند و
با آن در خیابان پرسه میزنند.
البته مخاطب این گزارش، صاحبان
خودروهای گرانقیمت نیستند. مخاطب ما کسانی هستند که همه دار و ندارشان یک
ماشین مدل پایین تولید داخل است که قیمت آن شاید به 5 درصد قیمت آن
ماشینهای لوکس هم نمیرسد.
سقف تعهد مالی چقدر است؟
بر
اساس قانون بیمه شخص ثالث، حداقل خسارت مالی قابل پرداخت توسط بیمهگزار
معادل 5/ 2 درصد نرخ دیه مصوب هر سال است. مفهوم این عبارت این است که
خریدار بیمه شخص ثالث، موظف است حق بیمه برای پرداخت خسارت مالی معادل 3
میلیون و 800 هزار تومان را به شرکت بیمه بپردازد.
در این حالت
اگر دو خودرو با هم تصادف کنند، شرکت بیمه تا سقف این رقم را به زیاندیده
میپردازد اما این سوال برای هر صاحب خودرویی پیش میآید که اگر خسارت
وارده به خودروی زیاندیده بیش از این رقم باشد، تکلیف چیست؟
بر
اساس قانون کنونی، اگر میزان خسارت وارده به خودروی زیاندیده بیش از تعهد
مالی مندرج در بیمهنامه باشد، مابهالتفاوت خسارت را باید شخص مقصر
بپردازد. به عبارت دیگر، اگر یک پراید در تصادف با یک پرادو مقصر شناخته
شود و میزان خسارت هم 15 میلیون تومان برآورد شود، تا سقف 3 میلیون و 800
هزار تومان خسارت را شرکت بیمه به صاحب پرادو میپردازد و بابت بقیه خسارت
هم صاحب پراید باید ماشینش را دو دستی به طرف مقابل تحویل بدهد!
حق بیمه بیشتر، خسارت بیشتر
با
وجود این، قانون بیمه شخص ثالث به بیمهگزار اجازه میدهد تعهدات مالی خود
را افزایش دهد. از آنجا که بیمه، یک قرارداد دوطرفه است، بیمهگزار
میتواند با پرداخت حق بیمه بیشتر، تعهد مالی بیشتری را از شرکت بیمه
مطالبه کند. اما نکته قابل تامل در این میان این است که این تعهد هم سقف
دارد. در حال حاضر بیمهگزار نمیتواند تعهد مالی بیش از 20 میلیون تومان
را خریداری کند.
قانون همین است!
رئیس کل بیمه مرکزی در
اینباره به «کسب وکار» گفت: چون بیمه یک قرارداد دوطرفه است، در حالت
صدور بیمهنامه شخص ثالث به صورت معمول، نمیتوان از شرکت بیمه توقع داشت
که تمام خسارت وارده را جبران کند.
محمدابراهیم امین افزود: وقتی
سقف تعهد مالی در بیمهنامه گنجانده شده و بیمهگزار هم حق بیمه معادل همان
رقم را پرداخت کرده، در موقع بروز خسارت بیش از تعهد مندرج در بیمهنامه،
باید مابهالتفاوت خسارت را شخص مقصر پرداخت کند.
وی با تاکید بر
اینکه مردم باید بدانند بیمه یک قرارداد نامحدود نیست، ادامه داد: اگر کسی
میخواهد سقف پوشش بیمه بیشتری داشته باشد به تبع آن باید حق بیمه بیشتری
نیز پرداخت کند. بنابراین اگر شما میخواهید به یک ماشین مدل بالا بزنید،
باید از قبل حق بیمه بیشتری پرداخت کرده باشید!
سوال ما این است
که آیا قانون برای حمایت از کسانی که توانایی پرداخت حق بیمه بیشتر از حد
معمول را ندارند، در مقابل کسانی که پول زیادی دارند و با آن ماشینهای
گرانقیمت میخرند و در خیابانها پرسه میزنند، راهکاری اندیشیده است؟
شاید بهتر باشد قانون طوری اصلاح شود که مردم به خرید بیمهنامه شخص ثالث
ترغیب شوند، نه اینکه میلیونها خودرو به دلیل گران بودن نرخ، ترجیح بدهند
بدون بیمهنامه در شهر تردد کنند.