به گزارش ایران اکونومیست در گزارشی که توسط فایننشال تایمز منتشر شد، جیمز فرگوسن، نویسنده‌ای آمریکایی وضعیت صادرات انرژی به اروپا را مورد تحلیل قرار داده است بحران‌های بزرگ نفتی دهه هفتاد به سیاستمداران غربی درس واقع‌بینانه‌ای در مورد جایگاه قدرت‌های بزرگ در حوزه انرژی در سطح جهانی داد و خاطرنشان کرد که پس از سال‌ها؛ تاریخ دوباره تکرار میشود.
نویسنده خاطرنشان کردروسیه با محدود کردن عرضه گاز به اروپا در برابر تحریم‌های غرب مقاومت می‌کند و احتمال قطع کامل گاز روسیه ممکن است؛ این موضوع باعث شده تا وحشت اروپا را فراگیرد. آلمان و سایر اقتصادهای بزرگ در حال بررسی سهمیه بندی انرژی در زمستان امسال هستند.
نویسنده اشاره می‌کند که اگر فراتر از سرفصل‌های فوری نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که ژئوپلیتیک انرژی پیچیده‌تر است، یا به عبارت دیگر روسیه در کوتاه مدت نفوذ زیادی در زمینه انرژی دارد، اما موقعیت آن در سه سال آینده به طور قابل توجهی بدتر خواهد شد. ایالات متحده در کوتاه مدت مشکل بزرگی دارد، اما موقعیت آن در بلندمدت قوی است.
نویسنده خاطرنشان می‌کند که اتحادیه اروپا از بزرگترین مشکلات در کوتاه مدت و میان مدت رنج می‌برد و علیرغم تلاش‌های بلند پروازانه برای تنوع بخشیدن به منابع انرژی و کربن زدایی، اروپایی‌ها هنوز نمی‌توانند یک استراتژی جدید انرژی مناسب پیدا کنند.
فشار اتحادیه اروپا و روسیه
نویسنده تاکید می‌کند که روسیه و اتحادیه اروپا وارد مسابقه‌ای شده‌اند، و واضح است که روسیه قصد دارد در زمستان امسال یک بحران اقتصادی در اروپا را مهندسی کند و در نتیجه حمایت اتحادیه اروپا از اوکراین و به نوبه خود را تضعیف کند. دولت مجارستان که به نگرش تسامح خود در قبال ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه معروف است، با اشاره به تهدید فاجعه اقتصادی، در حال تلاش برای آتش بس سریع در اوکراین است.
به گفته جیمز فرگوسن، اروپایی‌ها تنها چند ماه قبل از زمستان فرصت دارند تا برای فشار بعدی روسیه آماده شوند، اما حتی اگر استراتژی‌های فشار مسکو در کوتاه مدت موفق شود، پوتین یکی از ستون‌های اصلی قدرت روسیه را در بلندمدت از بین می‌برد.
حتی در کوتاه مدت؛ قطع صادرات گاز از اروپا برای روسیه یک بازی مخاطره آمیز است، زیرا خزانه روسیه همچنان روزانه یک میلیارد یورو جریان دارد، عمدتاً از اروپا. و اگر پوتین این درآمدها را قربانی کند، توانایی او برای ادامه جنگ به سرعت کاهش خواهد یافت.
نویسنده توضیح داد که روسیه می‌تواند بازارهای جایگزینی برای فروش نفت خود نسبتاً آسان بیابد. هم هند و هم چین مشتاق افزایش واردات نفت روسیه هستند، اما گاز روسیه از طریق خطوط لوله صادر میشود، خطوط لوله اصلی به سمت اروپا می‌رود و سال‌ها طول می‌کشد تا تأسیسات جدید در چین ایجاد شود، بنابراین روسیه ممکن است به زودی با دارایی‌های معلق مواجه شود.
با توجه به توضیحات نویسنده؛ جدیت تلاش‌های اروپا برای رهایی از وابستگی به انرژی روسیه در برنامه سفر رهبران آن مشهود است. اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، برای امضای قرارداد گازی جدید از اسرائیل و مصر بازدید کرد، در حالی که اولاف شولز، صدراعظم آلمان اخیراً از سنگال دیدن کرد و تمایل خود را برای حمایت از آن در توسعه یک میدان گازی جدید در آنجا ابراز کرد.
با این حال؛ به گفته نویسنده، هنوز یک سوال بزرگ در مورد اینکه اروپا چقدر سریع و بدون مشکل می‌تواند جایگزین‌هایی برای تأمین انرژی روسیه ارائه کند وجود دارد. برخی از چهره‌های ارشد صنعت انرژی به‌ویژه بدبین بوده‌اند و این وضعیت در پنج سال آینده احتمالاً اروپا را در وضعیت ناخوشایندی قرار خواهد داد، زیرا نیاز به منابع انرژی روسیه کاهش می‌یابد، زیرا مصرف‌کنندگان با افزایش مداوم قیمت‌ها و صنعت مواجه هستند. با عرضه مبارزه می‌کند. امن نیست.
