به گزارش ایران اکونومیست، طبق نظرسنجی موسسه معتبر یوگوو محبوبیت حزب کارگر در سطح ۳۹ درصد و حزب بوریس جانسون ۳۴ درصد قرار دارد. حزب لیبرال دمکرات هم که موفق شد در انتخابات میان دوره‌ای اخیر یکی از کرسی‌های پارلمان را که چندین دهه در اختیار حزب محافظه‌کار بود تصاحب کند شاهد رشد در محبوبیت بوده است.
شرکت کنندگان در این نظرسنجی، در پاسخ به این سوال که از بین «کی‌یر استارمر» رهبر حزب کارگر و «بوریس جانسون» نخست وزیر انگلیس کدام رهبر بهتری برای اداره کشور است، ۳۳ درصد به استارمر و ۲۸ درصد به جانسون رای دادند. ۳۵ درصد هم اطمینان نداشتند.
دربرابر این سوال که اگر انتخابات سراسری برگزار شود به کدام حزب رای می‌دهید، ۲۷ درصد شرکت کنندگان حزب کارگر و ۲۳ درصد حزب محافظه‌کار را انتخاب کردند.
اما نکته جالب اینجاست که بخش عمده شرکت کنندگان در این نظرسنجی خواستار برگزاری انتخابات سراسری در اسرع وقت بوده‌اند. طبق آمار منتشر شده ۵۶ درصد آمادگی دارند که حتی فردا در انتخابات شرکت کنند.
این آمار به وضوح نشان‌دهنده گرایش شدید افکار عمومی به ضرورت تغییرات در نظام سیاسی انگلیس است. شکست حزب حاکم محافظه‌کار انگلیس در انتخابات میان‌دوره‌ای پارلمان و استعفای دبیر حزب در کنار افزایش نارضایتی‌های عمومی به اوضاع معیشتی و برگزاری اعتصاب فلج‌کننده در بخش‌های عمومی، نخست وزیر این کشور را تا مرز سقوط پیش برده است.
اما او که بشدت شیفته قدرت است، تلاش می‌کند تا به بهانه شرایط اقتصادی ناشی از جنگ اوکراین و مشغله‌های دولت، ادامه حضور خود را توجیه کند.
اما ناظران معتقدند که دوره صدارت جانسون به سر رسیده و زمان زیادی در قدرت دوام نخواهد آورد. «آنتونی سلدون» مورخ برجسته انگلیسی گفت تصور اینکه بوریس جانسون می‌تواند با توجه به شکست محافظه‌کاران در انتخابات میان‌دوره‌ای و «نارضایتی های عمومی علیه او» به عنوان نخست‌وزیر در قدرت بماند، «توهم است».
تحلیل بیشتر رسانه‌های انگلیس هم این است که رفتن او یک موضوع قطعی است و از مرحله شاید و اگر به «چه زمانی» رسیده است.
