به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از اسپیس، این کاوشگر در فضا منتظر می‌ماند تا یک شئ ناشناخته اما بسیار هیجان‌انگیز از راه برسد. آژانس فضایی اروپا قصد دارد یک ماموریت منحصربه‌فرد تعقیب دنباله‌دار را در سال ۲۰۲۹ به انجام برساند.
این ماموریت که "رهگیر دنباله‌دار"(Comet Interceptor) نام دارد در روز چهارشنبه هشتم ژوئن در کمیته برنامه علمی آژانس فضایی اروپا(Science Programme Committee) مورد تایید قرار گرفت. این یک همکاری مشترک بین آژانس فضایی اروپا و آژانس اکتشافات فضایی ژاپن(JAXA) خواهد بود.
در این ماموریت سه کاوشگر دخیل خواهند بود. یک فضاپیمای اصلی و دو فضاپیمای کوچکتر که همگی با شکارچی سیارات فراخورشیدی اروپا یعنی تلسکوپ فضایی "اریل"(Ariel) به فضا پرتاب خواهند شد.
آن چه که در مورد "رهگیر دنباله‌دار" غیر معمول است این است که این کاوشگر پیش از پرتاب اطلاعاتی از هدف خود ندارد. کاوشگر اروپا به نقطه "لاگرانژ۲"(L۲) که یک نقطه پایدار از نظر گرانشی در فاصله‌ی ۱.۵ میلیون کیلومتر از زمین است سفر خواهد کرد.
نقاط لاگرانژی پنج نقطه میان دو جرم بزرگ هستند که در آن نیروی جاذبه دو جرم همدیگر را خنثی می‌کند. غالباً ماهواره‌های رصدی(تلسکوپ‌های فضایی) در نقاط لاگرانژی میان زمین و خورشید قرار می‌گیرند.
یک فضاپیما در این منطقه همزمان با زمین به دور خورشید می‌چرخد در حالی که در برابر تابش خیره‌کننده خورشید قرار نمی‌گیرد. همین موضوع باعث شده که این نقطه، منطقه‌ی قابل توجهی برای ماموریت‌های نجومی باشد.
برای "رهگیر دنباله‌دار"، نقطه "لاگرانژ ۲" فقط یک مقصد موقت خواهد بود. این فضاپیما در آنجا منتظر رسیدن یک هدف منحصر به فرد به منظومه شمسی خواهد ماند، که می‌تواند یا یک دنباله دار از اطراف منظومه شمسی باشد یا یک شئ از مکانی دورتر یعنی فضای بین ستاره‌ای، مانند "اوموآموا"(Oumuamua) معروف، که از فاصله حدود ۱۵ میلیون مایل(۲۴ میلیون کیلومتر) در سال ۲۰۱۷ از کنار زمین عبور کرد.
آژانس فضایی اروپا در سال ۲۰۱۴ با قرار دادن فرودگر "فیله"(Philae) روی سطح "دنباله دار ۶۷P" طی مأموریت "رُزتا"(Rosetta)، خبرساز شد. در سال ۱۹۸۶، کاوشگر "جیوتو"(Giotto) آژانس فضایی اروپا، برای اولین بار از نزدیک یک دنباله‌دار را هنگام عبور از کنار ستاره دنباله‌دار معروف هالی(Halley) رصد کرد. اما این دنباله‌دارها دوره‌ای هستند و به طور منظم از منظومه شمسی بازدید می‌کنند و پیش از این نیز بارها نزدیک به خورشید پرواز کرده‌اند. آژانس فضایی اروپا به تازگی در بیانیه‌ای اعلام کرده است که هر برخورد با خورشید، ترکیب شیمیایی دنباله‌دار را تغییر می‌دهد و دنباله‌دار دیگر نماینده مناسبی برای ترکیبات شیمیایی منظومه شمسی جوان نیست.
"مایکل کوپرز"(Michael Küppers)، دانشمند برنامه "رهگیر دنباله دار" در آژانس فضایی اروپا، در این بیانیه گفته است: دنباله‌ای که برای اولین بار در مدار خود با خورشید ملاقات می‌کند حاوی مواد پردازش نشده‌ای از آغاز منظومه شمسی خواهد بود. مطالعه چنین جسمی و نمونه برداری از این ماده به ما کمک می کند تا نه تنها بیشتر در مورد ستاره‌های دنباله دار بیاموزیم، بلکه چگونگی شکل گیری و تکامل منظومه شمسی در طول زمان را نیز درک کنیم.
آژانس فضایی اروپا انتظار دارد که "رهگیر دنباله‌دار" خیلی برای ظهور یک هدف هیجان‌انگیز منتظر نماند، زیرا در حال حاضر دستکم یک دنباله‌دار در سال کشف می‌شود. چنین چارچوب زمانی برای ساخت و پرتاب یک فضاپیمای اختصاصی بسیار کوتاه خواهد بود. با این حال، "رهگیر دنباله‌دار" قادر خواهد بود به سرعت با این جرم آسمانی ملاقات کند.
آژانس فضایی اروپا در بیانیه‌ای اعلام کرد: هنگامی که رهگیر دنباله‌دار به هدف خود برسد، این سه فضاپیما از هم جدا شده و از زوایای مختلف جرم آسمانی را به صورت هماهنگ به تصویر می‌کشند تا نمایی سه‌بعدی ایجاد شود.
آژانس فضایی اروپا فضاپیمای اصلی و یکی از کاوشگرهای کمکی را خواهد ساخت، در حالی که آژانس فضایی ژاپن که با مأموریت هایابوسا-۱ و هایابوسا-۲ موفق به فرود فضاپیما روی دو سیارک جداگانه شده است، مسئولیت ساخت دومین ماهواره کوچک را بر عهده خواهد داشت.
هر یک از کاوشگرها به ابزارهای مختلفی برای تجزیه و تحلیل ترکیبات سطح، شکل و ساختار دنباله‌دار و همچنین گرد و غبار و گاز دنباله آن، مجهز خواهند شد.
به گفته‌ی آژانس فضایی اروپا این سه ماهواره روی هم کمتر از ۲۲۰۰ پوند(۱۰۰۰ کیلوگرم) وزن خواهند داشت.
