به گزارش ایران اکونومیست از مشهدمقدس،مهربان اماما سلام برشما؛زائران و مجاورانت چهارشنبهها را طور دیگری سلام میدهند گویی چون به نام خودتان است همه سلام و ارادت ویژه ای به شما دارند.
مهربان امام ما؛ دنیا و پستی و بلندیهایش برای مردم کشورت سخت و طاقت فرسا شده است، مولای من چشم امید همه به دعای شماست؛ دعایی که سایه رحمت و مغفرت به روی همه افکند و ظهور فرزندت امام عصر(عج) را رقم زند...
یعنی میشود آقاجان؟ میشود چنان دعایی نمایید که عرش به لرزه درآید و تعجیل در فرج شود؟ و دلتنگی عاشقان پایان یابد؟! میشود بار سنگین غم و حسرت خانوادهها از دوششان برداشته شود و امید و روشنی جایگزین آن شود؟
امام رئوف چطور میتوان باور کرد که زائرت را دست خالی برگردانی؟
مهربانی ات زبانزد عالم است باورم نمیشود جواب زائرت را بدون اجابت بدرقه کنی، باورم نمیشود میهمان دعوت کنی و میهمان نوازی نکنی....
در ذهنم نمیگنجد که بی خیال میهمانانت باشی محال است محال؛ میزبانی چون شما باشد و میهمانش را مورد لطف و مرحمت قرار ندهد،زائرانت همچنان چشم انتظار عنایتت هستند یا ضامن آهو
آیا میشود ضامن ما هم بشوید؟ و با تمام بار گناهی که داریم ما را به وصال یار برسانید؟ مولا جان باز هم به رسم ادب دست بر سینه میگذاریم و سلامت میدهیم بپذیر سلاممان را از دور و نزدیک
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا، السلام علیک ایها الامام الرئوف
281/ش