پیشنهاد پرداخت چهار نوع یارانه جایگزین

پیشنهاد پرداخت چهار نوع یارانه جایگزین

در حالی که شیوه عمل دولت در ادامه مسیر اجرای هدفمندی یارانه‌ها از مهم‌ترین مسائل این روزهای کشور است، قانون در گفت‌وگو با حسين راغفر به چالش حذف دهک‌ها از هدفمندی پرداخته است. این روزنامه در شروع مطلبی با عنوان «ماجرای یارانه‌ها ختم به خیر نمی‌شود» نوشته است: حسين راغفر يكي از كارشناسان اقتصادي است كه منتقد سياست‌هاي اجرايي دولت دهم بوده و حالا نيز به سياست‌هاي اجرايي دولت يازدهم خرده مي‌گيرد. راغفر معتقد است نقد بايد به بنيان‌هاي نظام سياسي ايران وارد شود كه دولت‌ها را در موقعيتي تعارف‌گونه با ملت قرار داده و همين رودربايستي سبب شده است اكثر آدم‌ها تلاش كنند وقتي در ساختارهاي حكومتي دولت و مجلس قرار مي‌گيرند از" بَده" شدن پرهيز كنند. وي كه در مناظره‌اي داغ در خصوص حذف يارانه سه دهك درآمدي در صدا وسيما شركت كرده و نظراتش توانست اكثريت آراي بينندگان را از آن خود كند از نتيجه مناظره صورت گرفته چندان رضايت ندارد و معتقد است كه بايد راهي يافت تا مشكلات كشور را برطرف كرد و متاسفانه در شرايطي كه وقت كافي براي طرح نظرات نيست، چگونه مي‌توان به حل مشكلات اميدوار بود. راغفر، كارشناس اقتصادي و استاد دانشگاه الزهرا نتيجه اجراي طرح هدفمندي يارانه‌ها را هيچ مي‌داند.

مهم‌ترین نظرات وی در این مصاحبه از این قرار است که:

- من موافق تغيير شيوه پرداخت يارانه هستم. من معتقدم بايد ويژگي خانوار در پرداخت يارانه موثر باشد. براي روشن شدن مطلب توضيح مي‌دهم. يارانه بايد در چهار گروه پرداخت شود. يارانه درماني، يارانه حمل و نقل، يارانه آموزشي براي دانش آموزان و دانشجويان و يارانه غذايي. حالا خصوصيات هر خانوار است كه مشخص مي‌كند از چه يارانه‌اي استفاده كنند نه اينكه يارانه نقدي و بدون هدف به همه پرداخت شود. من معتقدم بايد شرايط را تغيير داد. وقتي كسي فرزندي نداشته باشد طبيعتا از يارانه آموزشي بهره نمي‌گيرد.افراد سالم نيازي به يارانه درمان ندارند اماي يارانه غذا بايد به همه پرداخت شود و يارانه حمل و نقل نيز طبيعتا به تمامی‌استفاده كنندگان از يارانه بايد تعلق گيرد. من حرفم اين است اما اصلا كسي گوش شنوايي براي اين طرح‌ها ندارد و فكر نمي‌كنم دولت وارد فاز اجرايي براي هدفمندي واقعي يارانه‌ها شود.

- فكر نمي‌كنم برنامه حذف دهك‌هاي پردرآمد به نتيجه برسد. (من حرفم اين است كه این طرح دولت بر اساس يك نياز كارشناسي و ضرورت كشور نيست.) اين نياز فوري و فوتي دولت يازدهم است وگرنه بر اساس يك ضرورت كارشناسي وارد اين برنامه نشده است.الان دولت با كمبود اعتبار براي پرداخت‌هاي نقدي در قالب هدفمندي يارانه‌ها مواجه است براي همين به صورت آني و ضربتي مي‌خواهد 30 درصد جمعيت يعني سه دهك جمعيتي را از فهرست يارانه بگيران خارج كند. دقت كنيد من مي‌گويم سه دهك جمعيتي نه درآمدي. به هر حال 22 ميليون نفر 30 درصد جمعيت ايران مي‌شود. حالا در چنين شرايطي ما حرف از هدفمندي و... بزنيم چه فايده‌اي دارد. دولت مي‌خواهد مشكل روزمره‌اش را حل كند، چنين كاري را انجام مي‌دهد.

- شناسايي دهك‌هاي پردرآمد اصلا ممكن نيست. شما بنا را بر احصاي موقعيت مالي خانوار بگذاريد، نتيجه چه مي‌شود. انگيزه ايجاد مي‌كنيد كه افراد دروغ بگويند. اگر ويژگي خانوار و نه موقعيت مالي خانوار مد نظر باشد كسي نمي‌تواند دروغ بگويد. مگر مي‌شود فردي بدون فرزند بخواهد از يارانه آموزشي كشور استفاده كند. چرا بايد افراد را در چنين موقعيت قرار بدهيم كه براي دريافت يك يارانه نقدي كه قدرت خريدش نيز از ميان رفته است به ما دروغ بگويند. اين كار درستي نيست ومشكلات را افزايش مي‌دهد. همين حالا وزارت بهداشت طرحي را براي شناسايي خانوارهايي كه سوء تغذيه دارند در دستور كار قرار داده است. مي‌شود اين طرح را ملي كرد و در ابعادي بزرگ بدان نگاه كرد و غذا را براي تمامی‌خانوارهاي ايران در نظر گرفت. اصلا جز در چهار موردي كه گفتم قرار نيست دولت‌ها يارانه‌اي پرداخت كنند. گذشته از اين‌ها چرا اين قدر درباره حذف دهك و اضافه شدن دهك بحث کنیم. دولت برود به وظيفه ذاتي خودش عمل كند. برود شغل ايجاد كند تا مردم بتوانند كار كنند و نيازهاي روزانه و زندگيشان را تامين كنند.

ظريف بايد به عنوان نفر اول در تظاهرات 13 آبان شرکت کند!

اعتماد در مطلبی با عنوان «پرواز مستقيم تهران - واشنگتن در مرحله اجرا» به مهم‌ترین نکات در سخنان دیروز سخنگوی وزارت خارجه پرداخته است و با اشاره به این که نصب بيلبوردهاي صداقت امريكايي اقدامي غيرقانوني بود، نوشته: بعد از گفت وگوي تلفني دقيقه 90 اوباما و روحاني در سفر به نيويورك، گام بعدي روساي جمهور ايران و امريكا چه خواهد بود؟ آيا تلاش هاي بازدارنده كاخ سفيد براي متوقف ساختن طرح تشديد تحريم ها عليه تهران گام بعدي عادي سازي مناسبات دولت باراك اوباما با دولت حسن روحاني خواهد بود؟ آيا سرانجام هواپيماهاي جمهوري اسلامي ايران، در آسمان آبي امريكا، آرام خواهند گرفت؟ اينها محور سوالات خبرنگاران در نشست روز گذشته سخنگوي دستگاه ديپلماسي بود.

افخم، سخنگوي وزارت خارجه در جلسه هفتگي خود با نماينده هاي رسانه هاي جمعي، از تلاش دستگاه هاي مربوطه براي برطرف ساختن مشكلات اجرايي پرواز مستقيم ميان ايران و امريكا خبر داد و تاكيد كرد كه گام بعدي، پس از نتايج مذاكرات ايران و 1+5 خواهد بود. افخم به صراحت عنوان كرد كه «آنچه كه از آن به عنوان تحول تاريخي در روابط ايران و امريكا ياد مي شود بايد نتايج خود را به طور اوليه در مذاكرات ايران و 1+5 نشان دهد. اين چارچوب تعيين كننده مسيري است كه براساس آن مي شود درباره اقدامات آينده اظهارنظر كرد.»

اما سوال بعدي درباره وعده رييس جمهور در سفر به نيويورك و پس از بازگشت به ايران مبني بر راه اندازي خط مستقيم پرواز ايران به امريكاي شمالي و كانادا بود. البته با وجود موضع گيري هاي برخي جريان ها در داخل اما دولت و وزارت خارجه در تلاشند تا موانع را هرچه زودتر بردارند و تهران و واشنگتن را بدون واسطه داراي خط مستقيم پرواز كنند. افخم اما در اين باره توضيح داد كه «موضوع ايجاد تسهيلات براي اتباع ايراني و گردشگران پس از پايان سفر آقاي روحاني به نيويورك مورد توجه قرار گرفت و عزم آقاي رييس جمهور بر اين است كه تسهيلاتي براي اتباع ايراني در اين باره برقرار شود و در زمينه هاي مختلف مسائل و مشكلات ايراني ها برطرف شود. يكي از بحث ها، بحث پرواز مستقيم ميان ايران و امريكاست. اين بحث نيازمند بررسي موضوعات فني و اجرايي است و به محض اينكه دستگاه هاي مربوط به نتايج قابل اجرايي در اين باره برسند اميدواريم اين امكان براي تسهيل تردد فراهم شود.»

در همین حال، رسالت در مطلبی با عنوان « ظريف بايد به عنوان نفر اول در تظاهرات 13 آبان شرکت کند» نوشته است: پژوهشگر مسائل سياسي گفت: وزير امور خارجه بايد به عنوان نفر اول در تظاهرات 13 آبان شرکت کند چون لبخند آقاي ظريف با پاسخ خشن روبه‌رو شد. محمدصادق کوشکي ، با اشاره به نزديکي مراسم 13 آبان به تشريح روابط ايران با آمريکا در طول تاريخ پرداخت و گفت: با توجه به قدمت نه چندان طولاني تشکيل کشور آمريکا روابط با اين کشور در حدود 150 سال اخير مطرح شده است.وي با بيان اينکه کشور آمريکا عمر بسيار کوتاهي دارد، افزود: با توجه به عمر کوتاه کشور آمريکا حضورش در کشورهاي ديگر با يک نگاه استعماري و سلطه گرايانه همراه بوده است.وي با بيان اينکه مسئله حضور آمريکا در ايران به بعد از دوران پس از جنگ جهاني دوم مربوط مي‌شود، ادامه داد: هرچند قبل از آن نيز ارتباطاتي داشته‌ايم ولي نيرو و مستشاران آمريکا به تعداد محدود در کشورمان حضور داشته‌اند به طوري که سفير ما در آمريکا نيز در مناسبات بين دو کشور حضور پررنگي نداشته است.کوشکي در ادامه به اقدامات خصمانه آمريکا پس از پيروزي انقلاب پرداخت و گفت: پس از پيروزي انقلاب حمايت از تجزيه‌طلبان، تروريست‌ها، تدارک دو کودتاي سازمان پارس و کودتاي نقاب،تحريمهاي گسترده ، بحث بلوکه کردن اموال کشور و حمايت از صدام در جنگ 8 ساله از فعاليت‌هاي خصمانه آمريکا عليه کشورمان بود.وي اظهار داشت: برخي به اين نتيجه رسيده‌اند که با آمريکا با روي خوش سخن بگويند ولي آمريکايي‌ها از گزينه نظامي و جنگ صحبت کردند حالا ديگر دليلي نمي‌ماند مسئولان با لبخند و گفتگو جلو رفتند ولي طرف مقابل همان روند گذشته را تکرار کرد.کوشکي با بيان اينکه ظريف بايد به عنوان نفر اول در تظاهرات 13 آبان شرکت کند ادامه داد: چون لبخند آقاي ظريف با پاسخ خشن روبه‌رو شد و همه ديدند آمريکا لبخند را با خشونت و تهديد به حمله نظامي پاسخ داد.

هشدار عبدالله نوري به روحاني در ديدار با فاطمه كروبي

روزنامه اعتماد نوشته است که خانواده مهدي كروبي با عبدالله نوري ديدار و گفتگو كردند. در ابتداي اين ديدار كه هفته پيش صورت گرفت، فاطمه كروبي و حسين كروبي از وضعيت سلامتي آقاي كروبي به ويژه بالا بودن غلظت خون وي، بسيار ابراز نگراني كرده و فراهم شدن شرايطي براي انجام معاينات دقيق پزشكي و رسيدگي بيشتر و جدي تر به وضعيت سلامتي مهدي كروبي را خواستار شدند.

عبدالله نوري سپس با ابراز اميدواري نسبت به آينده گفت: «ان شاءالله با اميد و نشاطي كه با برگزاري انتخابات امسال رياست جمهوري ميان مردم ايجاد شده است و رويكرد و برنامه هاي مثبت دولت جناب آقاي روحاني، با تدابير و كار كارشناسي، مسائل و مشكلات كاهش يابد و شاهد آن باشيم كه از بسياري نيروهاي دلسوز، خوشفكر و البته توانمندي كه در سال هاي گذشته در زندان يا در محدوديت بوده اند پس از رفع محدوديت ها، جهت حل معضلات و كمك به آتيه كشور استفاده شود.

معتقدم آزادي همه زندانيان سياسي موجب افزايش اعتماد ميان مردم و حاكميت، نزديكي ميان جريانات گوناگون سياسي و تقويت منافع ملي مي شود. »عبدالله نوري با اشاره به ديدار گذشته اش با فرزندان ميرحسين موسوي عنوان كرد: «در ديداري با فرزندان ارجمند مهندس موسوي كه پس از پيروزي آقاي روحاني بود، عرض كردم كه با توجه به پيروزي گفتمان اعتدال و اصلاحات و براي تسريع در حل بسياري از مشكلات از جمله رفع حصر رهبران جنبش سبز و آزادي زندانيان بزرگوار، شوراي عالي امنيت ملي با تركيب جديد و همچنين برگزاري جلسات سران سه قوه با حضور جناب آقاي هاشمي رفسنجاني، مي توانند بسيار كارگشا باشند، مجددا بر اين موضوع و اين پيشنهاد تاكيد مي كنم، جناب آقاي روحاني و دولت محترم فراموش نكنند كه پايگاه راي و بدنه اجتماعي حامي شان اغلب كساني بودند كه از بي قانوني و تضييع حقوق شهروندي و تنگ نظري ها به ستوه آمدند و با اميد رهايي از اين وضعيت راهي متفاوت را برگزيدند. معتقد هستم يكي از خواست هاي اكثريت مردم در انتخابات اخير رياست جمهوري، تغيير فضاي امنيتي و احياي حقوق شهروندي و مدني تك تك شهروندان از دولت تدبير و اميد بوده و هست.

تمركز دولت و جناب آقاي روحاني بر مسائل بين المللي و اقتصادي كه شايد به گونه يي با يكديگر مرتبط هم هستند، مسوولان را از وضعيت سياست داخلي و آزادي هاي سياسي و حقوق شهروندي غافل نكند. تاكيد آقاي روحاني بر حقوقدان بودن شان و مجري قانون اساسي بودن، مسووليت سنگيني را بر عهده شخص رييس جمهور و دولت مي گذارد و بايد تلاش شان اين باشد كه راه را بر بي قانوني ها ببندند و فضاي امنيتي آميخته به تخريب و توهين و تهمت را برچينند و در برابر هر نوع بي قانوني و تضييع حقوق آحاد جامعه و قدرت طلبي و اقتدارگرايي اقليتي شناخته شده بايستند، البته تمامي نيروهاي توانمند، كاردان و شايسته بايد در اين راه سخت و پرفراز و نشيب شخص آقاي دكتر روحاني و دولت ايشان را كمك كنند.

همین روزنامه رابطه سیاست داخلی و خارجی دولت یازدهم را از زاویه‌ای دیگر نیز مورد توجه قرار داده و در بخشی از مطلبی با عنوان « نياز دولت به موفقيت داخلي» نوشته است: اكنون در آستانه دور دوم مذاكرات هسته يي ژنو كاملاروشن است كه براي ارائه كمترين امتياز ممكن در ازاي بيشترين دستاوردها ايران نياز به موقعيت مناسب تر دارد. مسلما طرف هاي خارجي ما كه شش قدرت بزرگ جهانند تنها اندكي تحت تاثير تبليغات ما قرار خواهند گرفت، آنان با دقت هرچه تمام تر همه چيز را رصد مي كنند تا ارزني امتياز بيجا به ما ندهند. به جز ميزان روابط ما با كشورها، به جز ميزان نفوذ تاريخي ايرانيان در كشورهاي پيرامون، به جز موقعيت جغرافيايي وي‍ژه، به جز تعداد دانشمندان برجسته داخلي، به جز تعداد تانك ها و موشك ها و هواپيماها، ميزان تورم، ميزان كسري بودجه، تعداد بيكاران، تعداد بيماران، تعداد كارخانه هاي فعال و غيرفعال، تعداد معتادان، جاده هاي مواصلاتي و شايد هزار اطلاع ديگري را كه به ذهن مان نمي رسد، محاسبه مي كنند تا در مذاكرات قدم به قدم و كلمه به كلمه معامله را پيش ببرند. مسلما هيچ سياستمداري خصوصا در روابط ميان كشورها انتظار لطف و گذشت را از طرف مقابل لحظه يي به ذهن خود راه نمي دهد. پس هيچ راهي جز افزايش داشته هايمان براي حل آبرومندانه مساله هسته يي وجود ندارد. دولت يازدهم توانست با تكيه بر 18 ميليون راي مردم و با افتخار برخاستن از يك روند دموكراتيك، فضاي تهاجمي و منفي ديپلماتيك عليه جمهوري اسلامي ايران را بشكند. ولي روشن است كه اين ابتداي ماجراست و در ادامه كه هم ما و هم آنها عمل مي خواهيم موضوع بسيار جدي تر مي شود وپاي همه داشته ها و نداشته هايمان به وسط كشيده مي شود. غني سازي اورانيوم كه يكي از برگ هاي برنده ما است نياز به بستري نرم افزارانه هم دارد، يك دولت مقتدر كه مرتبا از داخل كشور حمايت و تغذيه شود مي تواند نه تنها با اين برگ برنده مانور بدهد و تحريم هاي ظالمانه را بشكند كه امتياز هم بگيرد، كما اينكه در زمان دولت آقاي خاتمي كه دولت محبوبيت خيره كننده يي داشت تحريم چنداني در ميان نبود بلكه سخن از مشوق هايي شد كه بيگانگان مجاب به دادنش شده بودند. اما اكنون پس از مذاكرات اوليه ژنو و وقوع برخي از مشكلات داخلي نياز به ارتقاي سطح اقتدار دولت بيش از پيش احساس مي شود. اگر واقعا هنوز پاسخ اوليه براي برون رفت عزتمندانه از چالش هسته يي «آري» است و اگر همه جناح ها ضرورت حل اين مساله را كاملااحساس كرده اند ..

بهترين و استراتژيك ترين و موثرترين راه آن است كه دولت در داخل كشور به موفقيت بزرگي دست يابد، چنان موفقيتي كه صدا كند و اقتدار دولت زبانزد شود و چون 24 خرداد دوباره اميدها افزون شود وسايه تحولات مثبت داخلي بر مذاكرات آتي افكنده شود. دولت نياز به پيروزي (حتي اگر شده در يك زمينه) دارد، نياز به گام هاي استوار، نياز به مغناطيس قوي كه همه چيز را جذب روندي كه در پيش گرفته است كند، نياز به مردم، نياز به نظام، نياز به همه شخصيت هاي كشور دارد.

اين لازمه ضروري يك مذاكرات موفق است، اگر اين ضرورت توسط خود دولت تمهيد نشود و توسط همه دلسوزان و مقتدرين به منصه ظهور نرسد مذاكره با شش قدرت بزرگ دنيا سخت و پر چالش خواهد بود وچه بسا آنان سوءاستفاده كنند و راه تحميل نيات خود را در پيش گيرند.

درست همين جاست كه عيار ضد استكباري بودن و ميزان عزت طلبي واقعي و حمايت از منافع ملي قابل تشخيص مي شود، كسي كه سربلندي انقلاب و كشور را مي خواهد مستقيم و غيرمستقيم كمك مي كند كه در مذاكرات هسته يي تحريم ها شكسته شوند، ايران نه در شعار كه در عمل كمتر امتياز بدهد و دولت با پشتوانه يي موثر بتواند اين چالش پر دامنه و كم سابقه را براي هميشه از جلو راه بردارد.

مسلما مردمي كه در انتخابات آن آگاهي و اراده و انتخاب را از خود بروز دادند در وراي تبليغات و شعارهاي سوپر انقلابي مي توانند تشخيص دهند كه دلسوزان واقعي كيانند و طرفداران نگاه داشتن ايران در تب و تاب و چالش و گرفتاري كيانند.

انتقاد کیهان از توافق ایران و آژانس

در حالی که ظاهرا ایران و آژانس سرانجام بعد از دو سال به نوعی از توافق اولیه رسیده‌اند، واکنش روزنامه‌ها به این موضوع متفاوت است. روزنامه آرمان این توافق را درخشش دیپلماسی اعتدال در وین دانسته است ولی کیهان از آن استقبال نکرده است.

شرق در مطلبی با عنوان « پایان موفقیت‌آمیز مذاکره هسته‌ای در وین» نوشته است: مذاکرات ایران و آژانس روز سه‌شنبه در مقر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در «وین» به پایان رسید. مذاکرات فنی و کارشناسی ایران عصر روز دوشنبه ششم آبان در مقر آژانس آغاز و پس از سه‌ساعت پایان یافت و ادامه آن به روز سه‌شنبه موکول شد. «رضا نجفی»، سفیر ایران در آژانس و رییس تیم مذاکره‌کننده ایرانی به‌همراه «ترو وایوراندتا» رییس تیم مذاکره‌کننده آژانس این دور از مذاکرات را مثبت ارزیابی کردند. «وایوراندتا» با لحنی تاییدآمیز، درباره رویکرد تازه ایران در مذاکرات گفت: «همه مسایل مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران در مذاکرات مورد بررسی قرار گرفته است.» او افزود: «دور بعدی مذاکرات در یازدهم نوامبر (20 آبان) در تهران برگزار خواهد شد.» «ترو وایوراندتا» پس از «هرمان ناکارتس»، به‌عنوان معاون مدیرکل آژانس در امور پادمان‌ها مسوولیت مذاکرات با ایران را برعهده گرفته است. رضا نجفی هم با عنوان اینکه «فصل تازه‌ای در روابط ایران و آژانس گشوده شده است»؛ گفت: «ایران پیشنهاد جدیدی به آژانس داده است که شامل رسیدگی و اقدام عملی برای حل مسایل باقیمانده خواهد شد.»از طرفی «وایوراندتا» درمورد جزییات مذاکرات و پیشنهاد ایران سخنی نگفته و تاکید کرده که «چون توافق نهایی به‌دست نیامده، نمی‌تواند جزییات را بیان کند.»رضا نجفی، سفیر ایران در آژانس نیز در پاسخ به پرسشی درمورد جزییات طرح جدید ایران، گفت: «چون در حال مذاکره درخصوص این طرح هستیم و هنوز به توافق نهایی دست نیافته‌ایم، این طرح در حال حاضر محرمانه می‌ماند.»همچنین در این‌باره رییس تیم مذاکره‌کننده آژانس گفت: «اکنون داریم روی این طرح کار می‌کنیم و وقتی به نتیجه رسیدیم آن را اعلام خواهیم کرد.» وی در پاسخ به سوالی دیگر مبنی بر اینکه آیا آژانس از پارچین دیدن می‌کند؟ گفت: «مذاکرات شامل همه موارد می‌شود.»رییس تیم مذاکرات آژانس افزود: « گفت‌وگو‌ها شامل همه مسایل باقیمانده میان ایران و آژانس است.» وی عنوان کرد: « مذاکرات ایران و آژانس طی این دوروز پیرامون دست‌یافتن به یک چارچوب برای اقدامات عملی بوده است.»همچنین روز دوشنبه عباس عراقچی، معاون وزیر خارجه و عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران با 1+5 پیش از مذاکرات روز نخست ایران و آژانس، پیشنهاد مشخص با رویکرد جدیدی را به یوکیا آمانو، مدیرکل آژانس ارایه کرده بود که این پیشنهاد متفاوت از آن چیزی است که تاکنون میان ایران و آژانس تحت عنوان «رویکرد ساختاری» مورد بحث قرار گرفته است. عراقچي گفته بود: « قرار شده است که تیم‌های مذاکراتی ایران و آژانس پس از گفت‌وگوهای من و آقای آمانو، بر اساس این پیشنهاد جدید، چارچوب‌های جدیدی را برای همکاری ترسیم کنند.»نهایتا هم ساعتی بعد از مذاکرات عراقچی و «آمانو»، تیم‌های مذاکراتی ایران و آژانس برای عملیاتی‌کردن این طرح پیشنهادی جدید وارد گفت‌وگو شده بودند.

کیهان در بخشی از یکی از خبرهای ویژه خود با عنوان «توافق با آژانس در کدام چارچوب» نوشته: آنچه در این میان محل ابهام است، چند مسئله است. 1- نسبت توافق ایران و آژانس با مذاکرات 5+1 چیست؟ زیرا، بارها پیش آمده که با وجود هماهنگی آژانس با 5+1 و به رغم اذعان آژانس به فقدان سندی دال بر نظامی بودن یا انحراف برنامه هسته‌ای ایران، طرف غربی قواعد بین‌المللی و آژانس را دور زده و بر فشارهای خود افزوده است. 2- از کجا معلوم که بازرسی از پارچین آخرین توقع غرب و آژانس باشد و به سیاق چند توافق گذشته نظیر تدوین مدالیته و 6 سوال مدنظر آژانس، ابهام‌ها و اتهام‌های فاقد سندی که منشأ آن آمریکا و برخی محافل صهیونیستی است، پیش‌ کشیده نشود و بهانه فشارهای تازه نباشد؟ 3- غرب در ازای اقدامات سازنده ایران (که باید به تأیید مقامات عالی و مجلس شورای اسلامی و نهادهای ذی‌ربط برسد) قرار است متقابلا کدام اقدام سازنده را صورت دهد. تاکنون غربی‌ها اعلام کرده‌اند که در عمل حاضر به کاهش تحریم‌ها و فشارها نیستند و سوال این است که بنابراین اعتمادسازی یکسویه به راه به کجا می‌برد؟ 4- آیا آژانس حاضر است اسناد ادعایی خود را که هرگز حاضر نشده به ایران ارائه دهد، بالاخره ارائه دهد یا صرفا تبدیل به ابراز گمانه‌زنی و بهانه‌تراشی آمریکا شده است. 5- و بالاخره اینکه صفر کردن 10 سال بازرسی و اعلام ارائه پیشنهاد جدید از سوی ایران، آیا غفلت از دستاوردهای گذشته و عقب‌نشینی از موضع طلبکاری خود در قبال سیاسی‌کاری آقای آمانو در چند سال اخیر نیست؟!