به گزارش ايسنا، جليل شهناز، همچنان در بيمارستان بستري است و خيلي دل و دماغ حرف زدن با كسي را ندارد.
دختر جليل شهناز كه تا حدي به خاطر ورود بدون اجازه‌ي عكاسان به اتاق پدرش آزرده شده است ، به ايسنا مي‌گويد: از عكاساني كه بدون اجازه وارد اتاق پدرم شدند و عكس او در رسانه‌ها منتشر كرده‌اند، شكايت مي‌كنم.
او ادامه داد: آيا آنها خودشان دوست دارند، عكس پدرشان در چنين وضعيتي منتشر شود؟ پدر من عمري به اين مملكت خدمت كرده است آيا مي‌خواهند با اين عكس‌ها، صفحه‌هاي خالي خود را پر كنند؟ حداقل عكسي از پدرم در حال تار زدن منتشر كنيد.
كيوان ساكت (نوازنده تار)، رضا مهدوي(رييس دفتر موسيقي حوزه هنري) و عليرضا افتخاري (خواننده سنتي) نيز از جليل شهناز عيادت كردند و گفتند: ما از عشاق شما هستيم.
شهناز نيز ، بدون اينكه چيزي بگويد با روي باز از آنها استقبال كرد. دختر جليل شهناز هم به گفته پزشكان معالج، نويد بهبود وضعيت او را داد و خلوت بودن دور و بر تخت اين هنرمند صاحب نام موسيقي كشور را كمك به بهبود جسمي او دانست.
جليل شهناز (زاده‌ي سال 1300 در اصفهان)، از بزرگترين و سرشناس‌ترين نوازندگان تار و سه‌تار سده‌ي اخير در ايران است.
اين هنرمند با استفاده از تكنيك‌هاي برجسته در شيوه تارنوازي، توانست بسياري از رديف‌هاي موسيقي سنتي ايران را با ساز تار بنوازد كه از آن جمله، نواختن در مايه دشتي و دشتستاني است كه بسيار با ارزش است.
شهناز از سال 1324 به تهران آمد و از همان ابتدا با راديو تهران همكاري كرد و در بسياري از برنامه‌ها به‌عنوان تك‌نواز شركت داشت.
به اذعان كارشناسان موسيقي، اوج درخشش شهناز از سال 1336 شروع شد؛ همان روزها كه برنامه‌ي گل‌ها، به همت داوود پيرنيا طرح‌ريزي و در راديو اجرا مي‌شد. در اين برنامه صداي ساز شهناز با صداي معروف‌ترين خواننده‌ها در مي‌آميخت.
در آرشيو راديو ايران آثار او با همكاري خوانندگان بلند آوازه‌اي نظير تاج اصفهاني، اديب خوانساري و... موجود است و از كارهاي مورد توجه وي، حدود شش ساعت نوار با همايون خرم است كه به بيان جديدي از رديف در موسيقي ايراني دست يافته‌اند.
از تكنيك‌هاي برجسته‌ي شهناز مي توان به نواختن در مايه‌ي دشتي و دشتستاني و بسياري از رديف‌هاي موسيقي ايراني اشاره كرد. مصطفي الموتي كه شهناز را استاد مسلم تار ايران مي‌داند، مي‌گويد: «يكي از هنرمنداني كه هنگام اقامت در ايران شناختم، جليل شهناز بوده.»
او در ميان هنرمندان از احترام خاصي برخوردار است، به علت داشتن صفات ممتاز اخلاقي، در هر مجمع و محفلي كه شركت مي‌كرد، توجه و احترام همگان را جلب مي‌كرد و شاگردان زيادي نيز تعليم داده بود.
بداهه‌نوازي‌هاي شهناز در تاريخ موسيقي ايران بي‌نظير و همواره زبان‌زد بوده است.
اين پختگي و تسلط او بر حالت‌ها و فضاهاي موسيقي ايراني را حتا مي‌توان در اجراهاي دوره جواني‌اش ديد كه نشان‌دهنده‌ي نبوغ اوست.» او در سال 1383 به عنوان چهره ماندگار هنر و موسيقي برگزيده شد و در 27 تير سال 1383 مدرک درجه يک هنري (معادل دکترا) براي تجليل از يک عمر فعاليت هنري به اين هنرمند اهدا شد.
