به گزارش خبرنگار حوزه امام و رهبری خبرگزاری ایران اکونومیست، روز گذشته دیدار صدها نفر از دانشجویان و اعضای تشکل‌های دانشجویی با رهبر انقلاب بعد از دوسال محدودیت‌های کرونایی در حسینیه امام خمینی برگزار شد که بخشی از مهم ترین حاشیه‌های این دیدار دانشجویی در ادامه آمده است:
اگر کرونا همه دیدارهای بیت را تعطیل کرد اما حریف دیدار دانشجویی نشد و دیروز بعد از دوسال حال و هوای دیدارهای پرشور حضوری دانشجویان با رهبر انقلاب تکرار شد. دلتنگی برای صف‌های طولانی در روزهای گرم و بلند بهاری با زبان روزه برای دیدار با آقا، بالاخره در ظهر روز 24 ماه رمضان تمام شد و امسال فاصله کوتاه آمد و حال و هوای خیابان فلسطین جنوبی دوباره به سیاق همیشه دانشجویی شد و این بار دانشجویان دهه هشتادی برای دیدار با آقا راهی پاستور شدند.
در بین همه دیدارهای رمضانی، دیدار دانشجویان و شعرا با آقا رنگ و بوی دیگری دارد که البته دیدار شعرا به خاطر سبک برگزاری آن در وضعیت کرونایی هنوز امکان برپایی ندارد و دیدار دانشجویان هم بعد از وضعیت ویدئوکنفرانسی، امسال به صورت محدود حضوری برگزار شد.
همیشه در وضعیت عادی، دیدارهای دانشجویی با رهبری از آن جلساتی بوده که تا چشم کار می کرد دانشجو در حسینیه بزرگ امام خمینی نشسته بود و دیگر جای سوزن انداختن نبود اما امسال فقط حدود 150 نفر روی صندلی‌های فاصله گذاری شده جای گرفتند و چون جمعیت کم بود همه دانشجویان از یک در برای ورود به بیت راهنمایی شدند.
البته خود ورود امسال هم به دلیل وضعیت کرونایی حکایتی داشت و مسئولان گیت، کارت واکسن و داشتن سه دوز را شرط اصلی وارد شدن به دیدار می‌دانستند و در غیر اینصورت داشتن حداقل پی سی آر! چندنفری که سه دوز را نزده بودند مجبور شدند از وسط صف برگردند و هیچ توصیه و خواهشی هم کارساز نبود و سوال و جواب از دوزهای واکسن و تحویل وسایل و تفکیک خبرنگاران از دانشجویان خودش یکی دوساعتی زمان برد.
امسال نه تنها جمعیت دختران در حسینیه یک سوم آقایان بود که حتی هیچ تشکلی نماینده خانم به این مراسم نفرستاده بود و این باعث شد مجری برناکه که خودش هم خانم بود از غیبت دختران تشکلی در پشت تریبون انتقاد کند؛ البته نگاه او فمنیستی نبود اما سعی کرد که حق زنان را به خاطر این غیبت ادا کند؛ زهرا سادات رضوی که خودش از فعالان دانشجویی بوده درباره نقش زنان در تشکل ها حرف زد و به ایفای نقش دختران دانشجو در هیات‌های اندیشه ورز و پشت پرده تشکل های دانشجویی پرداخت و خطاب به دانشجویان حاضر در حسینیه ضرورت تریبون دادن به دانشجویان دختر را یادآوری کرد؛ موضوعی که با احسنت احسنت گفتن دختران و تشویق آنها همراه شد که البته دانشجویان پسر سعی کردند با صلوات فرستادن فضا را به نفع خود بازگردانند!
بعد از پایان سخنرانی دانشجویان، به سبک همیشه بساط تبرک گرفتن از رهبری هم داغ بود، وقتی یکی از تشکل ها به آقا گفت تبرک بدهید، ایشان به مزاح گفتند چی فرمودید؟! البته به خاطر محدودیت های کرونایی بعد از مراسم رهبر انقلاب زودتر مراسم را ترک کردند و فقط مجری برنامه موفق شد چفیه ایشان را بگیرد.
حقیقت این است که زندگی ما به قبل و بعد از کرونا تقسیم شده و مراسمی نیست که آن را با قبل کرونا مقایسه نکنیم، مثلا در همین دیدارهای دانشجویی که هرسال آنقدر جمعیت زیاد بود که گاهی حتی طبقه بالای بیت هم میزبان دانشجویان می‌شد، اما امسال به خاطر پروتکل بهداشتی، افطاری را موقع خروج با خودمان می‌بریم و دیگر خبری از سفره‌های صمیمی که یک سرش به آقا می‌رسد، نیست.
کابوس کرونا روی تعداد نمایندگان تشکلی هم سایه انداخته بود و امسال حضور نمایندگان دانشجویی برای سخنرانی محدود به 5 اتحادیه دانشجویی بود و دیگر خبری از تشکل های علمی، فرهنگی و اصلاح طلب نبود و فقط محسن نراقی به نمایندگی از بسیج دانشجویی، محمدحسین کاظمی از جامعه اسلامی دانشجویان، محمد اسکندری از جنبش عدالت‌‍‌خواه، علی بزرگ‌خو از دفتر تحکیم وحدت، امیرحسین پناهی از انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل در این مراسم صحبت کردند.
نماینده های دانشجویی مطالبات و حرف های مختلفی داشتند اما ضرورت ایجاد تحول در نظام حکمرانی، تحقق حکمرانی عادلانه- صادقانه و شجاعانه، لزوم پرهیز از مدرک‌‍‍‌گرایی، ضرورت به ثمر رساندن نهضت شفافیت - تأکید بر مطالبه مسئولیت‌شناسی از کارگزاران و لزوم وفای به عهد انتخاباتی مسئولان و البته به دلیل جنجال های اخیر در باب عدالتخواهی مباحثی درباره شیوه صحیح مطالبه‌گری و عدالتخواهی و حدود آن مهم ترین بخش های صحبت‌های دانشجویان بود.
وقتی نماینده مستقل درباره «حکمرانی عالمانه، صادقانه و شجاعانه» حرف زد، آقا گفتند این حرف ماست یا حرف خودتان که جمعیت با این مزاح خندید و آقا هم گفتند حرف هرکسی بوده خیلی خوب بوده است. درواقع حرف نماینده انجمن مستقل این بود که «یکی از گرفتاری‌های ما در چهار دهه گذشته، خلأ نظریه‌پردازی کاربردی برای اداره کشور براساس مبانی دینی،ادعاها و اهداف کلان جمهوری اسلامی بوده است. در نتیجه این خلأ، برخی برنامه‌ریزی‌ها و سیاست‌گذاری‌ها در هنگام اجرا به ضد خود تبدیل شده و اهداف اولیه را نقض می‌کنند. به عبارت دیگر، ما گاهی غریزی و بدون ایده حرکت کرده‌ایم و یا فراوان متکی به دستورالعمل‌های غربی بوده‌ایم!»
نماینده دفتر تحکیم وحدت حسابی از مجلس یازدهم انتقاد می‌کند و می‌گوید به عقیده‌ی ما مجلس فعلی نمی‌تواند انقلابی باشد و در این مدت، هر زمان نمایندگان مجلس را بابت بر زمین ماندن اصلی‌ترین وعده‌شان مواخذه کردیم، پشت صفت انقلابی قایم شده‌اند. از شما می‌خواهیم، این صفت را ازشان پس بگیرید. اما رهبری در واکنش به این صحبت گفتند که از من خواسته شد عنوان انقلابیگری را از مجلس پس بگیرم، خیلی نماینده‌های این مجلس همین جوانهای دیروز در جایگاه شمایند، انقلابی‌اند، من مجموعه را هم در دولت، هم در مجلس و در بعضی از بخشهای دیگر می‌بینم و مجموعه خوب است اما ممکن است یک اشکالاتی بر بعضی از آنها وارد باشد.
اما بحث درباره نوع عدالتخواهی و ماجرای اخیر هم دراین باره بخش دیگری از صحبت های دانشجویان بود که رهبر انقلاب موضع خود را مطرح و به نکته مهمی اشاره کردند و گفتند مطالبه‌گری شما به‌گونه‌ای باشد که هم در بیان صورتِ مسائل و هم در مقام ارائه راه‌حل‌ها، با دشمن مغرض، مخرج مشترک پیدا نکنید و در عین حال تأکید کردند که از مسئولان، کار جدی و واقعی مطالبه کنید و آنها را از کار نمایشی برحذر بدارید.
رهبر انقلاب که خودشان از قدیم الایام یعنی سالهای قبل از پیروزی انقلاب هم با دانشجویان گعده داشتند و بعد از پیروزی در آن اوایل انقلاب هم هرهفته به دانشگاه تهران می رفتند، یک فرامتن و ارزش افزوده را به مسئولان یادآور شدند. نکته جالب در دیدار دیشب این بود که رهبری بعد از شنیدن انتقادات صریح دانشجویان یک مطالبه مهم را این بار خطاب به مسئولان مطرح کردند و گفتند که «مشکل این است که گفت‌و شنودی میان دانشجویان و مسئولان وجود ندارد که ضروری است مسئولان، وزرا و مسئولان دستگاههای مختلف با حضور در دانشگاهها به مطالبات و دغدغه‌ها پاسخ دهند و اگر هم در مسئله‌ای پاسخی نداشتند از پیشنهادها و سخنان دانشجویان برای حل آن مسائل بهره بگیرند.» بنابراین حالا که با فروکش کردن کرونا دانشگاهها حضوری شده باید فصل جدیدی از تعامل کارگزاران و دانشجویان شکل بگیرد.
به هر حال با اینکه مباحث زیاد و مختلفی در این دیدار دلچسب مطرح شد اما شاید بشود گفت ترجیع بند تمام آن، امیدبخشی بود؛ رهبری به دانشجویان چندین بار گوشزد کردند که از انفعال و ناامیدی پرهیز کنند و موکدا توصیه داشتند که دانشجویان باید کانون تزریق امید به بخشهای دیگر جامعه باشند.
