به گزارش ایران اکونومیست, ایران و آمریکا هر دو در ردیف کشورهایی قرار می گیرند که در دنیا تاثیرگذار هستند و تحرکاتشان برای کشورهای دیگر هم مهم است.
دقیقا به همین دلیل است که رابطه ایران و آمریکا در سی و چهار سال گذشته به عنوان یکی از مباحث مهم در ادبیات سیاسی جهان جای داشت و همچنان دارد تا بتوانیم اینطور نتیجه گیری کنیم که دنیا در انتظار تغییر شرایطی است که بین این دو کشور به وجود خواهد آمد و به همین دلیل بعد از روی کار آمدن دولت اعتدال گرای روحانی اخبار رابطه احتمالی بیشتر از گذشته شنیده می شود.
واقعیت موجود در اواخر سال 2013 این است که هم جمهوری اسلامی و هم ایالات متحده آمریکا در شرایط کنونی علاقه زیادی برای پایان دادن به دشمنی دارند و باید گفت تلاشهایی شروع شده است تا از همزمانی دولت های معتدل روحانی و اوباما استفاده بهینه شود و ایران و آمریکا بتوانند بالاخره به تعامل و تفاهم دست پیدا کنند. البته هر دو کشور نسبت به این مساله اشراف دارند که در کنار اینکه اروپا از همکاریشان استقبال خواهد کرد، کشورهایی هم هستند که تحت هیچ شرایطی نمی توانند پایانی برای دوری ایران و آمریکا متصور شوند.
منطقه خاورمیانه و مخصوصا عربستان را باید مخالفی جدی برای این اتفاق احتمالی دانست، چرا که اعراب به خوبی می دانند ایرانی که با آمریکا در ارتباط است، ایرانی قدرتمند خواهد بود که می تواند حرفهای زیادی در منطقه برای گفتن داشته باشد و به همین دلیل این روز ها اتاق های فکر خود را تشکیل داده اند تا برای جلوگیری از دوستانه شدن فضای بین ایران و آمریکا هر کاری که لازم است را انجام بدهند. پادشاهی عربستان خود را پدر خوانده خاورمیانه می داند و تحت هیچ شرایطی حاضر نیست تا موقعیت فعلی اش با تهدیدی جدی مواجه شود.
همچنین وقتی صحبت از رابطه ایران و آمریکا می شود، نمی توان نسبت به واکنش و نگاه اسراییل به این مساله بی تفاوت بود، چرا که آن رژیم، ایران را تهدیدی برای خود می داند و تا به امروز از اختلافات ما با ایالات متحده بیشترین منفعت ممکن را برده است. با نگاهی به رفتار و اظهارات این روزهای بنیامین نتانیاهو می توان هراس و دستپاچگی را به وضوح مشاهده کرد چرا که اسراییل هرگز تصور نمی کرد اوباما برای تماس با روحانی پیشقدم شود و این اتفاق را تهدیدی جدی می داند. چون آمریکا بیشترین حمایت ها را از اسراییل داشته است و حتی اینطور گفته می شود که حمایت ایالات متحده اصلی ترین ضامن بقای اسراییل است.
با تمام این اوصاف اراده ای جدی برای فراموش کردن مشکلات به وجود آمده است و در ایران مردم با خلق حماسه 24 خرداد نشان دادند که اولویتشان «تغییر» است و این مطالبه مهم به خوبی به گوش مسوولان بلندپایه رسید و به همین دلیل شاهد این هستیم که دستگاه دیپلماسی با رویکردی کاملا متفاوت هم رابطه با کشورهای دیگر را پیگیری می کند و هم اینکه خود را آماده مذاکرات هسته ای می کند، مذاکراتی که نه تنها برای ایران بلکه برای تمام دنیا از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.
باید منتظر ماند و سرانجام این مساله بسیار مهم را به نظاره نشست. آیا آمریکا حاضر است مطالبات اعراب و اسراییل را نادیده بگیرد، آیا حسن روحانی می تواند مخالفان تندروی داخلی را کنترل کند و در نهایت اینکه «آیا تماس تلفنی به دیداری حضوری منتهی می شود» یا نه... نکته معلوم اما این است که در دنیا به رابطه ایران و آمریکا نگاه هایی متفاوت وجود دارد. گروهی موافق جدی و گروهی مخالف سرسخت.
تسنیم
