به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از اسپیس، محققان معتقدند، منطقه‌ای که در سیاره پلوتو از فوران آتشفشانهای یخی (یخ‌فشان) تشکیل شده، در منظومه شمسی منحصر به فرد قلمداد می‌شود. اداره کل ملی هوانوردی و فضا (ناسا)، سفینه "افق جدید ناسا" را در سال ۲۰۰۶ پرتاب کرد تا تصاویر دقیقی از سیاره کوچک پلوتو که بزرگ‌ترین جرم "کمربند کویپر" است را در این ماموریت به دست بیاورد. بررسی‌های جدید از تصاویر به دست آمده نشان می‌دهد، دو آتش‌فشان یخی پلوتو که دانشمندان آنها را Wright Mons و Piccard Mons نامیده‌اند؛ در منظومه شمسی منحصر به فرد هستند.
این احتمال وجود دارد، آتشفشانهای یخی همچنان فعال باشند و به دلیل فوران آنها، آب یا چیزی شبیه به آن روی سطح این سیاره کوچک جاری شود. بررسی‌ها حاکی از آن است، محققان تصوری اشتباه از دمای این سیاره داشتند. دمای پلوتو بیشتر از آن چیزی است که تصور می‌شد. دانشمندان معتقدند، احتمال می‌دهند که حیات روی این سیاره وجود داشته باشد.
این دو آتش‌فشان، دارای فرورفتگی‌های بسیار عمیق هستند و شکل ظاهری این دو، توده‌ای و هوموکی است. این احتمال وجود دارد، یخ‌فشان Piccard Mons و Wright Mons از فوران دیگر یخ‌فشان‌ها به یکباره تشکیل شده باشد یا انباشت مواد فوران‌شده در گذر زمان سبب تشکیل این دو یخ‌فشان شده است. ارتفاع Wright Mons حدود ۴ تا ۵هزار متر و عرض آن حدود ۱۵۰ کیلومتر است. همچنین یخ‌فشان دیگر حدود ۷ هزار متر ارتفاع و ۲۵۰ کیومتر عرض دارد. عمر این منطقه حدود ۲ میلیارد سال برآورد شده و عمر دیگر مناطق پلوتو حدود ۲۰۰ میلیون سال سن دارند.
از برخی جهات، یخ‌فشان‌های پلوتو شبیه به آتشفشانهای روی زمین هستند، چرا که بیشتر سطح پلوتو از یخ تشکیل شده و دما در پلوتو بسیار کمتر از نقطه انجماد آب است. این بدان معنی است که آب مایع یا چیزی شبیه به آن که در پایین‌ترین حالت ممکن یک سیال، مانند ماگمای روی زمین است، پس از فوران روی پلوتو جاری شود. "کلسی سیگر" از "مؤسسه تحقیقات جنوب غربی" می‌گوید: مواد فوران شده به احتمال فروان به طور کامل مایع نیست؛ این احتمال وجود دارد که بیشتر لزج یا شبیه لجن باشد که در آن مقادیر زیادی یخ وجود دارد.
دانشمندان به طور کامل اطلاعی از ویژگی‌ها فعالیت سرمایشی این سیاره ندارند اما به دلیل برخی از ویژگی‌ها، احتمال می‌دهند که روی این سیاره آب وجود داشته باشد.
