به گزارش ایران اکونومیست، خدادی در این نوشته آورده است:
برای برادرم حسین عبداللهی
خبر از دست دادنش غیر قابل باور بود، ابتدا فکر کردم بستگانش را ازدست داده به سمت تلفن رفتم به او تسلیت بگویم، خواستم ببینم دقیقا کدام یک از بستگانش بوده دیدم حسین از دست ما رفته است، اوج بهت و حیرت و افسوس درغم او.
برای لحظه ای چهره خندان، محبت و صفا و صمیت همیشگی اش در ذهنم مرور شد اصولا بدون اطلاع قبلی می آمد و می گفت فقط دو دقیقه کار دارم و با شوری وارد اطاق می شد و پی گیری کارهایش را سرپایی می کرد و با کلی مهربانی و زبان تشکر خیلی زود می رفت.
بیشترین همکاری ما به دوران معاونت مطبوعاتی و بویژه در دو موضوع بحران کاغذ و مشکلات ناشی از تغییرات مالکیت روزنامه اش بود.
و البته بحران های بعد از ان ماجرای بنزین و شهادت حاج قاسم و ... و بعدش هم کرونا - همیشه درتماس بودیم و ملاقات های حضوری مکرر و درجلسات مستمر.
یکی از مدیران مسول پرتلاش، فعال، علاقمند، زحمت کش و با اخلاق بود و اهل مشورت و البته همراه و همکار –
تعلق به جناح و خطوط سیاسی اش روشن بود و با تغییر دولت ها سمت و سویش هم تغییر نمی کرد و درعین حال تعلق به نظام و اصول انقلاب و وفاداری به رهبری و شهدا را عریان بیان می کرد و دراین موارد مواضع شخصی اش صریح بود.
حضورش در محافل مختلف فارغ از جناج سیاسی خاص پررنگ بود و دلیلش هم اعتقاد حسین به همکاری و همدلی در خانواده نظام بود .
انتقاد و نقد را پذیرا بود و درپی اصلاح آن – درکارش مصمم بود و وفادار به رفاقت و دوستی- اهتمام جدی به حرفه روزنامه نگاری، روزنامه ارمان را درصحنه رسانه ای کشور تبدیل به یک رسانه تاثیرگذار کرد و با همه کمی و کاستی ها ساخت و از بار مسولیت هیچگاه شانه خالی نکرد.
حتما جایش بین ما خالی است اما یادش همیشه همراه ما خواهد بود.
به خانواده گرامی ایشان و همه همکارانم در صحنه رسانه ای کشور تسلیت و همدری عرض می کنم.
وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
محمد خدادی
